foydalanishni boshlagani sababli, endilikda bunday hujumlarni shunchaki xakerlik
hujumlari emas, balki, kiberhujumlar deb nomlanishga o‘tildi.
APT turidagi
kiberhujumlarni qandaydir oddiy bir xaker, ya'ni shunchaki mo‘may foyda olish
ilinjidagi yolg‘iz bir kishi emas, balki, puxta tayyorlangan va yaxshi texnik
ta’minotga ega mutaxassislar guruhi amalga oshiradi. APT hujumlari odatda
kiberjinoyat tariqasida malakalanadi. 2010-yillarda APT kiberhujumlar soni kun
sayin
ortib borar ekan, IT-sohasining eng ilg‘or mutaxassislari ham bunga tayyor
emasliklari oshkor bo‘lib qoldi. Ya'ni, APT kiberto‘dalar mohiyatan, kiberhimoya
taraqqiyotidan ilgarilab ketishgan edi. APT xakerlari osonlik bilan serverdan
serverga o‘tib, o‘zlarining zararkunanda dasturlarini ishga solishardi va eng kamida,
maxfiy, konfedensial axborotni o‘marib ketishardi. Bu eng kamida! Keyin esa ushbu
o‘marilgan maxfiy axborotni oshkor qilmaslik evaziga pul talab qilishardi. Yoki, uni
darknetda – internetning qora bozorida pullab daromad orttirishar edi. Agar ularning
maqsadi shunchaki maxfiy ma’lumotni o‘marish bo‘lmay, balki, real pul
mablag‘larini o‘marish bo‘lsa, buning uchun ham unchalik qiyinchilikka duch
kelishmasdi. Masalan, birgina 2018-yilning o‘zida Rossiyada 687 ta moliya
tashkiloti (asosan banklar va kredit uyushmalari) kiberhujumga duchor bo‘lgan va
katta moliyaviy yo‘qotishlarga yo‘liqqan.
O‘z-o‘zini tarqatuvchi zararkunandalar
2017-yilga kelib esa, zararkunandani yuqtirib olish uchun endi pochtani tekshirish,
shubhali faylni ochish, yoki, shubhali havolani bosishga ham hojat qolmadi.
WannaCry nomli zararkunanda ushbu «an’anaviy»
virus yuqtirish usullarini
birortasidan foydalanmagan holda ham kompyuterlarga kirib kela boshladi va dunyo
bo‘ylab 500 mingga yaqin foydalanuvchining kompyuterini zararladi. Bunda ushbu
zararkunanda «ijodkorlari» o‘zlarining «asar»lari yetib borgan kompyuterlardagi
ma’lumotlarni shifrlab qo‘yilishiga erishar edilar. Qimmatli ma’lumotni shifrdan
qayta yechishni istagan foydalanuvchidan esa ular pul talab qilishardi va belgilangan
hisob-raqamga muayyan pul miqdori kelib tushgach, shifrdan yechishning kalitini
berishgan. WannaCry zararkunandasi, xakerlarning yana bir kibertovlamachilik turi
– shifrlash va shifrdan qayta ochish uchun evaz to‘lov talab qilish usuli borasida
klassik misol bo‘la oladi. Bunday turdagi zararkunandalarni «shifrlovchilar»
deyiladi. Biroq, WannaCry ni tarqatgan tovlamachi-xakerlar maqsadiga to‘la yetgan
deyish ham qiyin. Butun dunyo bo‘ylab ularga atigi 302 ta foydalanuvchi evaz
to‘lagani ma’lum. Pul o‘tkazmalarining umumiy miqdori 126742 dollarni tashkil
qilgan. Ya'ni, bu shifrlovchi zararkunanda, o‘zining tarqalish ko‘lamiga nisbatan,
ancha kam mablag‘ yiqqan.
Shunga qaramay, WannaCry dan zararlangan yirik
moliya kompaniyalarining yo‘qotishlari milliard dollardan oshganligi aytilmoqda.
WannaCry ni chiqargan xakerlar Microsoft tomonidan yo‘l qo‘yilgan jiddiy bir
zaiflikni topib olishgan va o‘sha orqali kompyuter tizimlariga kirishni uddalashgan.
Microsoft ushbu zaiflikni 2017-yilning 14-mart sanasiga kelib bartaraf etgan va
WannaCry o‘rmalashiga barham bergan (o‘sha zaiflik MS17-010 deb qayd etilgan).
Biroq, ushbu zaiflikni yopish uchun, barcha kompyuterlarda operatsion tizimlar
yangilanishi lozim edi. Hamma o‘z sistemasini to‘liq yangilagan deyish qiyin. Shu
sababli, WannaCry hozir ham tarmoqda o‘rmalab yurgan bo‘lishi va kompyuterlarga
yuqishda davom etayotgani ehtimoli katta.
Tovlamachi-shifrlovchilar va maynerlar
2020-yil nafaqat koronavirus infeksiyasi pandemiyasi bilan, balki,
kompyuter
viruslari pandemiyasi bilan ham yodda qoldi. Faqat, odamlarning salomatligiga real
xavf tug‘dirgan koronavirus epidemiyasi fonida, o‘sha kompyuter virusi
epidemiyasi biroz panada qolib ketdi. 2020-yilning 23-iyul kuni to‘satdan AQSh
fuqaro aviatsiyasida qo‘llanadigan xaritalar yangilanmay qoldi va samolyotlarning
uchish trayektoriyasi, manzilgacha qolgan masofasi va boshqa qimmatli
ma’lumotlari tushunarsiz ko‘rinishga o‘zgarib qoldi. Aniqlanishicha, o‘sha kuni
nafaqat samolyot xaritalari, balki, sportchilar foydalanadigan oddiy bulut servislari
ham ma’lumotlari noma’lum kod bilan shifrlanib qolgan ekan. Shu kuni,
bulut
servislarini ko‘rsatadigan va professional sport-gadjetlari bilan nom qozongan
Garmin kompaniyasiga kiberhujum uyushtirilgan ekan. Xakerlar Garmin’ning
barcha servislarini tovlamachi-shifrlovchi bilan bloklab qo‘yishgan. Va hozirgi
kunda, aynan shu turdagi kiberxatar eng dolzarb xatar bo‘lib turibdi. Agar bankni
o‘marish uchun avval o‘sha bank serverlariga yetib borish kerak bo‘lgan bo‘lsa,
tovlamachi-shifrlovchi turidagi zararkunandalar bilan bunday murakkabliklarga
borishga hojat ham qolmaydi. Bunda, tovlamachi-shifrlovchi zararkunanda muallifi
bo‘lgan xakerlar darknet orqali muayyan kompaniyalarga tegishli axborot
tizimlarining zaif nuqtalarini va unga kirish ma’lumotlarini xarid qiladi. Keyin esa,
tayyor ma’lumotlar (login-parol) asosida, o‘sha tashkilot serverlariga va barcha
korporativ kompyuterlariga kirib, uni shifrlaydi. Ma’lumotlarni
tushunarsiz va
yaroqsiz holga kelib qolganini ko‘rgan kompaniya mutaxassislari esa tovlamachilar
bilan aloqaga chiqadi va shunda, tovlamachilar, shifrdan yechish kalitini sotib
olishni taklif qilishadi. Ya'ni, evaz to‘lash kerak bo‘ladi.
Ma’lumotlarga
qaraganda,
bu
singari
tovlamachi-shifrlovchilar
bilan
shug‘ullanadigan xakerlar guruhlarida hatto baholovchi mutaxassislar ham bo‘lar
ekan. Masalan, ular ma’lumotlari darknetda sotilayotgan biror yirik firmani o‘rganib
chiqib, uning serverlarini shifrlash evaziga qancha pul talab qilish mumkinligini
baholab berishadi. Bunda ular firmaning yillik daromadi va ho kazo moliyaviy
hisobotlarini ko‘zdan kechirib, shifrlangan ma’lumotlarni tiklash uchun qancha pul
so‘rash mumkinligini va bu firma egalariga qanday ta’sir qilishini aniqlab berishadi.
2020-yildagi o‘sha kiberhujumdan keyin Garmin tovlamachilarga 10 million dollar
to‘lagani bayon qilingan. Garmin servislarini falaj qilgan zararkunandaning nomi
esa WastedLocker bo‘lgan. Bu zararkunanda aynan shu kompaniyaga kiberhujum
qilish uchun maxsus ishlab chiqilgan bo‘lgan.
Hozirda kiberjinoyat olamida shifrlovchi-tovlamachilikdan ko‘ra, sal «zararsizroq»
zararkunandalar ham bor. Ularni maynerlar deyiladi va bu turdagi zararkunandalar
o‘zi o‘rnashib olgan kompyuterdan internetning boshqa chetida o‘tirgan xo‘jayini
uchun kriptovalyuta mayning qilish maqsadida foydalanadi. Mayning dasturiy-
zararkunandasi bilan zararlangan kompyuter odatda buni sezmasligi mumkin.
Chunki, mayner kompyuter resurslariga bo‘lgan yuklamani oshirib yubormaydi, nari
borsa, 30% resursni band qiladi. Bu esa, umumiy fonda deyarli sezilmasligi mumkin.
Do'stlaringiz bilan baham: