Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

“Сизларга ваъда қилинаётган нарса 
(қайта тирилиш)
шак-шубҳасиз ҳақдир. Албатта, 
(қиёмат 
куни ҳисоб-китоб қилинганидан кейин)
 мукофот 
(ёки жазо)
 воқеъ бўлувчидир”
(“Зориёт” сураси, 5-6-
оятлар).
“Охират куни” охирги кун дегани. Яъни, дунё ҳаётининг сўнгги куни охират кунидир. Исрофил 
алайҳиссалом биринчи сур чалиши билан қиёмат бошланади. Шу билан дунё ҳаёти тугайди. 
ОХИРАТГА ИМОН КЕЛТИРИШ ФОЙДАЛАРИ 
1. Охиратга ишонадиган банда кўпроқ тоат-ибодат қилади, савобли амалларга бел боғлайди, 
тириклигида тезроқ солиҳ амаллар қилиб қолишга интилади. 
Охират кунига ишонмайдиган кимса дунё ҳаёти моҳиятини тушунмайди, нима учун яшаётганини 
билмайди. Шунинг учун истаганини қилади, ҳалол-ҳаромнинг фарқига бормайди, шаҳватларга қул 
бўлади, умрини мақсадсиз совуради, вақтини беҳуда кетказади. Охиратга ишонадиган банда эса бу дунё 
ўткинчилигини, ҳали қиёмат борлигини яхши билади, охиратга тайёргарлик кўради, дунёга берилмайди, 
имкон қадар кўпроқ эзгу ишлар қилиш пайида бўлади. 
2. Охиратга имони бор одам маъсиятга муккадан кетмайди, ёмон ишдан рози ҳам бўлмайди, 
қиёматда азобга қолишидан қўрқиб гуноҳларни тарк этади. 
3. Одам дунёда бирон нарсани қўлдан бой берса, неъматлардан ўзи истаган тарзда фойдалана 
олмаса, охират саодатидан умид қилади, “Жаннатда Аллоҳ ноз-неъматлар билан сийлайди”, деб ўзига 
таскин беради, ўткинчи дунё матоҳлари учун ортиқча куйинмайди, хотиржам яшайди. 
ТАҚДИРГА ИМОН КЕЛТИРИШ 
“Тақдир” сўзи “белгилаш”, “тайинлаш” маъносини билдиради. Яхшилик ҳам, ёмонлик ҳам 
Аллоҳнинг иродасига боғлиқ. Бу ишлар У Зотнинг хоҳиши, яратиши билан бўлади. Яъни, барча 
нарсалар, ҳаракатлар, ҳодисалар қачон, қаерда бўлиши Аллоҳнинг иродаси, илми билан содир бўлади. 
Аллоҳ таоло айтади: 
"--------------------------- Арабий матн --------------------------"