Узбекистон Республикаси Ташки Ишлар Вазирлиги

Pro cultura et cura
мукофоти 
тариқасида улар маҳсулни сепарация пайтида эгаликка олишлари мумкин 
бўлган ва бу ҳолат litis contestatio (fructus extentes) вақтигача 
ишлатилмаган маҳсулни мулкдорга бериш мажбурияти мавжуд бўлган 
классик даврдан кейинги ҳуқуқ тизими ривожланишининг охиригача 
сақланиб қолган. Бу даврдан бошлаб улар маҳсулни консумация ёки 
ишлатиш (fructus consumpti) пайтида ўз мулкига олиш имкониятига эга 
бўлганлар. Бундан ташқари, possessores bonae fidei мулкка узоқ вақт 
давомида эгалик қилиб тургани учун мулк ҳуқуқини қўлга киритиши
мумкин бўлган. 
Mala fidei эгалик қилувчилар bonae fidei эгалик қилувчилари эга бўлган
ваколатлардан ҳеч бирига эга бўла олмаганлар. Лекин улар барча 
ҳуқуқлардан маҳрум саналмаган: классик даврдан кейинги praescriptio
longissimi tempores бўйича justum intium possessionis талаб қилинмаган
пайтда улар мулкдорнинг rei vindicatioга қарши турган ҳолда ўзга мулкка 
эгаликни сақлаб қолганлар. Mala fidei эгалик қилувчиларининг bonae fidei
эгалик қилувчилари билан умумий бўлган ҳуқуқи ўз эгалигини мулкдор 
бўлмаган шахслардан ҳимоя қилиш ва шу билан бир қаторда мулкдор 
ноқонуний йўл билан мулкни тортиб олиш ниятида бўлса ҳатто
мулкдорнинг ўзидан ҳам ҳимоя қилиш ҳуқуқидан иборат бўлган. Бошқача 
қилиб айтганда, mala fidei эгалик қилувчилар rei vindicatio йўли билан ўз 
мулкини талаб қилиш имкониятига эга бўлган мулкдордан ташқари бошқа 
шахслардан ҳимоя қилиш ҳуқуқига эга бўлганлар. 
Эгалик ҳимояси.
Интердикт ёки цивил эгалик қилувчилар
interdicta 
ёки интердикта деб аталувчи махсус ҳуқуқий воситалар ёрдамида ҳимоя
қилинганлар. Интердиктлар Рим магистратлари – преторлар томонидан 
чиқариладиган қисқа ва қатъий буйруқлар бўлиб, манфаатдор шахслар 
илтимосига кўра ҳуқуқбузилишига йўл қўйган бирон-бир шахсга нисбатан 

---

110 
берилган. Интердиктлар эгалик ҳимояси учун қўлланиладиган восита бўлиб, 
2 турга бўлинган: аввалги эгалик қилувчининг эгалигини ҳимоя қилишга
қаратилган интердиктлар ёки