Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

190
― Дада, ундай қилманг, бас қилинг, — ёпишиб қолган қовоқларимни очиб
дадамга тикилдим. Биз уйимиз ёнида эдик.
― Бас қилмайман, уйга кир! — дағдага қилди дадам ҳамон жаҳлдан
тушмай.
― Хўп, — дедим итоаткорона. — Мени ерга қўй, Эдвард.
У мени қўлидан қўйдию лекин оёғимнинг жони йўқдек эди. Бир қадам
ташлагач, ерга қулаётганимни ҳис қилдим. Бетон ерга урилмасимдан
Эдварднинг қўллари тутиб қолди.
― Уни хонасига олиб чиқишимга рухсат беринг, кейин кетаман, — ваъда
берди Эдвард.
― Йўқ, — қичқириб юбордим ваҳима ичида. Ҳали саволимга жавоб
олмагандим. У жавоб бермасдан кета олмасди.
― Ёнингда бўламан, ҳеч қаерга кетмайман, ― шивирлади Эдвард фақат
менга эшитиладиган овозда.
Дадам унга нима деб жавоб берганини эшитмадим, лекин Эдвард қатъий
қадамлар билан уйга одимлади. Зинага етгунча қовоқларимга зўрлик
қилиб турдим. Энг охирида билганим Эдвард совуқ қўллари билан
кўйлагидан бармоқларимни ажратарди...
XXIII боб. Ҳақиқат
Назаримда жуда узоқ ухлагандек бўлдим, бутун танам увишиб қолганига
қараганда уйқумда ҳам қимирламаган бўлсам керак. Секин-аста ўзимга
кела бошладим, лекин мисли кўрилмаган даҳшатли воқеалар хаёлимдан
кетмаганди.
Хотираларим шунчалар ёрқин эдики, унда даҳшатли ва ёқимли воқеалар
аралашиб кетганди. Худди тушда даҳшатли нарсани кўриб, ундан қочиб
кета олмайдиган ҳолатга тушгандек эдим. Уйқудан уйғонишим қийин
бўлди, ҳақиқий ҳаётда мени нима кутаётганини билмай хавотирим ошди.
Энди бошланаётган яна бир кунни ўтказишга сабрим етармикан? Совуқ
нарса пешонамга текканда бу туш эмаслигини тушундим. Сесканиб
кўзимни очганимда Эдвард: — Қўрқитиб юбордимми? — деб сўради. Туш
кўрмаётганимга амин бўлиш учун кўзимни юмиб-очдим. Ҳали ҳам туш
билан ҳақиқий ҳаёт ўртасидаги саргардон хаёлларимни йиға олмай "жин
урсин" деб қичқириб юбордим.
― Нима бўлди, Белла?
― Мен ўлдим, шундайми? Виктория дадамни соғ қўймайди, қоядан
сакраб чўкиб кетдим, тўғрими? — жонҳолатда қичқира бошладим.
― Сен ўлганинг йўқ, — чимирилди Эдвард.
― Унда нега уйғона олмаяпман?
― Белла, ухлаганинг йўқ.