Замонавий психология муаммолари

Мен – фалсафий тушунча булиб, шахс ўзига ҳисоб берадиган ва масъулиятни ҳис қиладиган, режалаштирилган характер субъектини билдиради. Мен ҳайвоний майллар пайдо булишининг цензори ҳисобланади. Цивилизация ва ижтимоий муносабатлар тараққиёти давомида Мен маданият томонидан шакллантирилади, яъни жамиятдаги маданий ва ахлоқий муносабатлар ҳар бир одамга таъсир қилади, у билан қўшилиб кетиб субъектив “Мен” ни ташкил қилади.

«Мен» - структура. Одамнинг ўз-ўзига тааллуқли бўлган маълумотни қайта ишлашни ташкил қиладиган ва йўналтирадиган ўз-ўзига ишонч.

Мудроқлик самараси. Хабарнинг кечиккан таъсири; биз хабарни эслаймиз-у, унга ишонмаслик сабабини унутганимизда пайдо бўлади.

Музокаралар. Зиддият қатнашчилари ўртасида бевосита мулоқот йўли билан келишувни қидириш.

Мукофотловчи истаралилик назарияси. Кимнинг хулқи биз учун фойдали бўлса, ёки ким биз учун фойдали воқеалар билан боғлиқ бўлса, шу одамлар бизга ёқиши хақидаги назария.

Назария. Кузатилаётган ҳодисаларни тушунтирадиган ва башорат қиладиган интеграциялашган тамойиллар тўплами.

Назорат иллюзияси. Аслида назорат қилиб бўлмайдиган ходисаларни шахсий назоратим остида ёки яна ҳам кучлироқ назорат қилинаяпти деб идрок қилиш.

Назорат локуси. Одамлар ўз хаётларини шахсий интилишлари ва харакатлари орқали «ичкаридан», ёки тасодифлар ва ташқи кучлар орқали «ташқаридан» назорат қилинади деб идрок қилишлари даражаси.

Натуралистик адашиш. Кузатилаётганга нисбатан нима яхши эканлигини аниқлаш хатоси. Масалан: нима одатий бўлса -нормада, нима нормада бўлса – яхши.

Нолга тенг бўлмаган қиймат билан ўйнаш. Умумий ютуқ нолга тенг бўлиши шарт бўлмаган ўйин. Ҳамкорликда хар иккала ўйинчи ҳам ютиши мумкин; рақобатлашиб иккаласи ҳам ютқазиши мумкин.