Xalqaro turizm va turizm servisi

Yapon uslubi

Yapon madaniyati tarixi shartli ravishda quyidagi etaplarga bo‘linadi:

- eramizgacha VIII asr – Dzelson. Ba’zan bu etapni “aynlar mamlakati” deb ham atashadi;

- eramizgacha III asrdan eramizning III asrigacha – Yayey. Bronza davri madaniyati;

- III-VI asrlar – Kofun (Yamato davri);

- VI-VIII asrlar – Nara. Buddizmning nufuzi din sifatida qabul qilinishi;

- IX-XII arslar – Xeyan (tinchlik va osoyishtalik);

- XII-XV asrlar – Kamakura. Muromati;

- XV-XIX asrlar – Mamoyama. Togukava Edo.

Sintoizm falsafasi yaponlarga tabiatga yaqin bo‘lishni taqozo etdi. Ana shunga ko‘ra yaponlar uy-joy qurilish uy va tashqari hamohangligini hosil qiluvchi suriluvchi loyiha asosida qurilgan. Xona devorlari (fisuma va syodzi) ning balandligi barqaror tarzda 1,5 metr atrofida bo‘lib, xonani u yoki bu tomonga surish uchun qulay bo‘lgan.

To‘g‘ri yo‘nalish va to‘g‘ri burchaklar bosh geometrik mezon bo‘lgan. Dzen estetikasi bo‘yicha atrof-muhit kengligi ichki erkinlikni belgilab beradi. Yaponcha vabu fe’li tabiiylik degan ma’noni beradi. Yaponlar narsalar tabiiyligiga bezak berishni istamaganlar. Dzen buddizmning asosiy tushun-chalaridan biri bo‘shliqdir. Ayni paytda, ular bo‘shliqni voqealar boshla-nishi, avj olishi va xotima topishi sifatida tasavvur qiladi.

Yapon uylarida mebel kam qo‘llaniladi. Shkaf vazifasini devordagi nishalar bajaradi. Nishalardan biri ochiq bo‘sh holatda bo‘lib, odatda tantana va bayramlarda hovlidagi bog‘ gullari – ikebana va muqaddas statuyetkalar bilan bezatiladi. Eng oddiy buyumlar orqali tabiatnnig mislsiz go‘zalliklarini ifoda eta bilish imkoniyatlarii Yaponiya arxitek-tura va dizayniga xos noyob xususiyatdir.