Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

унуттира биладиган суюқликка оид қаҳрамонлик
содир этмоққа айнан декабрнинг бошида Канига
чўққисига йўл олган қўрқмас ишқибозлар гуруҳи-
га бошчилик қилишга қарор қилди. Чўққи Париж
йўналишида жойлашган ва Пиреней тоғларининг
энг юқори чзққиси ҳисобланарди. Бу олим, қа-
рилик остонасида турган эркак, ўзини 2800 метр
баландликдаги чўққига элтишни буюрди ва у
ерда уч ҳаф та давомида энг ҳақиқий, энг мусаф-
фо ҳаётий ҳаводан нафас олиб, ҳаммага эшитти-
риб айтганидек, роппа-роса Рождествога йигир-
ма ёшли бақувват ўсмир сифатида қайтиб пастга
тушишини билдирди.
Ишқибозлар Вернедан кейиноқ, даҳшатли тоғ-
нинг этагидаги охирги аҳоли яшайдиган жойдаёқ
таслим бўлдилар. Бироқ маркизни ҳеч нарса тўх-
тата олмади. Музлама совуқда у кийимини ечиб
ташлади ва шод-хуррамликнинг баланд қичқи-
риғи остида бир ўзи юришни давом эттирди. У
ҳақда энг сўнгги хотира - бу унинг жазавада қўк-
ка илтижоли кўллари билан қорбўронда қўшиқ
айтиб қўздан ғойиб бўлаётган гавдаси эди.

---

198
Патрик Зюскинд
Рождество тунида шогирдлари маркиз де ла
Тайад-Эспинасснинг қайтишини беҳуда кутди-
лар. У на қари, на ўсмир ҳолида қайтмади. Ке-
ласи йил баҳорида энг жасурлар қидирувга йўл
олганда ва Канига чўққисининг ҳали-ҳануз қор
босган учига зўрға етиб борганда ҳам ҳеч қандай
из - на кийим бўлаги, на тана парчаси, на суяк
топилмади.
Кўринадики, бу_унинг таълимотига зиён кел-
тирмади. Аксинча. Тез орада тоғнинг энг баланд
чўққисида у абадий жонбахш суюқлик билан қо-
ришиб кетгани, унда ўзини эритиб юборгани ва