Зиёвуддин Раҳим 2 бисмиллаҳир роҳМАНир роҳийм!

САМОВИЙ КИТОБЛАРГА ИМОН КЕЛТИРИШ 
Аллоҳ таоло пайғамбарларга турли кўрсатмалар туширган. Уларнинг баъзилари китоб шаклида, 
баъзилари саҳифалар шаклида бўлган. Яъни, китоб даражасига етмаган. Масалан, Иброҳим 
алайҳиссаломга бир нечта саҳифалар нозил қилинган. Улар бизгача сақланиб қолмаган. Аммо Мусо, 
Довуд, Исо алайҳимуссаломга, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламга китоб нозил қилинган. Улар 
“Илоҳий-самовий китоблар”, дейилади. 
Мусо алайҳиссаломга Таврот, Довуд алайҳиссаломга Забур, Исо алайҳиссаломга Инжил, 
Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва салламга Қуръони карим туширилган. 
Қуйида мазкур китоблар ҳақида қисқача маълумот берамиз. 
“Таврот” сўзи “таълим” ёки “шариат” маъносини билдиради. Қуръони каримда шундай дейилган: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“ 
“Биз Тавротни нозил қилдик. Унда ҳидоят ва нур бор”
(“Моида” сураси, 44-оят).
Тавротни ҳам илоҳий китоб сифатида Аллоҳ туширган. Унда одамларга ҳидоят, икки дунё саодати 
йўлини кўрсатувчи нур, кишилар ҳаётини бошқариб турувчи таълимотлар, ҳукмлар бор. Бироқ, ушбу 
оятда зикр қилинган Таврот йўқолган. Унинг қаердалигини ҳеч ким билмайди. 
“Забур” сўзи “мактуб”, яъни “ёзилган” деган маънони билдиради. Довуд алайҳиссаломга берилган 
Забур китоби мавъизалар, ибратлар, кўнгилни юмшатадиган зикрлардан иборат эди. 
Аллоҳ таоло айтади: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“ 
“
(Эй Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи ва саллам,)
албатта Биз Нуҳга, ундан кейинги 
пайғамбарларга ваҳий юборганимиздек Сизга ҳам ваҳий юбордик. Яна Иброҳим, Исмоил, Исҳоқ, 
Яъқуб ва ўша уруғ-авлод, Исо, Айюб, Юнус, Ҳорун ва Сулаймонга ҳам ваҳий юборганмиз. Довудга 
Забурни ато этдик”
(“Нисо” сураси, 163-оят).
Довуд алайҳиссалом овози ниҳоятда ширали бўлган. Чиройли овозлар унинг овозига ўхшатилган. 
Абу Мусо Ашъарий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинишича, Набий соллаллоҳу алайҳи ва саллам 
унга: “Эй Абу Мусо! Сенга Довуд оиласи найларидан бири берилган экан!” деб айтганлар (Бухорий, 
Муслим, Термизий, Насоий, Ибн Можа ривояти). 
Ривоят қилинишича, Довуд алайҳиссалом Забур ўқиганида ўзи ҳам йиғлаб, атрофдагиларни ҳам 
юм-юм йиғлатарди. Қуруқликдаги, денгиздаги барча жонзотлар қироатини эшитиб, кўз ёш тўкарди. 
Довуд алайҳиссалом қироати ҳақида Қуръонда шундай дейилган: 
“--------------------------- Арабий матн --------------------------“