У шундай шаҳарки, одамлар ўзларининг асл истакларини пинҳон тутишга, дин ва анъана талабларига мувофиқ яшаётга

ЁЛҒОНЛАР ШАҲРИ
қўйиб, ресторан ичини кўздан кечирди.
Ҳар турли хўрандалар бор эди бу ерда. Бирин-кетин 
кириб келадиган соқолли ишчилар ва офис хизматчила
-
ри столга эгилиб, тез-тез овқатланишяпти. Дазмолланган 
кўйлак кийган эски мижозлар столлар орасидан ўтиб 
боряпти. Улар неча йиллардан бери нонушта учун шу ерга 
келади. Эгнига камзул ва оёғига жунпайпоқ кийган, кўз
-
лари чақноқ сайёҳлар эса Элбурс тоғидан тушгач тамад
-
ди қилишга кириб, таёқ ва рюкзагини столга суяб қўйган. 
Улар тонгги сайрдан сўнг ҳар бир луқмадан лаззатланиб, 
қуёшнинг иссиқ тафтида ҳаваскорлар билан тўлган сўқ
-
моқларни босиб ўтганидан мамнун кайфиятда шошилмай 
қорин тўқлашарди.
Ўртадаги манзара эса Дариушда ҳам хавотир, ҳам жир
-
каниш ҳиссини уйғотди. Бир гуруҳ ўсмир ва ўспиринлар 
стулларга чўкиб, бир-бирининг елкасига бошини қўйиб, 
оёқларини узатиб ўтирган эди. Кўзойнаклари бошига қўн
-
дирилган. Улар қиқирлашиб, бир-бирига кўзини сузар, ке
-
чаги тун қандай ўтгани ҳақида пичирлашар эди. Пардози 
оққан, кичиккина рўмолчага қистирилган сочлари терла
-
ган пешонасига тушиб турган ҳолатда ҳам қизлар ниҳоят
-
да гўзал эди. Пластик жарроҳлик орқали кичрайтирилган 
бурни нотабиий кўринса-да, улар барибир гўзал эди. Улар 
қалин лабларини чўччайтириб, тушунарсиз сўзларни ай
-
тишар, кулганида бошларини орқага ташлаб, сийналари
-
ни олдинга чиқарар, қуёшда тобланган нозик қўлларини 
кўз-кўз қиларди. Уларнинг кулгиси хонани тўлдирди, кўз 
қорачиқлари “экстаза”дан кенгайиб кетганди. Аёллар
-
га қоматини яшириш учун ислом томонидан буюрилган 
ёпинчиқ – мантиянинг остидан кўриниб турган оқшом ли
-
босига ўрнашиб қолган ароқ ҳиди ҳамма ёққа тарқаб кет
-
ди. Улар катта идишда бош оғриғини қолдирувчи севимли 
егуликлари – мия шўрва ичишди. Бу ҳали танадан чиқиб 
кетмаган гиёҳванд модда ва алкоголь қолдиқларини эри
-
тиб юборади.

---

27
ДАРИУШ
Дариуш қизларга шу қадар тикилиб ўтирганидан ше
-
риги ресторанга кириб келганини сезмай ҳам қолди.
– Салом, биродар. Уйингга хуш келибсан. 
Атрофдагиларга анқайиб қараб ўтирганидан Дариуш
-
ни одамлар орасидан таниб олиш осон кечди. Аввалдан 
келишилганидек, бир даста калит ва қизил “Marlboro” та
-
маки қутисини столга қўйиб ўтиришига ҳожат қолмади.
Дариуш хижолат тортди. У ҳушёр ўтириши керак эди. 
– Хавотир олма. Ватани таназзулга учраётган бир 
вақтда бу болалар ўзини ҳайвондек тутаётгани ҳаммани 
ҳайратда қолдиради. Демак, сен барчамизни асраш учун 
келдинг, шундайми? – У мийиғида кулди ва овозини па
-
сайтириб деди: – Миссиянгдан хабарим бор. Жаҳонгир 
менга қисқача тушунтирди. Мени Киан деб чақирасан. 
Нима қилиш кераклигини биласан. 
Икковлон жимгина овқатланди. Ҳисоб келишини ку
-
тиб ўтирмай Киан столга бир даста пул ташлади-да ресто
-
рандан чиқиб кетди. Дариуш унга эргашди ва улар Вали 
Аср бўйлаб шимолга, Тажриш майдонига олиб чиқадиган 
муюлишга қараб борди. Фирдавс боғидаги эски сарой 
боғлари ёнидан ўтаётганда уларнинг тўпиғини майин ша
-
бада силаб ўтди. Вали Асрда баҳор нафаси сезила бошла
-
ганди: дарахтлар куртак чиқарган, янги барглар ёпишқоқ 
шира ҳиди билан қоплаган, жанубдан келтирилган хом 
бодомлар, энди сарғая бошлаган олхўрилар, ўрик ва ан
-
жирлар уюми, боғлам-боғлам тархун ва ялпизлар дўкон 
расталарида пайдо бўла бошлаганди.
Улар чапга бурилиб, эски Шемиран маҳалласи кўча
-
ларига, у ердан қовурилаётган пиёз ҳиди анқиб турган 
кулранг кўпқаватли турар жой биносига кирди. Олтинчи 
қават. Айвондан юзлаб баланд бинолар тоғ соясида қурил
-
ган ўйинчоқ уйга ўхшаб кўринарди. Чўққилардаги қор
-
нинг эса ҳали ҳам эриш нияти йўқ эди.
– Хонадон тоза. Қурт-қумурсқалар йўқ. Кеча ўзим тек
-
ширдим.

---

28