Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

- ўзингникими, ўзганикими, фарқи йўқ. Кичкин-
тойларда шундай ҳид бўлиши керак, бошқа ҳеч
қандай эмас. Агар уларда ҳид бўлмас экан, агар
бошида умуман ҳид бўлмас экан, худди совуқ ҳаво
каби, мана бу махлуқ каби, унда...Си з буни қан-
дай хоҳласангиз шундай тушунтиринг, ҳазрат,
аммо мен, - у кескинлик билан кўлларини кўкси-
га чалиштирди ва шундай нафрат билан оёқла-
ри остидаги саватга қарадики, худди у ерда бақа
ўтиргандай, - мен, Ж анна Бю сси, буни қайтариб
олмайман!
Террье ота пастга осилтирган бошини секин
кўтарди ва бармоғи билан тепакали узра бир неча
марта юргизди, гўё у ерда сочларини силамоқчи
бўлди, кейин ҳудди тасодифан қилгандай бар-
моғини бурнига яқин олиб келди ва ўйланган қўйи
уни ҳидлади.
- Қиёмқанд каби?.. - с^фади у овозига қатьий
тус беришга уриниб. - Қиёмқанд! Сен қиёмқанд-
ни қаердан биласан? Бирор марта еб кўрганмисан
ўзи?
- Ж уда унчаликмас, - деди энага. - Лекин бир
марта Сент-Оноре кўчасидаги катта меҳмонхона-

---

22
Патрик Зюскинд
да бўлгандим, куйдирилган шакар ва қаймокдан
уни қандай тайёрлаганликларини кўрганман. Бу
шундай мазали ҳид эдики, уни бйр умр унутмай-
ман.
- Ҳа-ҳа. Сенингча бўла қолсин, - деди Террье ва
бармоғини бурни остидан олди. - Энди жим бўл,
илтимос! Сен билан суҳбатни бу даражада давом
эттириш учун менга фавқулодда куч керак бўла-
ди. Таъкидлайманки, сен қандайдир сабабларга
гдфа менга ишониб топширилган чақалоқ Жан
Батист Гренуйни эмизишдан бош тортяпсан ва
айни дамда уни вақтинчалик ҳомийси - Сен-Мер-