Усмонхон алимов

 
Усмонхон Алимов

145
ЯХШИЛИККА ЧОРЛАШ
Фарзандга турмушнинг, тарбиянинг муҳим қоида ла­
рини ёшлигидан ўргатиш, унинг қалбига бунёд кор лик 
туйғуларини сингдириш ота­она ва мураб бий ларнинг
ҳамиша долзарб вазифаси бўлиб келган. Фар занд Ислом 
динимизнинг асосий қоидаларидан бири бўл ган яхши
­
ликка буюриш ва ёмонликдан қайта риш ни одат қилиши 
лозим.
Инсонлар ичида фақат пайғамбарлар гуноҳдан пок
­
дирлар. Зеро, Парвардигор уларни гуноҳдан пок фитрат
­
да яратгандир. Пайғамбарлардан бошқа барча инсонлар 
гўзал одоб­ахлоқли бўлиш билан бир қаторда, гуноҳ иш
­
лар ва хатоларга йўл қўядилар. Ислом дини гуноҳ амал
­
ларни очиқ баён қилган ва мўминларни бундай ишлар­
дан сақланишга буюрган. Бу амрга бўйсунган киши 
ўзини ҳалокатдан сақлайди ва Аллоҳнинг суюкли бан
­
дасига айланади. Мусулмон кишининг вазифаси фақат 
ман қилинган ишларни қилмаслик билан кифояланмай­
ди. Балки гунох иш қилаётган биродарини у йўлдан қай­
тариб, тўғри йўлга солиши ҳам муҳимдир. 
Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бундай 
деганлар: “Қайси бирингиз бирор мункар ишни кўрса, 
уни кўли билан қайтарсин. Агар қўли билан кайтаришга 
қо дир бўлмаса, тили билан, агар унга ҳам қодир бўлмаса, 
мункар ишни қалби билан ёмон кўриб қўйсин, мана шу 
охиргиси имоннинг энг заиф даражасидир”. Ҳар бир ин
­
сон ҳаётда маълум мақсад сари интилиб яшайди. Жами
­
ятнинг одоб­ахлоқ билан зийнатланиши учун ҳаракат 
қилиш ва одамларнинг турли муаммоларига дардкаш 
бўлиб, ўзини эзгу ишларга масъулиятли ҳис этиш мусул
­
мон кишининг мақсади бўлиши лозим. Шундагина мўмин 
киши ўз манфаати учун эмас, бутун жамият фаровонли
­
гига куч­ғай рат сарфлаган бўлади. Бундай инсон тўғри 
йўлдагиларни қўллаб­қувватлаб, адашганларни ҳидоятга 
чақиради. Зеро, жамиятнинг гуллаб­яшнаши ҳам, фало
­
www.muslim.uz

---

146
Оилада фарзанд тарбияси
кати ҳам ҳар бир кишининг тақдири билан боғлиқ. Чунки 
кема сувга чўккан пайт, гарчи уни кема остидагилар теш
­
ган бўлса ҳам, кема устидаги бу ишга умуман алоқасиз 
сайёҳлар ҳам сувга ғарқ бўлади.
Демак, ҳаётда баъзи бир хатоларга йўл қўйган кишини 
тўғри йўлга солиш мўминга хос бўлган хис латдир. Шунинг 
учун кишига хатосини ўз вақтида англатиш ҳам муҳим. 
Бундай ҳолатларда Пайғамба римиз Муҳаммад (соллаллоҳу 
алайҳи ва саллам) тутган йўллари биз учун юксак намуна
­
дир. Ул зот биринчи навбатда кишининг хатосини юзига 
солмасдан, уни тўғрилаш йўлларини шахсиятига тегмаган 
ҳолда ширинсуханлик билан тушунтирганлар. Зеро, Аллоҳ 
таоло томонидан Мусо билан Ҳорунга (алайҳиссалом) 
Фиръавнни динга даъват қилиш буюрилганида: