Ўзбекистон республикаси адлия вазирлиги

Feodallarga qaram kishilar servlar va villanlarga bo`lingan.

Servlarning huquqiy holati aniq belgilab qo`yilmagandi. Ularni yer bilan birga va yersiz sotish mumkin edi. Ular biror narsalarini sotmoqchi bo`lsa, albatta buning uchun o`z xo`jayinlarining roziligini olishlari lozim edi. Servlar qullardan hamda majbur bo`lib serv holatiga tushgan ozod kishilardan kelib chiqqan qaram dehqonlar edi. Servga egalik yerga egalik bilan bir xilda ko`rilgan. Servlar jon sog`ligi - shevaj, har yillik obrok to`lash, barshchina ishlarini bajarish, ya`ni haftada uch kun ishlab berish majburiyatlariga ega edilar. Serv xo`jayinning roziligisiz turmush qurish, din xizmatiga o`tish, sudda guvohlikka o`tish yoki sud to`qnashuvlarida ishtirok etish huquqiga ega emasdi. Chunki uning hayoti xo`jayinga - senorga tegishli bo`lib, uni xavf-xatarga solishga yo`l qo`yilmasdi.

Biroq servning shaxsiy qaramligi uni krepostnoy kishilarga aylantir-magandi. Servlarning majburiyatlari, odatda, feodal huquqiy odatlar bilan tartibga solingan. Serv o`z yerini sotishi va senordan ketishi mumkin edi. Fransiyada qochoq dehqonlarni umumdavlat miqyosida qidirib topish va egasiga qaytarish mavjud emasdi.