Зулмат остонасидаги муҳаббат (2-фасл) “янги ой” Стефани Майер

 https://telegram.me/e_kutubxona

---

120
Йигитлар ҳам ўша ерга боришади, Сэм уларнинг таъзирини берганидан
кейин, албатта. Кейин Пол билан Жейк устига бошқа кийим топиши
керак, агар кийимлари қолган бўлса...
― Эмили биладими бу ҳақда...
― Билади. Ҳой, яна унга қаттиқ тикилиб қарама. Сэмнинг жаҳли чиқади.
― Нега унга тикилиб қарар эканман? — жаҳлим чиқди.
Эмбри бир оз тутилди.
― Нима десам экан... Ҳозир ўзинг гувоҳ бўлдинг, бўрилар изғийдиган
жойда сайр қилиш хавфли эканига... — У гапини тугатмасдан дарров
бошқа томонга бурди. — Ҳалиги қора сочли қонсўрарга нима керак экан?
Кўринишидан дўстингга ўхшамади, яна ким билади... Эмбри елка қисди.
― Йўқ, у ҳеч қачон менинг дўстим бўлмаган.
― Унда яхши. Биласанми, биз биринчи бўлиб битимни бузишни
истамаймиз.
― Жейкоб бир пайтлари битим ҳақида гапириб берганди. Лекин нега
Лораннинг ўлими битимни бузади деб ўйлаяпсан?
― Лоран! - кулди у. Вампирларнинг ҳам исми бўлиши мумкинлиги унинг
кулгусини қистатганди. — Биз расман Калленларнинг ҳудудига кирдик.
Аслида улардан ҳеч бирига ҳужум қилишга бизнинг ҳаққимиз йўқ, токи
уларнинг ўзи бизнинг чегарадан ўтмагунча. Ўша қора сочли
Калленларнинг қариндошими ёки йўқлигини билолмай бошимиз
қотганди. Назаримда сен уни танигандексан...
― Улар битимни бузганини қаердан биласизлар?
― Агар улар одамларга ҳужум қилса, демак битимни бузган бўлишади.
Лекин буни аниқлашга Жейкобнинг сабри етмади.
― Ҳа, раҳмат, кутмаганларинг учун миннатдорман.
― Биз ҳам, — деди у маъноли жилмайиб.
Эмбри катта кўчадан ўтиб жануб томонга қайрилди ва тор қишлоқ йўлига
чиқди.
― Пикапинг жуда имиллаб юраркан, — деди у.
― Ҳа, энди борига шукр.
Кўча охирида кичик уйча турарди. Туйнукдек дераза олдига қўйилган
гуллар уйга сал-пал шинамлик бағишлаб турарди.
Эмбри менга эшикни очаркан, ҳаводан тўйиб нафас олиб:
― Эмили мазали таом тайёрлаяпти, — деди.
Йигитлар эшикни тақиллатмасдан кириб боришди. Мен минг истиҳола
билан уларга эргашдим. Эмилининг уйида худди Билли амакиникидек
меҳмонхонанинг ярми ошхона вазифасини бажарарди. Териси тўқ бронза
рангли, сочлари тундек қора ёшгина қиз стол ёнида ҳозиргина печдан
чиққан хушбўй кексларни тахларди. Хаёлимдан Эмбрининг "Қизга қаттиқ
тикилма", дегани ўтди, қиз жуда чиройли бўлиб, унинг ҳуснидан кўз узиш
қийин эди.
Шу маҳал у "Йигитлар, қорнингиз очиб кетгандир?", деди ва биз томонга
кескин ўгирилди. Сесканиб кетдим. Юзининг ярми чуқур чандиқ билан