Xalqaro turizm va turizm servisi

Postmodernizm yoki postavangard – (lotincha post-avangardizm) g‘oya-lari bilan bog‘liq bo‘lgani holda badiiy san’atdagi turli tendensiyalardan birgalikda foydalanishni tavsiya qildi. Ratsionalizmni inkor qilib, tabiatning noyob go‘zal manzaralarini eng so‘nggi qurilish texnologiyalari asosida foydalanishg postmodernizm g‘oyasi edi. Postmodernizm 1970 yillar boshida aniqrog‘i (1973 yil 15 iyunda) Amerikaning Sent-Luis shahridagi qurilishlar zamirida yuzaga keldi. Ular ulkan qurilishlar bo‘lsada, zamon talablariga javob bermas edi. Postmodernizmga xos bo‘lgan asosiy dizayn elementlari–eklektizm edi. Uning asosida joziba, sho‘x, o‘ynoqi, yumoristik, ironiya elementlari bo‘ladi.

Kontekstualizm - postmodernizmning yevropacha yo‘nalishi bo‘lib, yangi qurilishlarda qadimiy shahar qurilishi an’analarini qayta tiklash tarafdori bo‘lib, yuzaga chiqdi.

Bu oqimning yirik namoyandalari: Dj.Sterling (1926-1992), Charlz Mur, Filipp Djons (1906), Aldo Rossi (1931-1997), Xans Xollyayn, Mario Botta (1943).

“Memfis” uslubi – 1980 yillarda sanoat mahsulotlari mebellar dizayni bilan shug‘ullanuvchi jamoalarning birining nomlanishidir. Ular 1970 yillarda Italiya dizaynerlari – Ettore Sottsas (1917) va Mikele de Lyuchchi (1945)lar boshlagan radikal dizayn uslubiga tayanib, eksperimental yondoshuv tarafdorlari edilar. Memfischilar qisqa davr ichida postmoder-nizmning jahon miqyosida tarqalishiga sababchi bo‘ldilar. Yo‘nalish vakil-lari: Matteo Tun (1952), Barbara Reydis (1943), Marti bedine (1957) va boshqalardir.

Dekonstruktivizm – arxitektura va dizaynning nisbatan modernga yaqin yo‘nalish bo‘lib, 1980 yilda paydo bo‘ldi. Bu oqimga o‘ziga xos konstrast – liniyalardagi uzilish, to‘qnashuv kabi mantiqqa zid holatlarda tartib o‘rganish g‘oyasi mavjud. Konsepsiyaning asoschisi fransuz faylasufi Jak Derrida hisoblanadi. Dekonstruktivizm arxitektura to‘g‘risidagi tarixiy an’anaviy tushunchani barbod qilib, “siniqlardan silliq” ko‘rinishlar yasaydi.

Asosiy vakillari: Frenk Ouen Geri (1929), Zaka Kadid (1959), Piter Eyzenman (1932), Bernar Chumi (1944), Ketrin Mak Koy (1945) va boshqaruv hisoblanadi.