Mavzu: O`zbekiston xududida ibtidoiy davr san’ati. Reja: O’zbekistonning madaniyati va san’ati tarixi fanining predmeti, maqsad va vazifalari. Ibtidoiy davr madaniy bosqichlari. Ibtidoiy davrning ma`naviy madaniyat Tosh davri madaniyati

Mavzu: O`zbekiston xududida ibtidoiy davr san’ati. REJA:   1. O’zbekistonning madaniyati va san’ati tarixi fanining predmeti, maqsad va vazifalari. 2. Ibtidoiy davr madaniy bosqichlari. 3. Ibtidoiy davrning ma`naviy madaniyat. 4. Tosh davri madaniyati.  

O’zbekiston madaniyati va san’ati tarixi fanining predmeti, maqsad va vazifalari. O’zbekistonning madaniyati va san’ati tarixi kursi madaniyatimizning rivojlanish umumiy qonuniyatlarini o`rgatadi. O’zbekiston madaniyati va san’ati tarixi fanining predmeti O’rta Osiyo xalqlarining eng qadimgi zamonlardan to xozirgi kunlargacha bosib o`tgan uzoq va murakkab tarixiy yo`lini, madaniy va ma`naviy hayotini xolisona o`rganish va tushuntirishdan iborat. Mazkur kursning asosiy vazifasi insonning tabiat va jamiyat bilan birgalikdagi faoliyati hamda kishilarning ma`naviy turmushiga oid barcha jarayonlarni tadqiq qilishdan iborat. Madaniyat-insonlardan ijodiy faoliyat tufayli yaratilgan moddiy va ma`naviy boyliklar majmuasiga aytiladi.

Madaniyat atamasi hozirgi zamon ilmiy adabiyotida rang-barang ma`noni anglatadi. U lotincha “ishlov berish, parvarish qilish” ma`nosini anglatsa, keyinchalik “ma`rifatli bo`lish, tarbiyali, bilimli bo`lish” mazmunida ishlatiladi. O`zbek tilida ko`p ishlatiladigan “madaniyat” atamasi arabcha “madaniy” – “shaharlik” degan ma`noni anglatadi. Madaniyat insonni to`la qonli faoliyati “Inson tomonidan yaratilgan muhit”, “Insoniyat yaratgan moddiy va ma`naviy qadriyatlar majmuidir”. Madaniyat tushunchasi XX asrga kelib ijtimoiy va gumanitar fanlar tizimidan o`rin oldi.

Dastlabki yirik shaharlar eramizgacha I ming yillikda yuzaga kelgan va qadimgi davrdayoq biz O‘zbekistonning barcha hududlarida shaharsozlikning shiddat bilan rivojlanganini kuzatamiz. Bu O‘zbekistonning janubi ham (Qiziltepa, Bandixon, Dalvarzintepa, Xalchayon, Kampirtepa va h.k.) va markaziy mintaqalar ham (Samarqand yoki yunon mualliflaricha Maroqand) va Farg‘ona (yunon 6 mualliflaricha Kiropol) va Xorazm (Qal’aliqir, Tuproqqal’a va h.k.) hamdir. Bu davr moddiy va badiiy madaniyati hunarmandchilik va sajdagohlik san’ati shaklidagi yaxlitlik ko‘rinishida namoyon bo‘ladi.