Yangiasr avlopi

o‘z

 dardiga davo topgan edi. U kitobni olib, 

ovoz chiqarib, salmoq bilan o'qidi:

Horib,  charchab doimiy ko‘ngil xushlashdan, 

Horib,  charchab shohona bazmlardan ham, 

Q o‘rquv ne,  orzu ne,  bilmay bir boshdan

  -

 

Rohlarga shukrona aytamiz bu dam.

Shukrona aytamiz,  yurak manguga -

---

602 

Jek  London

Talpinmay tin olgay,  deb axir bir kun, 

Shukrona aytamiz,  dengiz suing a 

Jamiki daryolar jo  bo4gani-chun.

Martin  yana  iUyuminatorga  qaradi.  Suin- 

bem  unga yol  koYsatardi.  Hayot uni  toliqtirar, 

aniqrog'i,  chidab  boImaydigan  darajada  toliqti- 

ruvchi va yurakni siquvchi bolib qolgan edi.