Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

каби шзгндай паҳмоқ ва сассиқ ботқоқ гуллари
барқ уриб гуллайдиган маънавий, сиёсий ва ди-
ний ботқоқнинг чиришидан далолат эди.
Кекса Бальдини дераза олдида турар ва
нафратли нигоҳ билан офтобнинг қия нурлари
остида дарёга боқарди. Қуёш нурлари остида
юк қайиқлари лоп этиб кўринар ва ғарбга Янги
кўприк ва Аувр галереяси бекатига томон се-
кин ҳаракатланардилар. Улардан бирортаси бу
ерда юқорига, оқимга қарши кўтарилмасди, улар
орол*нинг бошқа томонидаги дарёнинг ирмоғи
томонга бурилардилар. Бунда ҳар нарса фақат
ёнлаб ўтарди, дарё бўйидаги ва юк ортган кема-
лар, эшкакли қайиқлар ва балиқчиларнинг саёз
қайиқчалари, ифлосланганидан жигарранг тус
олган сув ҳамда тилларанг товланган сув - ҳам-
маси оҳиста, ёйилиб ва тутиб бўлмас ҳолатда на-
рига интиларди. Бальдини уйнинг девори бўйлаб

---

78
Патрик Зюскинд
пастга қараган чоғида эса унга сув оқими кўприк
таянчларини ўзига тортиб кетаётгандек туюлди'
ва боши айланди.
Кўприқдаги уйни сотиб олиш хато бўлганди ва
ғарбий томондаги уйни олиш икки карра хато эди.
Мана энди унинг кўз олдида доимий кетиб борув-
чи дарё, унга ҳудди ўзи ҳам, уйи ҳам, ундаги кўп
ўн йилликлар давомида йиққан бойликлари ҳам
шу дарё каби кетиб бораётгандек туюлади, у эса
кучли оқимга қарши тургани жуда қари ва заиф
эди. Баъзан иш билан чап қирғоққа Сорбонна яқи-
нидаги даҳага ёки Муқаддас Сульпиция черковига
жўнар экан, у Сен-Мишель кўпригидан эмас, орол
орқали, янада узоқ йўл билан - Янги қўприк орқа-
ли борарди, чунки бу кўприк битмаганди. Шунда у