Зиѐвуддин Раҳим, Одилхон қори Юнусхон ўғли

“Аммо тақво қилган банда учун саломатлик бойликдан яхшироқ”. 
Тақволи инсон учун соғлик, бардамлик, саломатлик мол-дунѐдан хайрлидир. Зеро, у соғлом танаси 
билан ибодатларни мукаммал бажаради. Соғлик катта бойлик, муттасил давом этадиган ожизлик-хасталик 
эса мусибатдир. Демак, Аллоҳга тақво қиладиганлар учун бойлик, соғлик фақат фойда келтиради. Аксинча, 
бандада тақво бўлмаса, бойлиги ҳам, соғлиғи ҳам унинг зиѐнига ишлайди: бойлигини номуносиб жойларга 
сарфлаб гуноҳга ботади, соғ бадани билан кўнгли тусаган жойларга бориб, нафси хоҳлаган ишни қилади. 
“Хушҳоллик неъматлардандир”. 
Биз ҳадисда “хушҳоллик” деб келтирилган сўз арабча матнда “тийбун нафс” шаклида ифодаланган. 
Мазкур сўз “қалб поклиги”, “дилнинг зулматдан холи бўлиши” маъноларини англатади. Демак, дил 
поклиги, доим мамнун ҳолда юриш, қалбнинг турли чалғитувчи нарсалардан холи бўлиши Аллоҳ берган 
неъматлардан экан. 
َو
ْ َس ِنْب ِرِماَع ْنَع
َؿاَق ِويِبَأ ْنَع ٍصاَّقَو ِبَِأ ِنْب ِد
:
ْلا ىػَلَع ُوػْنِم ُتْيَفػْشَأ اػًضَرَم ِحْتػَفْلا َـاَع ُتْضِرَم
ِللها ُؿوػُسَر ِنِاػَ َأَف ِتْوػََ
وػػُ َػة َمَّلػػَسَو ِوػػْيَلَع ُوػػَّللا ىَّلػػَص
ُتػػْلُقَػف ِنُِد
: 
ًلااػػَم ِلِ َّفِإ ِللها َؿوػػُسَر اػػَة
َك
َّلاِإ ِنَُثِرػػَة َسْيػػَلَو اًيرػػِث
َفَأ ِ ػػَنْػبا
َؿاػػَق ِوػػّْلُك ِلِاػػَِبِ يػػِصوُأ
: 
 َلا
ُتػػْلُػق
: 
َػف
َؿاَق ِلِاَم ْيَثُلُػث
: 
 َلا
ُتْلُػق
: 
َؿاَق ُرْطَّشلاَف
: 
 َلا
ُتْلُػق
: 
َؿاَق ُثُلُّػثلاَف
: 
 ْندِم َردْديَخ َفيدَيِنْغََ َكدَتَدَُزَو ْعََدَر ْنِإ َكَّنِإ َريِثََ ُثُلُّدثلاَو ُثُلُّدثلا
ةَليَع ْمُهَعَََر ْنََ
 َّلاِإ ةَقَفَدن َقِفْنُدر ْنَل َكَّنِإَو َسيَّنلا َناُفَّفَءَتَدط
 
 َكدِرَََرْما يدِف ىدَلِإ يدَهُعَدفْرَدر َةََْقُّللا ىَّتَح يَهيِف َتْرَُُِ
ُتػْلُػق َؿاػَق
: 
اػَة
ِللها َؿوُسَر
،
َؿاػَق ِ َرػْجِى ْنػَع ُفَّلَخُأ
: