Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

чон ҳидлаган эфир асослари билан маст бўлган,
энди уларни ажрата олмасди - ўз синовларининг
бошида ахир у хатосиз таҳлил қилаётганини би-
ларди. У билардики, кўп ҳидлайверишнинг фой-
даси йўқ. Ушбу янги урф бўлган атир нимадан
ҳосил бўлганини ҳеч қачон билмайди, бугун ҳам,
албатта, ҳеч нарса билмайди, эртага ҳам, гарчи
унинг бурни Тангрининг инояти билан ўзига кел-
ганда ҳам. У шундай қилиб бу ҳидлаб кўришга
ҳеч ўрганмади. Бу машғулот - ҳидларни ажратиш
унинг учун доимо кўнгилайнир машгулот эди. Бу-
тунни қисмлаш, ҳартугул муваффақиятли йиғил-
ган яхлитликни унинг оддий қисмларига ажра-
тиш керакми? Бу қизиқарли эмас. Ж онига тегди.
Аммо қўли ихтиёрсиз равиш да минг марталаб
машқ қилган нафис ҳаракатлар билан ҳошияли
рўмолчани атирга шимдиришда, уни силкитиш
ва тезда юзи олдидан олиб ўтиш да давом этар-
ди, ва ҳар саф ар у санъатнинг барча қоидала-
ри бўйича нафасни тутйб туриб давомли нафас
чиқариш учун атирга тўйинган ҳавони ихтиёрсиз
ичига тортарди. Ва ниҳоят бурнининг ўзи уни бу

---

84
Патрик Зюскинд
азобдан кутқарди: ичкаридан аллергик равишда
шишиб, худди пўкакли тиқиндай тўсилиб қолди.
У энди бошқа қеч нарса сезмас ва аранг нафас
оларди. Бурни тумов каби битиб қолганди, кўз-
ларининг бурчагида эса ёшлар турарди. Худога
шукур! Энди тоза виждон билан ишни тўхтатиш
мумкин. Энди у ўз бурчини бажарди, санъатнинг
барча қоидаларига мувофиқ ўз қучидаги ҳамма
нарсани қилди ва ҳар сафаргидай мағлубиятни
тан олди. 1Л1га розз п е т о оЬИ^аШг1. Бас. Эрта-
га эрталаб у Пелисьега катта шишадаги «Амур ва