Ushbu kitob mazmuni bilan tanishish sizning ma’naviy sog’lomlashishingiz uchun xizmat qilishi mumkin. Faqat, haqiqatlar nisbiy ekanini bilib yashashni istamagan odamlarga uni tavsiya qilmang

Achinish  hissi 

–  shaxsiy 

muhimlik  tuyg’usining  alohida  ko’rinishi

.  Kimga  yoki  nimagadir 

achingan  odam 

–  shaxsiy  muhimlikka  chalingan.  Gaplarimdan  xulosa 

qilishga shoshilmang 

– bayon davomida bu ta’kidga isbot keltirganman. 

Avvalo,  achinish  hissini  rahmdillik  bilan  chalkashtirmaslik  lozim. 

Ularning  o’rtsida  keskin  bir  farq  bor:  rahmdillik  biror  ishdan  oldin  yoki 

o’sha  ish  davomida  odamni  buzg’unchilikdan  tutib  turadigan  tuyg’u; 

achinish  esa  g’isht  qolipdan  ko’chgandan  keyin  aql  vaziyatning 

muhimligini oshirishi natijasida kelib chiqadigan ko’ngil notinchligi. 

Ko’pincha biz bizga mutlaqo daxli bo’lmagan holatlarda ham kimgadir 

achinamiz.  Bu 

– sof  holdagi  muhimlik.  Siz  kimgadir  achinibsizmi  – uning 

aynan  hozirgi  ahvoli  siznikidan  yomonroq  ekanini  tan  oldingiz  degani. 

Hissiyotlarni  so’z  bilan  ifodalaganda  bu  “sen  menga  nisbatan  yomonroq 

ahvoldasan 

–  mening  ahvolim  senikiday  emas”  degani  bo’ladi.  Bu  holat 

muvozanatni  buzadi 

–  siz  qaysidir  shaxsni  o’zingizdan  quyi  sanayapsiz. 

O’ziga achinadiganlar esa aksincha – o’zlarini hammadan quyi qo’yadilar 

va ular ham muvozanatni buzadilar. 

Hech  kimga  hech  qachon  achinmang 

–  vaziyatni  o’zgartirish 

qo’lingizdan  kelsa,  u  odamga  foydali  yordam  bering.  Biror  nima  qilishga 

ojiz  bo’lsangiz  –  achinish  mutlaqo  befoyda.  Bu  bilan  u  odamdagi 

vaziyatdan  tushkunlik  holatini  chuqurlashtirganingiz  qoladi.  Axir,  siz 

yomon  ahvolda  turganingizda  sizga  kimdir  achinsa 

–  bundan  yengil 

tortmaysiz. 

Aynan  achinish  hissi  bizni  odamlarga  zararli  yordam  berishga 

undaydi.  Biz  muhimlikka  berilib,  yordam  berish  ilinjida kimningdir shaxsiy 

o’sishiga  putur  yetkazib  qo’yganimizni  ko’rmay  qolamiz.  Bu  bilan 

o’zimizga ham, yordam bermoqchi bo’lgan odamimizga ham jabr qilamiz. 

Foydali yordam berishning bir tamoyili bor: kimgadir yordam berishda 

uning  vaziyatiga  “kirib”  ketmaslik  lozim.  Ya’ni  achinishni  keltirib 

chiqaradigan  muhimlikka  ilinmaslik  uchun  sergaklikni  saqlash  darkor. 

---

Javlon Juraev  

 

O’zlik Sari Yetti Qadam – 2   

 

www.juraev.uz 

69

 

 

Agar  kimningdir  muammosini  o’zingizniki  kabi  yurakka  yaqin  olsangiz, 

aqlingiz  bu  muammo  ahamiyatini  oshirib  yuboradi  va  siz  uni  hal  qilishga 

yordam  berishingizni  qiyinlashtiradi. 

Shundoq  ham  o’zi  muammoga 

uchrab,  sizdan  yordam  kutgan  odam  muhimlikka  berilib,  tor  doirada 

fikrlaydi.  Uning  muhimligi  masalaga  kengroq  qarashga  imkon  bermaydi. 

Bunda unga yordamga kelgan odam ham shu “tuynukka” kirib olishi kimga 

kerak? 

“Qosh  qo’yaman  deb,  ko’z  chiqardi”  kabi  holatlar  har  doim  ortiqcha 

muhimlik  dastidan  bo’ladi.  Odamlar  shaxsiy  yoki  tashqi  muhimlik 

tuyg’usiga ergashib, kimlargadir zararli yordam berib qo’yadilar. Masalan, 

tibbiyot  oliygohida  o’qiyotgan  talabaga  kimdir  sog’ligidan  shikoyat  qildi 

deylik.  Agar  talaba  “shifokorlik”  muhimligiga  ergashib,  bemorga  yordam 

bergisi  kelsa 

–  u  noto’g’ri  tashxis  qo’yishi  va  natijada  xastalikni 

og’irlashtirib  qo’yishi  mumkin.  Vaholanki,  u  avval  boshdan  bemor  aytgan 

kasallik haqida uning bilimlari hali yetarli emasligini bilgan 

– lekin “tajribali 

shifokorga  ko’rining”  degan  maslahat  bilan  foydali  yordam  berishdan  uni 

shaxsiy 

muhimlik tuyg’usi qaytarib qoldi. 

Umuman, odamlar bilan oldi-berdida sergaklikni saqlash juda foydali. 

Kuchli  shaxsiyat  egasi  nafaqat  kerakli  paytda  odamga  kerakli  yordamni 

bera  oladi 

– u zarur paytda o’zi uchun ham boshqalardan yordam so’ray 

biladi.  Qiyi

n  ahvolda  odamlardan  yordam  so’ramaslik  yoki  taklif  etilgan 

yordamni  rad  etish 

–  shaxsiy  muhimlikdan  darak.  Siz  faqatgina  sizning 

shaxsiy  o’sishingizga  halal  beradigan  zararli  yordamlardan  voz 

kechishingiz  mumkin.  Buni  ham  shaxsiy  muhimlik  vajidan  emas 

–  o’z 

imkoniyatlaringizni  sergak  va  odilona  baholashdan  kelib  chiqib  qilish 

lozim. 

Kishi  shaxsiyati  kuchli,  muhimlikdan  holi  bo’lishi  –  unga  ko’pchilikka 

foydasi tegishiga imkon beradi. Kuchli shaxsiyat egasi boshqalarga foydali 

yordam bera oladi. Odamlarga yordam berishdek ezgu amaliga muhimlik 

aralashmaydi va bu ezgulikning nafini qirqmaydi. Mevasiz daraxt ham o’z 

soyasi  bilan  kimlargadir  yordam  berishi  mumkin.  Idrokli  inson  esa  o’z 

shaxsiyati  kuchi  bilan  boshqa  odamlarning  baxtga  borar  yo’llarini 

ravonroq,  yorqinroq 

–  ba’zida  esa  qisqaroq  qilishi  mumkin.  Siz  ana  shu 

san’atni egallay olishingizga men ishonaman. Sizga faqat foydali yordam 

bermoqchi ekanimdan 

doim so’ngi qarorni qabul qilishni sizga qoldiraman 

–  tanlash  erkinligingiz  hatto  mening  ta’sirim  uchun  ham  daxlsiz  qolishi 

kerak... 

---

Javlon Juraev  

 

O’zlik Sari Yetti Qadam – 2   

 

www.juraev.uz 

70