Ва масъулиятнинг ижтимоий ва м

10) Ота-онага яхшилик қилиш қаршингизда турган қийинчилик ва мушкулликларни бартараф этади. Шайх Иброҳим Мунзир бу ҳақида қуйидаги шеърни айтганлар:
Бор эди бир кимса, қора ниятли, ярамас
Ва бир ёш бола: оқ-қора не, фарқига бормас.
Ғаразгўй кимса алдади болани пуллар-у дурлари ила,
Деди: “Онанг юрагин келтир, бўлур жавҳарлар сенга!”.
Аҳмоқ бола шошганча кетди-ю, она кўксига Ханжарин санчди,
суғурди юракни, қайтди изига.
Аммо йўлда ғоят даҳшатга тушди, йиқилиб кетди,
Қоқилган чоғида қўлидан юрак тушиб ҳам кетди.
Ажаб, тупроққа беланган хокисор қалбдан Келди бир нидо-сас,
тенгсиз меҳрга лиммо-лим тўлган:
“Болагинам, суюгим, етмадими зарар, омонсан чиндан?..”
Узоқдан овозни таниб ота ҳам келди, Юракни кўриб, не фалокат бўлганин сезди.
Суғурди ханжарни она қалбидан Санчишни хоҳлади оғилга бирдан…
Шу чоқ онаизор қалбидан келди бошқа бир наъра:
“Тортгин қўлинг, асло тегма боламга
Токи қайта зарба берма юраккинамга!”.
Абу Усайд ас-Соидий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “Биз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларида ўтирганимизда, тўсатдан Бану Саламалик бир киши келиб: “Эй Аллоҳнинг расули! Мен учун ота-онамнинг вафотидан сўнг уларга қилишим мумкин бўлган бирон яхшилик қолдими?”, деб сўради. Набий алайҳиссалом унга: “Ҳа, бор! Ўз вақтида адо этилган намоз, уларнинг ҳақи учун истиғфор айтмоғинг, улардан кейин аҳдлари(бировга берган ваъдалари)ни адо этишинг, фақат улар билан боғланиб турган силаи раҳм алоқаларини (ҳам) боғламоғинг ҳамда уларнинг дўстларини икром қилмоғинг”, дея жавоб бердилар” (Имом Абу Довуд ривояти). Имом Муслим ривоят қилган яна бир ҳадисда шундай дейилади: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Бурни ерга ишқалсин! Бурни ерга ишқалсин! Бурни ерга ишқалсин!”, дедилар. “Кимнинг, эй Аллоҳнинг расули?” дейилди. У зот алайҳиссалом: “Ким ота-онасини ёки улардан бирини қарилик чоғларида топса-ю, сўнг (уларнинг хизматини адо этиб) жаннатга кира олмаса!”, дедилар”.