«turon-iqbol»

Ilk qadam
SHE’RIYAT
She’riyat yana sen quyoshi qalbning,
Dunyo go‘zalligin anglatguvchi sen.
Bo‘ldi faqat senga ayon ber derdim,
Yo‘lingda intizor, mushtoq bo‘lgan men.
Xayollar bermadi tinchlik bir nafas,
Izlayman savollar, javobsiz jumboq.
Shunchalar keng dunyo tuyular-qafas,
Har bosgan izimda ming bitta tuzoq.
She’riyat sen o‘zing qalbim chashmasi,
Bog‘laring gullarga to‘la, bepoyon.
Bo‘lmasang beifor go‘yo barchasi,
Etmas his holatim biror bir inson.
Uzoq ketma endi mendan hech qachon,
Sen bo‘lsang har dardga yetar bardoshim.
Angladim, yaxshidan ekan ko‘p yomon,
Egildi har kecha sensiz tik boshim…
UMID
Dunyolar ostida to‘la armonlar,
Yog‘averar tinmay qalbim yomg‘iri.
Bo‘ldi inson qadri shuncha arzonlar,
Go‘yo ayon bo‘ldi dunyoning siri.
Nimadir bu dunyo o‘zi bilmayman
Ortga solsam nazar hayratim dengiz.
Tutdi ko‘p bo‘ronlar va lek sinmayman,
Yo, bitik taqdirim azaldan tengsiz.
Kimga keng, kimga tor bo‘ldi bu jahon,
Istagan topar nur, oxir-oqibat
Haqni bo‘lganda kech anglarkan inson,
Berilmas ko‘ngilga besamar bir dard.

---

27
Ilk qadam
Bosamiz jim qadam, qadamlar bisyor,
Oyoqqa turmog‘im shunchalar mushkul.
Har banda falakdan yashar umidvor, 
Umidlardan ko‘ngil uzmagin butkul.
* * *
Hayotning ishlari qiziq, bemisl,
Orzular mavjlanar qalbim to‘rida.
Dunyo deb, boylik deb yonar kimsalar,
Bepoyon muzliklar ko‘ngil to‘rida.
Yasharlar insonman deya kerilib,
Unut bo‘lgan deydi mehr-muhabbat.
Ne topdik o‘zgaga goh ko‘ngil berib,
Faqat qalb ko‘zimiz ochib qo‘ydi dard.
Ko‘z ochib, yumguncha o‘tgulik hayot,
Qaytmagay berilgan vaqtlar begumon.
Taqdiri oldida ojiz odamzod,
Mushkuldir bo‘lmoqlik hazrati inson…
DEVOR
To‘rt devor, muzlikka aylangan xona,
Ichida tirik jon yashaydi yolg‘iz.
Dard chekar bildirmay og‘rig‘in yana,
Topilmas qalbiga biron malham so‘z…
Afzaldir yolg‘izlik unga shunchalar,
Manzillari olis, xazon yo‘l bog‘lar.
Tagini suv olgan misol shunchalar,
Orzu qadar yaqin hu o‘sha tog‘lar.

---

28
Ilk qadam
Har ne e’tibordan qolar bir zumda,
Kunlarning o‘tishi goh dilga taskin.
Do‘stim yonma yetar, yolg‘on o‘tida,
Sabr-la topar baxt bo‘lsa kuchi kim.
Har nega yechimdir iroda, bardosh,
Bu taqdir ko‘p bora beradi imkon.
Hatto to‘kmoq uchun qolmasada yosh,
Vaqt o‘tib o‘rnini topar har inson.
* * *
Sezmabman tim qora sochiga boqib,
Aslida har yumush ketgan qo‘lidan.
Yuragimni beun olovda yoqib,
Mehr so‘z kutardim uning tilidan.
Men o‘zga olamman, u o‘zga dunyo,
Sezmabman, shunda ham odamzod farqin,
Yosh bola ekansan shu qadar go‘yo,
O‘ylayman mehrning bormikin narxi?
Mehrli yuraklar ekanlar o‘zga,
O‘zgadir fidoyi insonlar asli.
Bermay tilim qoldi, yuqar bir so‘zga,
O‘zgami yo aytsam, yaxshilar nasli.

---

29