14
Birinchi nav almashuvi (1922-1931 yillar)
Bu davrda ilgari ekilib kelinayotgan maxalliy g’o’zalar,
xorijiy seleksiya
navlari xamda kamxosilli "Zavod aralashmasi" - "Navrotskiy", "169-Dexqon",
"182-Oq Jo’ra" va boshqa navlar bilan almashtirildi.
O’sha paytda serxosil xisoblangan "Navrotskiy" navining xosildorligi
"Zavod aralashmasi"dan 15-20 foiz, tola chiqimi esa 2-3 foiz ko’p bo’ldi.
Shuningdek, mazkur "Navrotskiy" navi sobiq Ittifoqning barcha mintaqalarida
ekilib, paxtachilik soxasining tiklanishida asosiy ro’l o’ynadi.
1926-yilda Turkiston seleksiya stansiyasi va uning Turkmaniston filiali —
Bayram Alida (keyinchalik bu filial yopilgan) uzun tolali g’o’za
navlari
seleksiyasi ishlari boshlab yuborildi. 1931-yilda uzun tolali g’o’za navlarini
yetishtirish bo’yicha Iolatanda (xozirda Turkmaniston uzun tolali g’o’za
seleksiyasi va urug’chiligi ilmiy tadqiqot instituti) va Jili Ko’lda (xozirgi
V.P.Krasichkov nomidagi Tojikiston "Dexqonchilik" ilmiy ishlab chiqarish
birlashmasining Qo’r’gontepa shaxridagi "Vaxsh" bo’limi
zonal tajriba stan-
siyalari) tashkil etildi.
Paxtachilik soxasidagi ilmiy tadqiqot ishlarini markazlashtirish va
kuchaytirish maqsadida VKP (b) Markaziy Komitetining 1929-yil 18-iyuldagi
qaroriga muvofiq Butunittifoq paxtachilik ilmiy tekshirish instituti —
SoyuzNIXI (xozirda UzPITI) tashkil etilib, Turkiston
seleksiya stansiyasi
(keyinchalik Markaziy seleksiya stansiyasiga aylantirildi) uning tasarrufiga
o’tkazildi.
Turkiston seleksiya stansiyasining xamma paxtakor respublikalardagi
bo’limlari va tajriba uchastkalari negizida tashkil etilgan g’o’za-beda
tajriba
stansiyalari keyinchalik respublika Dexqonchilik ilmiy tadqiqot institutlariga
aylantirildi.
Xukumat qarorlariga (1929 va 1931-yillar) muvofiq g’o’za seleksiyasi va
urug’chiligi ishlarining xammasi sobiq Ittifoqning paxta yetishtirish bo’yicha
kapitalistik mamlakatlar qaramidan chiqarishga qaratildi.
15
Sobiq Ittifoqda 1934-yil 19-avgustda qabul qilingan “G’o’za urug’chiligi
ishlarini yaxshilash to’g’risida”gi qarorda paxtakorlar oldiga 1937-yilda o’rta
tolali navlar (tolasining uzunligi 29-30 mm dan ortiq)
ekiladigan maydonni bir
million, uzun tolali navlar maydonini 200 ming gektarga yetkazish vazifasi
qo’yildi.
Bu qarorga muvofiq g’o’za urug’chiligi tizimini tashkil etishga asos solindi.
Urug’chilikni yangilashning besh yillik sxemasi qabul qilindi, jamoa va davlat
xo’jaliklarida elita urug’chilik xo’jaliklari yaratildi,
paxta tozalash zavodlarida
urug’chilik paxta laboratoriyalari tashkil qilindi. Natijada, bu tadbirlar urug’lik
chigit sifatining yaxshilanishini ta’minladi. Sobiq Ittifoq Dexqonchilik Xalq
komissariatiga qarashli Markaziy nazorat-urug’chilik va respublika paxta
urug’chiligi stansiyalari tashkil etildi. Nav sinash
uchastkalari Dehqonchilik
Xalq Komissariatining texnik ekinlari navlarini sinash Davlat komissiyasi
ixtiyoriga o’tkazildi. Bu esa yangi navlarga xolis baho berish imkonini vujudga
keltirdi.
O’sha paytda yaratilgan g’o’za urug’chiligi tizimining asosiy yo’nalishlari
xozirgi davrimizga qadar saqlanib kelinmoqda.
Do'stlaringiz bilan baham: