Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

лидагилар иштирокида қандайдир киши қандай-
дир шиша идишни ишқалади ва з^чқунлар ёғилди,
ва бу жанобларида, айтиш мзгмкинки, катта та-
ассзгрот қолдирди. Унинг катта бобоси, ҳақиқат-
да бутак Людовик, зшинг музаффар бошқарзгаини
Бальдини бахт деб биларди, шунчалик кулгили
бачкана намойишга ўз даргоҳида йўл қўййшини
тасаввзф қилиб бўлмайди. Аммо янги давр рзгҳи
шундай эди ва буларнинг ҳаммаси яхшилик билан
тзггамайди.
Негаки, аллақачон энгуятсиз ва қўполравишда
худонинг черкови обрўйи шубҳа остига қўйилса,
худодан берилган монархия ва қиролнинг мзгқад-
дас шахси ҳақида шунчаки бошқарувнинг бутзш
бошқа шакллари рўйхатидаги ўз дидига кўра тан-
лаш мзгмкин бўлган алмашадиган ҳолатлар ҳақи-

---

«Ифор>
77
да гапиргандек гапирилса, ва ниҳоят, агар, шун-
гача бориб етдиларки, Худонинг ўзини, шахсан
Қодир Худонинг ўзини ортиқча деб эълон қила-
дилар ва ниҳоятда жиддий равиш да ер юзидаги
тартиб, ахлок, ва бахт шунчаки одамларнинг ўзла-
рининг туғма ахлоқи ва ақлига кўра Усиз мумкин
деб тасдиқлайдилар... Э Худо, Худо! - у ҳолда ҳар
қандай ҳолатда ҳамма нарса остин-устин бўлса
ҳайрон бўлмаслик керак, ахлоқ даражаси пастга
тушди ва инсоният ўзи истамаган жазони ўзига
тилаб олди. Бу ёмонлик билан тугайди. 1681 йил-
даги улар устидан кулган ва шунчаки юлдузлар
галаси деб ҳисоблаган буюк учар юлдуз, Жаноби
Ҳақнинг огоҳлантирувчи хабари эди, чунки у -
эндиликда биз биламизки - бошбошдоқлик асри-
дан маълум бўлганидек, инсоният ўзи учун ярат-
ган ва унда қачондир ботиб кетадиган, Пелисье