Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

32
Дадам менга тикилиб қолди: — Эдвард сенга айтмадими?
Мен бош чайқадим.
Унинг исмини эшитганимда юрагимда тирналгандек оғриқ турди.
― Карлайл Лос-Анжелесдаги катта бир касалхонадан таклиф олибди...
Улар ҳеч қачон қуёшли Лос-Анжелесга бормасликларини яхши билардим.
― Мен бир нарсани билишим керак, — қаттиқ тикилиб сўради дадам. —
Эдвард ростдан ҳам ёлғиз ўзингни ўрмоннинг ўртасига ташлаб кетдими?
― Ўзим айбдорман... У мени шу ерда, уй яқинида қолдирганди. Унинг
ортидан бораман деб...
Дадам яна савол бериш учун оғиз жуфтлаганди ҳамки, шошиб
қулоқларимни бекитдим: — Дада, илтимос, бу ҳақида гапира олмайман.
Хонамга боришим керак...
У жавоб бергунча ирғиб туриб чайқалганча зинадан кўтарила бошладим.
Демак, кимдир уйимизга келиб дадам учун хат ташлаб кетган. Шуни
ўйлаганим заҳоти миямда шубҳалар ғужғон ўйнай бошлади. Хонамга
ўқдек отилиб кириб, устимдан қулфлаб олдим. Кейин СД-плеерга
ёпишдим.
Хонамда ҳамма нарса худди мен ташлаб кетгандек турганди. Лекин диск
турадиган жой бўм-бўш эди. Ойим берган альбом ҳам каравотим ёнида
ётарди.
Қўлларим титраганча уни очдим. Биринчи бетини очганим заҳоти
ҳаммасини тушундим. Эдварднинг суратлари жойида йўқ эди! Қотиб
қолдим. У ҳаммасини пухта режалаштириб иш кўрган экан. "Мен
ҳаётингда бўлмагандек ҳис қиласан ўзингни" деб ваъда берганди.
Юзимни ёпганча ўзимни муздек полга ташладим.
Анчадан кейин суякларим зирқираб оғриганидан ўзимга келдим.
Ўрнимдан туриб одеялга ўраниб жойимга ётдим. Туйғуларимга қаршилик
қилишга ҳолим йўқ эди.
Шу тарзда кунлар кетидан ойлар ўтаверди...
ОКТЯБРЬ
НОЯБРЬ...
ДЕКАБРЬ...
ЯНВАРЬ...
 
IV боб. Уйғониш
Вақт ўтиб борарди. Сониялар томиримдаги қоним билан бирга қўшилиб
гупиллаётгандек эди. Қоним гоҳ безовталаниб, гоҳ секин, гоҳ югуриб
оқарди.
Вақт ҳам. Бу аҳвол дадамнинг сабри тугаб столга муштламагунча давом
этди.