Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

45
― Бўйим-ку, ўсди, энди бир оз семиришим керак. Тезроқ уйга кир, ивиб
кетасан, деди шошириб. Кейин деразадан қичқирди: Дада, қаранг, ким
келди! Билли амаки ўқиб турган китобини қўйиб, хурсанд хитоб қилди:
― О, кимлар ташриф буюрибди? Сени кўрганимдан хурсандман!
У кўл бериб кўришганда бақувват кафти орасида бармоқларим йўқолиб
кетди.
― Нима гаплар? Чарли яхши юрибдими?
― Яхши. Шунчаки, Жейкоб билан кўришмаганимга юз йил бўлибди, бир
кўриб кетай деб келдим...
Бу гапим Жейкобга ёқиб тушди.
― Тушликка қоласанми? — Билли амаки қолишимни жуда истарди.
― Йўқ, дадамга овқат тайёрлашим керак.
― Ҳозир унга қўнғироқ қилиб чақираман. Ҳаммамиз бирга ўтирамиз.
― Бошқа пайт. Кейинги гал бирга овқатланамиз. Энди тез-тез келиб
турмоқчиман, жонингизга тегиб кетаман ҳали.
― Майли, - деди Билли амаки ҳафсаласи пир бўлиб.
― Хўш, Белла, нима қилмоқчи эдинг?
― Фарқи йўқ, мен келгунимча нима билан банд эдинг?
Уларнинг уйида ўзимни жуда хотиржам ҳис қилардим.
Мени азобга соладиган хотиралар йўқ эди бу ерда.
― Машина йиғаётгандинг, тугатдингми? ― сўрадим қизиқиб.
― Ҳали тугатмадим, истасанг, кўрсатаман.
Билли амаки билаи "Кейин кўришамиз" деб хайрлашдим ва Жейкобнинг
ортидан югурдим. Гараж уйдан анча наридаги ўрмон ичида, кўздан пана
жойда жойлашган эди.
― Яна озгина иши бор, кейин бемалол ҳайдасам бўлади, — мақтанди
Жейкоб.
― "Фольксваген"ми?
― Эски "Рэббит", 1986 йилги, дадам харажатларини тўлади...
Ўтган йили битирув оқшомида Билли амаки Жейкобни менга элчи қилиб
жўнатиб, баъзилардан нарироқ юришимни тайинлагани эсимга тушди.
"Бу сенинг хавфсизлигинг учун", деганди. Мана энди ёлғизман, ҳеч
қандай хавф-хатар ҳам йўқ. Бу вазиятни ўзгартириш учун тезроқ бирор
нима ўйлаб топишим керак.
― Жейкоб, мотоциклларни ҳам тузатишни биласанми?
― Бир оз биламан. Дўстимнинг мопеди бор, баъзида уни учириб турамиз.
― Ҳалиги... — Жейкоб сир тута олармикан, деб иккиландим. Лекин
бошқа иложим ҳам йўқ эди. — Яқинда иккита мотоцикл олгандим, фақат
улар яроқли аҳволда эмас. Агар тузатиб берсанг, яхши бўларди.
― Зўр-ку! - ростакамига хурсанд бўлиб қичқириб юборди у. — Уриниб
кўраман. Мен секинроқ деб бармоғимни лабимга босдим.
― Гап шундаки, мотоциклларни дадамнинг жини суймайди. Агар билса,
ўлдиради! Шунинг учун Билли амаки ҳам билмаса дегандим.
― Албатта, тушундим. Яна жилмайди Жейкоб.