USHBU KITOBDAN JOY OLGAN HIKOYALAR
Qizil atirgul
Do’stlikning hayotbaxsh kuchi
Eng muhim sabab
Mehr zarralari
Ajrimdan keyin
Ko’p tarmoqli vijdon
(K) O’chirilmagan xotira
Ziyoli boboning hiylasi
O’g’ri
Buvimning arvohi
Hamma narsa ko’ringanidek emas
Oppoq qog’oz va qora dog’
Tu’g’ma ishonch
Qo’shaloq to’y
Futbol – putbol
Amaliyot o’qituvchisi
Yuragim to’la mehr
Yotoqxonadagi boylik
Ikkinchi turmush ostonasida
Tomoshabin ota
Arslonning zarbasi
Hayotning shirasi
Qaynonasi bor kelin
Qo’shni ayolning sabog’i
Mening bolam Eynshteyn
Bo’g’irsoq amaki
Opa – singil
Arg’imchoq
Bo’yinbog’ bog’lashni bilasizmi?
Abituriyent sabog’i
Uqqan usta
Olisdagi yaqinlar
Bolalarning nasibasi
Qo’shnining soyasi
Onamning daldasi
Salom, Yaponiya
Katta yurakli singil
Siz nima qilyapsiz?
Har kim o’z istagan narsani ko’radi
Munosabat
Uchinchi tilak
Baxt ortidan
Xiyonatlardan keyin
Bebaho duo
Folbinga ishonib
Oqsoq o’g’ri
Adolatli hakam
Oqibatning ildizi
Chegarasiz orzular
Takrorlangan imtihon
To’rtinchi qiz
Baxt o’qituvchisi
Xaloskor
Haqiqiy tuxfa
Baho
Soxta oltin
Nogolis niyat
O’chirilmagan raqam
Yer ostidagi meros
Kechirmoq bu…
Buvimning merosi
Kutilmagan yordam
Orzular ushaladi
1 dollarlik uy
So’lmagan gullar
To’g’ri munosabat
Afrika hayoli
Go’zallik bahosi
Jarroh
Askar kundaligidan
Qutaruvchi
Qorbobo ham yosh bo’ladimi?
Uydagi ilk bayram
Qo’shnining iltifoti
O’zbekona raqs
Ko’chada o’tinchi, uyda sulton
QATRALAR
Xamma narsamizni yo’qotgan chog’imizda ham umid doimo biz bilan. Uning yana bir xususiyati atrofdagilarga ulashsak ham kamayib qolmaydi.
QIZIL ATIRGUL
Dengizchi uch yil davomida umrida ko’rmagan ayoldan xat olib turdi. Ayolning ismi Roza edi. Uning nomalarini o’qib javob yozar ekan, qalbida allaqanday taskinni tuyardi. Bora-bora ayolga g’oyibona oshiq bo’ldi. Ular bir-birlarining maktublarisiz yashay olmaydigandek edilar.
Yigitning xizmat muddati tugashi bilan uchrashishga axd qildilar. Uchrashuv vaqti – kech soat 1700, joyi – vokzal. Yigit va qiz umrida bir – birini ko’rmaganligi uchun shartli belgi sifatida atirgulni tanladilar. Ya’ni qiz pidjagini yoqasiga atirgul qistirib olishi kerak edi.
Yigit o’ylanib qoldi: ayolni umrimda ko’rmaganman, u qanaqa ekan? Yoshmi, qarimi, chiroylimi, xunukmi, oriqmi, semizmi?
Yigit kelishgan joyga yetib keldi. Soat millari 17:00 ni ko’rsatishi bilan ayol ko’rindi: yoshi oltmishlarda! Dengizchi shart burilib ketib yuborishi mumkin edi, ammo bunday qilmadi. Chunki u dengizda oylab qolib ketganida shu ayol taskin beruvchi, yolg’izligini bildirmaydigan maktublar jo’natgan, bayramlarda sovg’alar yuborgan, uni og’ir damlarda qo’llab – quvvatlagandi. Ayol bunday munosabatga loyiq emasdi.Shu sabab yigit uning oldiga dadil qadamlar tashlab bordi, o’zini tanitdi, qo’lini uzatdi va: “Siz Rozamisiz?” deb so’radi. Ayol yigit adashayotganini, Roza uning orqasida turganini aytdi.Yigit orqasiga o’girildi va yosh, bir go’zal qizni ko’rdi. Keksa ayolning aytishicha, qiz undan qizil atirgulni yoqasiga qadab olishini iltimos qilibdi. Agar yigit qaytib ketganda qiz uni butunlay unutishga axd qilgan ekan. Bu bir sinov edi va yigit undan sharaf bilan o’tdi.
DO’STLIKNING HAYOTBAXSH KUCHI
Qizaloq 13 yoshida oqqon kasalligiga chalindi. Ota-onasi, yaqinlari va shifokorlarning jon – jahdi bilan qilgan muolajalari natija berdi, 2 yil deganda dard chekindi. Ammo uzoq davom etgan kimyoterapiya natijasida uning sochlari to’kilib ketgan edi.Bundan qiz sho’rlik juda o’ksindi. Shifokorlar maktabga qatnashga ruxsat berishdi, ammo qiz taqir bosh bilan maktabga bormayman, deb turib oldi. Tunu kun yig’lardi. Bir kun darvozalari taqqiladi. Chiqib qarasa sinfdoshlari. 9 kishi turishibdi. Barchasi sochini taqir qilib olibdirib tashlashgan.Ular orasida 3 tasi qiz bola edi.Qiz qattiq ta’sirlandi. Yugurib uyga kirib kiyinib chiqdi va maktab tomon yo’l oldi.
ENG MUHIM SABAB
-O’smir paytim ko’p kitob o’qirdim, shundanmi, bilmadim juda ta’sirchan, har narsaga xafa bo’laveradigan qiz edim. Yana o’tish davrining o’ziga xos muammolari, sevimli dadajonimni bevaqt yo’qotgandim… Xullas, negadir xayolimda o’zimni o’ldiraman degan fikr aylanadigan bo’lib qoldi. Bora – bora u qat’iylasha boshladi. Bir qog’ozga yashash va o’lish uchun sabablarni ikki ustunga ajratib yozdim. O’lish uchun sabablarim ko’proq chiqdi. Keyin bu qog’ozni yonimda olib yuradigan bo’ldim. Vaqti – vaqti bilan uni o’qib turar yashash uchun sabablar bo’limiga nimadir qo’shgim kelardi–yu , qo’sholmasdim.Borgan sari tushkunlikka tushaverdim. Bir kuni sirli ro’yxatimni partaning ustida qoldiribman. Qaytib kelib uni ochganim- da, yashash sabablari qatorida katta harflar bilan yozib qo’yilgan shu so’zlarni ko’rdim: O’LISHGA HAQQING YO’Q, CHUNKI SEN JUDA CHIROYLISAN! Buni kim yozganini hanuz bilmayman, ammo o’sha paytda bu so’zlar meni hayotga qaytargandi.
MEHR ZARRALARI
Ispaniyalik shifokor Karla ko’ngilli sifatida Afrikaga ketdi. Somali davlatidagi qishloqda ishlay boshladi. Bir kun tushlik payti oynadan tashqariga qarab endigina buterbrodni tishlamoqchi bo’lib turgandi, o’rindiqda o’tirgan 8 yoshlar chamasi juda oriq bolakayni ko’rib qoldi. Rahmi keldi:”Qorni ochdir”. Bolaning yoniga bordi va buterbrodning yarmini bo’lib berdi. Qilgan ishidan ichida mamnun ham bo’ldi:”Men shu bolaning qornini to’ydirdim, yaxshilik qilish qanday maza!” Lekin bolakay negadir u kutgandek yegulikni darrov og’ziga olib bormadi. Maktab tomonga yugurib ketdi. Karla qiziqib ortidan poyladi. Bolakay nariroqqa borib devor ortida turgan o’rtoqlariga buterbrodni bo’lib bera boshladi. Ular 20 nafar edi! Karla yaxshilik qildim deb kibrlanganidan uyaldi. Yana mehrning eng mayda zarralar qadar cheksizligini ko’rib yig’lab yubordi.
Do'stlaringiz bilan baham: |