Uo‘K: 821. 111-3 kbk: 84(4Ingl)

«Xolamiz, – davom etdi Jeyn, – ertaga shaharning 
o‘sha qismiga bormoqchi va men ham fursatdan foy-
dalanib, Grovnor-stritga bormoqchiman».
Jeynning keyingi xati u Grovnor-stritga borib, 
miss Binglini ko‘rganidan so‘ng yozilgan edi:
«Menimcha, Kerolaynning kayfiyati yo‘qroq edi, le-
kin u meni ko‘rganidan juda xursand bo‘ldi va nega 
Londonga kelayotganimni unga xabar qilmaganimga 
rosa gina qildi. Demak, unga yozgan xatim qayerda-
dir yo‘qolgan bo‘lsa kerak, deganim rost ekan. Albat-
ta, men undan akasining sog‘lig‘i haqida so‘radim. 
U sog‘-salomat ekan, lekin ko‘p vaqtini mister Darsi 
bilan o‘tkazgani uchun qizlar uni juda kam ko‘risha-
yotgan ekan. Shu kuni ularnikiga birgalikda tushlik 
qilish uchun miss Darsi keladigan ekan. Ochig‘ini 
ayt sam, men uni juda ko‘rgim kelayapti! Men ular 
bilan ko‘p bo‘la olmadim, chunki Kerolayn va missis 
Xyorst qayergadir shoshilishayotgandi. Yaqin kun-
larda ularni menikida ko‘raman, deb umid qilaman».
Xatni o‘qib bo‘lgach, Elizabet boshini chayqab 
qo‘ydi: mister Bingli Jeynning shaharga kelganini 
faqat tasodif orqaligina bilishi mumkin.
Jeynning Londonga kelganiga to‘rt kun bo‘lsa-da, u 
hali ham mister Binglini ko‘rmagan edi. Jeyn buning 
uchun hech ham xafa emasman, deb o‘zini ishonti
-
rishga urinsa-da, miss Binglilarning o‘ziga nisbatan 
bee’tiborligini sezmasligining iloji yo‘q edi. U har kuni 
nima deyishni o‘ylab, miss Binglini kutib ikki ha
ftani 
o‘tkazganda, axiri Gardinerlarnikiga Kerolayn kirib 
keldi. Uning juda qisqa vaqtga kirgani va quruqqina 
gap-so‘zidan Jeyn endi o‘zini ortiq aldab bo‘lmasligiga 

---

162
ishondi. Uning bu paytda nimalarni his qilgani sing-
lisiga yozgan xatlarida aks etgandi:
«Azizam Lizzi! Miss Binglining menga do‘stona mu-
nosabatda bo‘lganini chin ko‘ngildan, deb o‘ylab qat-
tiq yanglishganimni eshitib, mening ustimdan tanta-
na qilmassan, deb umid qilaman. Lekin singiljonim, 
hayot sen haqligingni isbotlagan bo‘lsa-da, men hatto 
hozir ham uning o‘sha paytdagi o‘zini tutishidan kelib 
chiqib, mening ishonchim sen unga gumon bilan qara-
ganingdan ko‘ra tabiiyroq edi, desam meni o‘jarlikda 
ayblama. Lekin nima uchun u men bilan yaqinlashish-
ga harakat qilgani menga noma’lumligicha qolayap-
ti. Lekin o‘sha payt yana qaytariladigan bo‘lsa, men 
baribir yana yang lishgan bo‘lardim. Kerolayn kechagi 
kungacha biznikiga kelgani yo‘q edi. Shu paytgacha 
esa undan hech qanday xabar ham kelmadi. Kelgani-
danoq uning uchrashuvimizdan xursand bo‘lgani sezil-
gani yo‘q. U shu paytgacha meni ko‘rishga kelmagani 
uchun sovuqqina uzr so‘rab qo‘ydi, kelgusida men bilan 
ko‘rishib turmoqchi ekanligi to‘g‘risida biror og‘iz ham 
so‘z aytmadi. Dugonam shunday o‘zgarib ketgan ediki, 
ketgach, men u bilan endi aloqani davom ettirmaslikka 
qaror qildim. Lekin afsuski, uni aydbor qilmasdan ilojim 
yo‘q. Miss Binglining men bilan o‘rtoq tutinishi ning ho-
jati yo‘q edi – men seni ishontirib aytamanki, har safar 
yaqinlashish uchun uning o‘zi qadam qo‘ygan edi. Le-
kin baribir unga rahmim keladi, chunki yaxshi ish qil-
mayotganiga aqli yetsa kerak. Bu xatti-harakati akasi-
ning taqdiriga be parvo qaramayotganidan bo‘lsa kerak. 
Buni boshqacha tushuntirishning iloji yo‘q. Sen bilan 
ikkalamiz Kerolaynning xavotir olishiga asos yo‘qligini