Узбекистон Республикаси Ташки Ишлар Вазирлиги

imperita, culpa in eligendo ва casua leviores
учун жавобгар 
бўлган. 
Буюртмачининг ҳуқуқлари actio locati даъвоси билан, пудратчининг 
ҳуқуқлари эса – actio conducti даъвоси ёрдамида ҳимоя қилинган. 
в) locatio-conductio operisнинг махсус тури
Lex Rhodia de jactu
ёки 
ташлаб юбориш тўғрисидаги Родос қонунида кўзда тутилган. Бу қонун 
кўрсатмаси асосида денгизда сузиш пайтида алоҳида хавф туғилган ҳолатда
ашёнинг нобуд бўлиш эҳтимоли ашё эгаси билан бир қаторда бошқа
ашёларнинг эгалари ўртасида ҳам тақсимланган. Бу эҳтимолни бўлиш учун 
нобуд бўлган ашёларнинг эгалари кема капитанига нисбатан actio locati
даъвосини қўзғатган. Капитан эса асраб қолинган ашё эгаларидан actio
conducti асосида зарарни қоплаш учун маблағ йиғиш ҳуқуқига эга бўлган. 
г) locatio-conductio шартномасининг учинчи кўриниши
locatio-conductio
operarum 
ёки ишчи кучи ёллаш шартномаси бўлган. Ишчи кучи ёллаш 
шартномаси консенсуал ва иккитомонлама бўлиб, ёлланувчи (locator) ва
ёлловчи ўртасидаги келишувга мувофиқ тузилган. Бунга кўра, ёлланувчи
ёлловчи ихтиёрига ўз қобилияти ёки меҳнатини таклиф қилган, ёлловчи 
эса унинг меҳнати натижаларини ўзлаштиргани учун маълум ҳақ тўлаган.
Ишчи кучи ёллаш шартномаси ёки
locatio-conductio operarum
Римда
кенг тарқалмаган, чунки қулларнинг ишчи кучи етарли бўлган ва улар
locatio-conductio rei асосида ёлланган, шунингдек, эркин ишчилар locatio-
conductio operis, яъни пудрат шартномаси бўйича ишлаган. Бу шартноманинг 
шакли ҳар доим ҳам консенсуал бўлмаган, қадимги Римда бу шартнома
mancipatio ёки stipulatio шаклида тузилган. Оддий келишув ёки консенсуал 
шаклда бу шартнома милоддан аввалги 1 асрда тузила бошланди.
Locatio-conductio operarumнинг предметини ишчи кучи ёки
хизматчининг ақлий қобилияти ташкил қилган. Ёлланган ишчининг
қобилиятидан фойдаланганлик учун тўланадиган ҳақ merx ёки ёлланма
ҳақ деб аталган. Бу ҳақнинг миқдори контрагентлар ўртасидаги эркин 
келишув асосида белгиланган. Диоклетианнинг