Ўзбекистон республикаси олий мажлис сенати аграр, сув хўжалиги масалалари ва экология

Карагаш жапырағын кемириўши зыянкес тҥриниң кӛриниси
Шәриятта 3 мәрте әўлад берип, екинши ҳәм ҥшинши әўлатлары ҥлкен зыян келтиретуғынлығы 
кӛплеген орынларда анықланды. 
Сонлықтанда зыянкестиң кӛрсетилген биоэкологиялық раўажланыў ӛзгешелигин есапқа алып, 
келтиретуғын зыянлылық дәрежесин, қуртларының жасына байланыслы азықланыў мҥмкиншилин, 
қоңызларының максимал дәрежеде азықланыўы ушын пайда болатуғын факторларды анықлаў талап 
етиледи. Тийкарғы изертлеў объектимиз кҥшли ӛсип, раўажланатуғын, сыртқы унамсыз факторларға 
бираз шыдамлы тереклер болғанлықтан оларда азықланатуғын зыянкеслерине кӛрсететуғын шыдамлылық 
дәрежеси жоқары болатуғынлығы белгили. Сонлықтанда карагаш жапырағын кемириўши зыянкестиң 
тийкарғы азықланыў орталығы жапырақларының бос қабаты екенлигин есапқа алып, келтирген 

---

325 
зыянлылығының дәрежесине байланыслы ӛсимликтиң ӛсип, раўажланыўына, қыслаў пайытында сыртқы 
факторларға шыдамлылығына қайсы дәрежеде тәсир ететуғынлығын анықлап алыў талап етиледи. 
Бундағы талап, биринши гезекте ӛсимликтиң сыртқы орталыққа кӛрсететуғын қарсылық кҥши есапланған, 
зыянкеслер тәрепинен зыянланған жапырақлардың қайтадан пайда болыў дәрежесиниң интенсивлилиги 
тийкарғы рӛлди атқарады. 
Пайдаланылған әдебиятлар 
1. Айбергнеов Б.А. Аспекты повышения устойчивости агроэкосистем Каракалпакстана. – Нукус, 
2008. – С 110. 
2.Адашкевич Б.П. Биологическая защита крестоцветных овощных культур от вредных насекомых. –
Ташкент «ФАН», 1983. –С 180-188. 
3.Торениязов Е.Ш. Развитие вредителей в агробиоценозе // Селское хозайство Узбекистана, 2005 -№ 
5. –С. 11-12. 
4. Айбергенов Б., Ким И. Практика внедрения общинного лесоводства и лесовосстановления на 
территории организуемого нижне-амударьинского государственного биосферного резервата. – Нукус, 
2010. - с 11-31.