Yangiasr avlopi

25 Tajriba asosida (lotincha)

---

414

Jek  London

qorayganikin?  Unda  qandaydir  dardchil,  g'ayri- 

tabiiy  bir  hoi  sezilardi.  Martin  Brissendenning 

ichiga  kirib  ketgan  yuzi,  chiroyli  qush  burun, 

cho'zinchoq  va  oriq  chehrasiga  nazar  tashlar- 

kan,  doim  shu  to‘g‘rida  oyiardi.  Uning  ko‘zlari- 

da  kishini  o‘ziga jalb  etuvchi  hech  qanday  ifo- 

da yo‘q edi.  Ko'zlari uncha katta ham,  unchalik 

kichik  ham  emas  edi,  tusini  bilib  bolmaydigan 

bu qo*y ko‘zlar maxfiy bir о 4: bilan yonar va ular- 

da  allaqanday  antiqa,  munofiqona  va  bir-biri­

ga zid ifoda mavjud edi.  Bu ko‘zlar mag‘rurona, 

beadabona, ba’zan hatto jahl bilan boqardi, ayni 

vaqtda,  negadir  kishining  rahmini  ham  kelti- 

rardi.  Martinning  Brissendenga judayam  rahmi 

kelardi,  ko‘p  o“tmay bu hisning qayerdan paydo 

bolganini ham angladi.

Brissenden  yaqinda  Arizonadan  kelganini 

aytib:

-  Men silman-da, -  dedi. -  U yerda ikki yilcha 

yashadim; iqlimidan foydalanib davolandim.

-  Endi bizning iqlimda yashashdan qo‘rqmay- 

sizmi?

-  Q о ‘rqmayman.

U  Martin  aytgan  so‘zni aynan  takrorladi,  le­

kin  Brissendenning  dunyoda  hech  nimadan 

qo'rqmasligini  Martin  shu  zahotiyoq  anglab 

oldi.  Uning  ko'zlari  suzildi,  burun  kataklari 

kengaydi,  yuzida burgutlarga xos  bolgan  qan­

daydir  mag‘rurlik  va  qat’iyat  alomatlari  paydo 

boldi.  Martin  bu  odamdan  zavqlanib  ketgani- 

dan jruragi gurs-gurs ura boshladi.  «Namuncha 

yaxshi», -  deb  oyiadi u,  so‘ng ovoz chiqarib bir 

bayt o‘qidi:

---