Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

қасамини унутмасликка чақиради. Бу сўзлар би-

---

138
Патрик Зюскинд
лан уни қачондир учратган эҳтиёт йўлаккача ку-
затди ва тўрт томонинг қибла деб кўйиб юборди.
Унга кўлини бермади, унинг хайрихоҳлиги унча
кўп чўзилмади. Унга ҳеч қачон кўлини чўзмаган
ҳам. Умуман, худди бир нарса юқиб қоладиган-
дек, ҳурмати тушиб қоладигандек, қучли ижирға-
нишни ҳис этаркан, доимо унга тегиб кетишдан
ўзини олиб қочарди. У қисқагина хайрлашди.
Гренуй эса бош ирғади, ортига бурилди ва кўздан
йўқолди. Кўчада бирор жон йўқ эди.
22
У Орол сари кўприк остидан оқсоқланаркан,
кичкина, букчайган, елкасида букрига зЬстттаттт юк
халта; орқасидан чолга ўхшаб кўринарди. Баль-
дини унинг изидан қараб қолди.
Дарёнинг у томонида, Парламент биносининг
олдида тор кўчанинг бурилишида Бальдини уни
кўздан йўқотди ва фавқулодда енгиллик ҳис этди.
Бу йигит унга ҳеч қачон ёқмаган, ҳеч қачон, ва
ниҳоят у энди буни тан ололарди. Ҳамма вақт, унга
бошпана бериб чидаркан, уни талон-торож қилар-
кан, дили хира бўларди. У ўзини қандайдир тақиқ-
ни биринчи марта бузаётган, мумкин бўлмаган
воситалар ила қандайдир ўйинини ўйнаётган бе-
нуқсон ахлоқ кишисидай ҳис қилди. Албатта, фош
бўлиш хавфи арзимаган эди, муваффақият имко-
ниятлари эса - катта эди, лекин шунинг баробарида
асабийлик ҳам, виждон азоби ҳам шу қадар буюк
эди. Дарҳақиқат, ушбу йиллар давомида бу одам
билан алоқада бўлгани учун қайсидир алфозда то-
вон тўлашга тўғри келиши ҳақидаги ёқимсиз ўй
уни таъқиб этмаган бирор кун йўқ эди. Бошга бало