2. Firmaning tarmoqda tutgan o`rni. Firmaning tarmoqdagi o`rni, avvalo, raqobat
ustunligi bilan aniqlanadi. Agar firma barqaror raqobat ustunligiga ega bo`lsa, u o`z
raqiblarini ortda qoldiradi:
-Firmaning raqobatchilariga nisbatan kam xarajatlar bilan tovarlarni ishlab
chiqara olish va sota olish qobiliyati haqida dalolat beruvchi, juda past xarajatlar;
-Tovarlar differentsiyatsiyasi, ya`ni firmaning iste`molchi ehtiyojini qondira olish
qobiliyati.
Firmaning tarmoqda tutgan o`rniga ta`sir qiluvchi boshqa bir muhim omil - bu
firmaning o`z tarmog’i doirasida mo`ljalga oluvchi raqobat muhiti yoki firma
maqsadining kengligi hisoblanadi. Firma o`zi uchun
necha turdagi tovarlarni
chiqarishini, qanday sotish kanallaridan foydalanishini, qanday xaridorlarga xizmat
ko`rsatishini, qaysi joylarida o`z mahsulotini sotishini va qaysi milliy tarmoqlarda
raqobatlashishini hal qilib olishi kerak.
Xalqaro raqobatning xususiyatlari
. Raqobat va
raqobat strategiyasi haqida
yuqorida ta`kidlanganlarning barchasi ichki bozor bilan bir qatorda tashqi bozorga
ham taalluqlidir. Lekin shu bilan birga xalqaro raqobat ba`zi bir o`ziga xos
xususiyatlarga ham ega.
M. Porter mavjud raqobatning o`ziga xosligiga ko`ra ikki turdagi tarmoqlarni
ajratadi:
1)Quyi milliy tarmoqlar. Ushbu tarmoqlar uchun aloxida mamlakatlarda
raqobatning turlicha kechishi xosdir. Bunday tarmoqlarda yagona strategiyani qo`llash
mumkin emas. Misol uchun, jamg’arma banklari.
2) Global tarmoqlar. Ushbu tarmoqlar duni bo`yicha yagona raqobat maydoniga
ega bo`ladilar. Aynan shunday tarmoqlarda oddiy
raqobat usutunligini emas, balki
global raqobat usutunligini yaratish kerak bo`ladi.
M. Porter global strategiya sharoitida raqobat ustunligiga erishishning va undan
foydalanishning ikki usulini ajratadi:
1) faoliyatni tartibga solish (konfiguratsiya), ya`ni o`ziga xos xususiyatlaridan
foydalanish maqsadida turli mamlakatlarda faoliyatning turli ko`rinishlarini
joylashtirish.
Faoliyat turlarini davlat quyidagi mezonlardan kelib chiqib joylashtiradi:
-omillarning minimal qiymati;
-ITTKIni o`tkazish uchun zarur sharoitlarning mavjudligi;
-maxsus ko`nikmalarning mavjudligi;
-mijozlar bilan munosabatlarning rivojlanganlik darajasi va boshqalar.
2) filiallar faoliyatini muvofiqlashtirish. Bu o`z ichiga
-ma`lumot almashinuvini;
-javobgarlikni taqsimlashni;
-xatti-harakatlarni kelishishni oladi.
Raqobat ustunligining determinantlari
. Har bir
tarmoq doimo yangilanib va
zamonaviylashtirib ko`riladi. Bu jarainni rag’batlantirishda asoslanuvchi mamlakat
muhim o`rin tutadi. Asoslanuvchi mamlakat bu asosiy mahsulot va texnologiya
strategiyasi ishlab chiqariladigan va kerakli tajribaga ega bo`lgan ishchi kuchi mavjud
mamlakatdir. M.Porter mamlakatning atrof-muhitni shakllantiruvchi to`rt xususiyatni
ko`rsatdi, bunda xalqaro muvaffaqiyatga ta`sir qiladigan mahalliy firmalar
raqobatlashadi.
YA`ni, xulosa qilib, M. Porterga o`z tadqiqotlari natijasida
mamlakat tarmoqlari
va firmalarining raqobat ustunligini belgilovchi omillarni ikki guruhga bo`ladi:
1.Asosiy omillar:
-zarur sifatga ega va etarlicha miqdordagi ishlab chiqarish omillarinig mavjud bo`lishi;
-mamlakat ichida mazkur tarmoq mahsulotiga bo`lgan talabning xususiyatlari, uning
sifat va miqdor xarakteristikalari;
-mamlakatda ushbu tarmoqqa yo`ldosh va uni ta`minlab turuvchi, jahon bozorida
raqobatbardosh bo`lgan tarmoqlarning mavjudligi;
-firmaning strategiyasi, shuningdek ichki bozordagi raqobat xarakteri
2.Qo`shimcha omillar:
-tasodifiy hodisalar;
-tashqi iqtisodiy faoliyat yurituvchi korxonalarni qo`llab-quvvatlash bo`yicha hukumat
faoliyati.
Mahsulot eksport qiluvchi korxonalarni qo`llab-quvvatlash,
mamlakat ichida qulay
biznes muhitini yaratish, ishlab chiqarish va bozor infratuzilmasini rivojlantirish,
bojxona bojlarining pasaytirilishi, subsidiyalar va imtiyozli kreditlar berish,
boshqa
xalqaro shartnomalar tuzish orqali milliy korxonalarning chet mamlakatlardagi
faoliyati uchun qulay sharoitlar yaratish kabi tadbirlar ularning raqobat ustunliklarini
oshirishga xizmat qiladi.
Do'stlaringiz bilan baham: