Зюскинд янги аор двлоди — — цгошкёнт

яқинлашди ва соядек овозсиз стол ёнига келди.
- Бу яхши атирмас, - деди у, - бу атир жуда
ёмон тузилган.
- Ҳм, ҳм, ҳм, - деди Бальдини, Гренуй ҳам да-
вом этди:
- Агар рухсат этсангиз, мэтр, уни яхшироқ қи-
ламан. Менга бир дақиқа беринг ва мен сизга ун-
дан арзигулик атир яратиб бераман.
- Ҳм, ҳм, ҳм, - деди Бальдини ва бошини қи-
мирлатди. Рози бўлганидан эмас, «ҳм, ҳм, ҳм» де-
йишдан ва бош қимирлатишдан бошқага ярамай-
диган бефарқ ҳолатда қолганидан шундай қилди.
У бош қимирлатиш ва «ҳм, ҳм, ҳм» дея ғўлдирашда
давом этди, Гренуй иккинчи марта катта шиша
идишдан спиртни аралаштиргичга олдинги атир
устига қуйиб, иккинчи марта гўё ўйламасдан, на
тартиб, на мутаносибликка риоя қилмай идиш-
чалардаги бор нарсани сувқуйгичга ташлаганда
ҳатто аралашишга ҳаракат ҳам қилмади. Фақат
барча ишнинг охирида - бу сафар Гренуй шиша

---

«Ифор»
109
идишни силкитмади, фақатгина уни коньяк тўла
қадаҳ каби оҳиста чайқатди, балки Бальдини-
нинг таъсирчанлигига ҳурмат юзасидан, балки
бу сафар маҳсулот унга қимматлироҳ туюлгани-
дандир, - шундай қилиб, фақат эндигина, тайёр
суюқлик шишада чайқалиб турганда Бальдини
карахт ҳолатдан уйгонди ва гўё қалбига яна бир
ҳужумдан қалқон қилиб сақланмоқчидай, рўмол-
чани бурнига босиб табуреткадан турди.
- Тайёр бўлди, мэтр, - деди Гренуй. - Энди та-
момила яхши ҳид пайдо бўлди.
- Ҳа, ҳа, яхши, - жавоб берди Бальдини бўш
қўли билан елпинаркан.
- Синаб кўрмайсизми? - қайтадан қурқиради
Гренуй. - Наҳотки истамайсиз, мэтр? Наҳотки