Замонавий психология муаммолари

Е) фикрни ўқиш. Шундай билимдонлар борки, суҳбатдошига ўз ҳис туйғуларини намоён қилишга йўл бермай унинг характерини таҳлил қила бошлашади, гўёки улар аслида гап нимадалигини, суҳбатдоши қандайдир бошқача эканлигини ҳис қилаётганликларини кўрсата бошлашади. Бу усулни қўлловчилар ўз ҳис-туйғуларига йўл беришмайди ва суҳбатдошига ҳам ўз ҳис туйғуларини намоён қилишга имкон беришмайди.
Ж) қопқон қўйиш. Бундай одам суҳбатдошини ўзига қулай, маъқул йўлдан боришга мажбур қилади. Масалан, у суҳбатдошига “Келинг очиқ гаплашиб олайлик”- деб таклиф қилиб, у очиқ гапиришга ўтиши билан унга танқид билан ҳужум қилади.
З) муаммога тегиб ўтиш. Бундай одамлар ҳеч қачон юракларини тўкиб солишмайди, бўлиб ўтаётган ҳодисага ўз муносабатларини билдиришмайди. Молиявий аҳвол борасида ўз безовталикларини тан олиш ўрнига, улар соддаларча “Бу қанчага тушади”- деб сўрайдилар. Улар муаммога яқинлашадилар ҳолос, ҳеч қачон унинг моҳиятига кириб кўрмайдилар.
И) эмоцияларни йиғиб бориш. “Коллекциячи” ўз норозилигини ҳеч қачон ўша заҳоти билдирмайди. Бунинг ўрнига у ўз гинасини тўлиб тошиб кетгунча тўплаб бораверади. Кейин у ўз ғазабини ҳеч нарсани кутмаган, саросимага тушиб қолган қурбонига сочади.
К) кундалик золим. “Тиран” золимлар ўз гиналарини ҳеч қачон айтишмайди. Бунинг ўрнига улар атрофдагиларнинг ғашига тегадиган ишларни қила бошлайдилар: раковинада ювилмаган идишларни қолдиришади, ўринда ётиб нон ейишади, столга ювуқсиз ўтиришади, телевизорни бор овозича қўйишади ва хоказо.
Л) мазаҳ қилиш. “Мазаҳчи” муаммонинг юзига тик қарашдан қўрқади, суҳбатдоши иш бўйича жиддий гапира бошлаши билан, у мазаҳ қила бошлайди. У ўзига ҳам суҳбатдошига ҳам муаммога жиддий муносабатда бўлишга имкон бермайди.
М) қонунсиз жанг. Ҳар бир одамда бошқалар билан муҳокама қилишни истамайдиган бирон бир хусусият бўлади. Бу жисмоний сифат, рухий кечинма, ўтмишдаги бахтсизлик ёки ўзида қутулишга куч тополмаётган чуқур илдиз отган одат- умуман биров билан муҳокама қилиш нохуш бўлган ҳамма нарса бўлиши мумкин. Мулоқотнинг қоидасиз жанг усулини қўлловчилар айнан ана шундай интим деталлардан фойдаланиб, суҳбатдошининг дилини оғритишга интилишади. Одатда бундай одамлар қасд олиш мақсадида шундай қилишади.
Н) айблаш. “Айбловчи” вужудга келган вазиятдан чиқиш йўлини излаш ўрнига, бўлиб ўтган воқеада фақат суҳбатдошини айблашни хоҳлайди. Бундайларнинг ўзларини ҳеч қачон айбдор деб ҳисобламасликларини гапириб ўтирмаса ҳам бўлади. Бундай ҳулқ муаммони ечишга ёрдам бермайди, суҳбатдошни ўзини ҳимоя қилишга мажбур қилади ҳолос.