Тошкент давлат юридик университети

6
-
BOB. EKOLOGIK ME’YORLASH, STANDARTLASHTIRISH VA 
SERTIFIKATLASHTIRISHNING HUQUQIY ASOSLARI 
 
Ekologik me’yorlash tushunchasi va tizimi. Atrof tabiiy muhit sifatini 
me’yorlash. Ekologik standartlashtirish. Ekologik sertifikatlashtirish. 
 
Ekologik me’yorlash tushunchasi va tizimi 
Insoniyat o‘z turmushi va taraqqiyotini tabiiy resurslardan 
foydalanmasdan, 
atrof 
tabiiy 
muhitga 
qandaydir 
turli 
ta’sirlar 
ko‘rsatmasdan ta’minlay olmaydi. Tabiatni saqlab qolish uni kelajak 
avlodlarga yetkazib berish maqsadiga erishishda, tabiatning sifat, soni 
xususiyatlari va uning xossalarini saqlab qolishda jamiyatning ijtimoiy 
manfaatlaridan kelib chiqqan holda o‘rnatiladigan tabiatga ta’sir 
ko‘rsatishning ilmiy asoslangan 
chegarasi
(oxirgi nuqtasi) yoxud 
me’yor
ini o‘rnatish (joriy qilish) yoxud barpo etish eng muhim ahamiyat 
kasb etadi. Ushbu maqsadga esa, albatta, ekologik me’yorlash orqali 
erishiladi.
O‘zbekiston Respublikasi “Tabiatni muhofaza 
qilish to‘g‘risida”gi Qonunining 14-moddasiga 
asosan xo‘jalik faoliyatining atrof tabiiy muhitga zararli ta’siri atrof 
tabiiy muhit sifati, aholining ekologik jihatdan xavfsizligi, tabiiy 
resurslarni tiklash va muhofaza qilishni kafolatlovchi normativlari va 
standartlari bilan yuridik va jismoniy shaxslarning faoliyati cheklab 
qo‘yiladi. 
Qonunchilik asosi 
Atrof tabiiy 
muhit normativlari quyidagi 
ko‘rsatkichlarni
belgilashga qaratilgan: 

tabiiy resurslardan foydalanish hajmlarini belgilash; 

tabiiy obyektlarning umumiy sifat ko‘rsatkichlari; 

tabiiy obyektlarga zararli ta’sir ko‘rsatishning miqdorlari.
Ekologik me’yorlardan ayrimlari atrof tabiiy muhit sifatini 
baholashda qo‘llanilsa, ba’zilari esa atrof tabiiy muhitga va uning 
obyektlariga zararli ta’sirni chegaralaydi, boshqalari esa uning 
obyektlaridan foydalanishni rejalashtiradi.
Ekologik me’yorlash