3. Chet el davlatining 0 ‘zbekiston Respublikasida mulk huquqi
Ajnabiy
davlatlar
va
xalqaro
tashkilotlaming
O'zbekiston
Respublikasi hududida xalqaro shartnomalarda hamda 0 ‘zbekiston
Respublikasi qonun hujjatlarida belgilangan hollarda va tartibda
diplomatik, konsullik, ijtimoiy-madaniy, xayriya va boshqa halqaro
munosabatlarni amalga oshirish uchun zarur mol-mulkka egalik qilishga
haqlidirlar, ulaming mol-mulkni asrash, ko‘paytirish va boshqa davlatlarga
o'tkazish imkoniyati kafolatlanadi.
Ma’lumki,
davlatlar
xalqaro
huquqning
asosiy
subyektlari
hisoblanadi. Davlatlar bor ekan, ularga huquqiy subyektlik xosdir.
Davlatlar hokimiyat va boshqaruv apparatlari hamda o ‘z hududi, aholisi
va, eng muhimi, suverenitetga egadirlar.
Davlat o ‘z vakolatxonalari uchun chet elda mol-mulk orttirish, chet
el yuridik shaxslari va fuqarolari bilan mulkiy xarakterga ega bo‘lgan
bitimlami tuzish, chet elda ochilgan merosni qabul qilish vaqtida davlat,
o ‘z navbatida, xalqaro-xususiy huquqiy munosabatlarda qatnashadi.
Fuqarolik
qonunchiligi
tomonidan
tartibga
solinuvchi
munosabatlarda ishtirok etayotgan davlat, boshqa qatnashchilar bilan teng
ravishda qatnashadi.
Ushbu munosabatlarda davlat nomidan davlat hokimiyat va
boshqaruv organlari yoki ular tomonidan tayinlangan maxsus organlar
qatnashadilar.
FKning 79-moddasi 3-qismiga muvofiq, davlat o'zining fuqarolik-
huquqiy majburiyatlari bo'yicha o‘z mulki bo‘lgan mablag'lari bilan javob
beradi.
Shuningdek, FKning 1178-moddasiga ko'ra, davlatning chet el
elementli fuqarolik-huquqiy munosabatlarida ishtirok etishi ehtimoli
ko'rsatilgan.
287
Yuqorida qayd etilganlar asosida ta’kidlab o ‘tish joizki, davlat
nafaqat xalqaro ommaviy huquq, balki turli xil fuqarolik-huquqiy
munosabatlaming teng huquqli ishtirokchisidir. Shu bilan birga, u chet el
elementi mavjud fuqarolik-huquqiy munosabatlarda qatnashadi va, bu
holatda, uning suverenligi to‘liq ravishda saqlanadi, ya’ni u butunlay
mustaqil bo‘lib qoladi: boshqa davlatlar va ulaming organlariga
bo'ysunmaydi (keyingi o'rinda qayd etiluvchi holatlar bundan istisno).
Davlat o ‘zi chiqargan zayomlar bo‘yicha obligatsiyalami chet el
fuqarolariga sotishi jarayonida vujudga kelgan huquqiy munosabatlarda
taraflardan biri bo‘lib chiqishi mumkin. U konsessiya shartnomalarining,
va umuman olganda, davlat tomonidan chet el xususiy kompaniyalarga
konsessiyalar berilishi jarayonida taraflardan biri bo‘lishi mumkin.
Masalan, 1995-yil 30-avgustda qabul qilingan “Konsessiyalar
to‘g ‘risida”1gi Qonunning 5-moddasiga ko‘ra, quyidagilar konsessiyaviy
huquq munosabatlarining subyektlaridir:
- konsessiya organlari - 0 ‘zbekiston Respublikasi Vazirlar
Mahkamasi vakil qilgan davlat boshqamvi organi, shuningdek joylardagi
davlat hokimiyati organlari;
- konsessiyachi - konsessiya shartnomasi tuzgan chet ellik investor.
Xorijiy mamlakatda elchixona uchun bino qurish, yer uchastkasi va
turar joy binosini ijaraga olish vaqtida davlatning o ‘zi ham mulkiy
munosabatlar subyekti sifatida qatnashadi. Bu holda bitimlar u yoki bu
davlat nomidan uning elchixonasi tomonidan tuziladi.
Shuningdek, davlat chet elda fuqarolik muomalasiua uning fuqarosi
vafotidan so‘ng qolgan egasiz mol-mulkning vorisi yoki vasiyatnoma
bo‘yicha voris sifatida qatnashishi mumkin.
Mulkiy munosabatlar sohasida davlatga, yuridik shaxs boimagani
sababli, huquqning alohida subyekti sifatida qaraladi.
Yuridik shaxs toifasi - har bir davlat ichki milliy huquqining
toifasidir. Davlatning o ‘zi u yoki bu tuzilmaga yuridik shaxs huquqini
berishi mumkin, ya’ni davlatning o ‘zi u yoki bu tuzilmaning yuridik shaxs
bo‘lish-bo‘lmasligini belgilaydi. Bu yerda e’tibomi davlat yuridik
shaxslari va nafaqat ular, balki ular huquqiy holatining davlat huquqiy
holatiga o ‘xshash-o‘xshamasligiga qaratish lozim. Nazarimizda, bu
savolga to‘liq javobni FKning 80-moddasidan olish mumkin: davlat
tomonidan tuzilgan yuridik shaxs davlat majburiyati bo‘yicha javob
bermaydi. Davlat ham, o ‘z o'rnida, u tomonidan tuzilgan yuridik shaxs
majburiyatlari bo‘yicha javob bermaydi.
1 O’zbekiston Respublikasi Oliy Majlisining Axborotnomasi, 3995 yiJ, № 9 ,185-modda.
288
Agar davlat, o'zi tuzgan shartnomaga ko'ra yuridik shaxs
majburiyatlari bo‘yicha kafillikni o ‘z zimmasiga olgan bo‘lsa, yoki
aksincha, yuridik shaxs davlat majburiyatlari bo'yicha kafilliklami o ‘z
zimmasiga olsa, qayd etilgan qoidalar tatbiq qilinmaydi. Masalan,
“Investitsiya faoliyati to‘g ‘risida”gi Qonuiming 15-moddasi 2-bandiga
ko‘ra, “0 ‘zbekiston Respublikasi hukumati kafolati ostida chet el
investitsiyalari va kreditlarini jalb etgan holda amalga oshiriladigan
investitsiya markazlashtirilgan investitsiya hisoblanadi”.
“Davlat, davlat boshqaruv organlari va mahalliy davlat hokimiyati
organlari chet el investori bilan tuzilgan tegishli shartnomalarda o ‘z
zimmasiga olgan, vakolatlari O'zbekiston Respublikasi qonun hujjatlarida
belgilangan tartibda tasdiqlangan shaxslar imzolagan majburiyatlar
bo‘yichagina javob beradilar.
Davlat chet el investitsiyalarini jalb etayotgan O'zbekiston
Respublikasi rezidentlarining majburiyatlari yuzasidan javob bermaydi,
bunday majburiyatlar qonunda belgilangan tartibda davlat tomonidan
kafolatlangan hollar bundan mustasno”, deb belgilanadi “CHet el
investitsiyalari to‘g ‘risida”gi Qonunida.
“Chet ellik investorlar huquqlarining kafolatlari va ulami himoya
qilish choralari to‘g‘risida”gi 0 ‘zbekiston Respublikasi Qonunining 4-
moddasi 4-bandida esa quyidagi holat belgilangan: “CHet ellik
investorlarga qo'shimcha kafolatlar va ulami himoya qilish choralari ...
0 ‘zbekiston Respublikasi Hukumati tomonidan ham beriladi”. Masalan,
1998-yil 26-oktyabrda akkumulyator batareyalarini ishlab chiqaruvchi
“0 ‘zEksayd” 0 ‘zbekiston-Amerika qo‘shma korxonasini tashkil etish
to ‘g ‘risida”gi O'zbekiston Respublikasi Vazirlar Mahkamasining 45Z-
sonli Qarori qabul qilindi.
Ushbu Qaroming 10-bandi O'zbekiston Respublikasi Moliya
vaziriga belgilangan tartibda, ushbu loyihani amalga oshirish uchun zarur
bo'lgan jalb etilayotgan kreditlar bo'yicha O'zbekiston Respublikasi
Hukumatining kafolatini taqdim qilish vakolatini beradi.
Demak, bu vaziyatda davlat Moliya vazirligi orqali yuqorida
ko'rsatilgan loyihani amalga oshirish borasida majburiyatlar bo'yicha
javobgarlikni o'z zimmasiga oladi va bu degani, fuqarolik-huquqiy
munosabatlar qatnashchisi hisoblanadi.
Shunday qilib, umumiy qoidaga ko'ra, yuridik shaxslar, ular davlat
tomonidan tuzilgan bo‘lsa-da, chet el elementli xususiy-huquqiy
munosabatlarda qatnashganda, immunitetga (daxlsizlikka) ega bo‘lmaydi
hamda davlat, yuridik shaxs majburiyatini o'z zimmasiga olgan holda, o'z
immunitetini avtomatik ravishda cheklaydi.
289
Ko'pincha davlatni, fuqarolik oboroti tartibini, o ‘zining huquqiy
layoqati mazmunini va chegarasini shakllantirishi mumkinligi sababli,
huquqning alohida subyekti deb atashadi. Lekin, bir tomondan davlat
maxsus hokimiyat vakolatlariga ega bo‘lib, boshqa tomondan xo‘jalik
subyekti bo'lishi ehtimolining mavjudligi, davlatning maxsus huquqiy
subyektligi natijasidir, ammo bu hoi, uning ishtirok etayotgan fuqarolik
huquqiy munosabatlarining tabiatini o ‘zgartirmaydi va ulami hokimiyat va
bo‘ysunish elementlarini o ‘z ichiga oladigan munosabatlarga aylantirishga
asos bo‘la olmaydi.
Boshqacha aytganda, bozor sharoitida davlat fuqarolik huquqiy
munosabatlarda jismoniy va yuridik shaxslarga teng bo‘lgan huquq
subyekti bo‘lib qatnashadi. Davlatning fuqarolik huquqi subyekti sifatidagi
huquqiy holatining zamonaviy tushunchasi shundan iboratdir va bundan
ichki fuqarolik oborotida davlat immunitet huquqiga ega emasligi kelib
ehiqadi.
Davlat chet el elementli fuqarolik-huquqiy munosabatlar qatnashchisi
sifatida kelganda, vaziyat murakkablashadi. Bu yerda, davlatning mutlaq
immuniteti amal qiladi.
0 ‘zbekiston Respublikasi suveren davlat sifatida faqat xalqaro
ommaviy huquq subyekti bo‘lib qolmasdan, balki fuqarolik-huquqiy
munosabatlaming ham alohida subyekti bo‘lib hisoblanadi.
0 ‘zbekiston Respublikasi chet el elementi bilan bogiiq fuqarolik-
huquqiy munosabatlarida ham o ‘z suverenligini, mustaqilligini saqlab
qoladi va hech qanday boshqa davlatlarga yoki uning organlariga
bo‘ysunmaydi.
Shunday qilib, yuridik doktrinada, odatda, davlat immunitetining
ikkita: mutlaq va cheklangan (u xaqda keyingi o ‘rinlarda bayon qilinadi)
konsepsiyalari mavjud. Mutlaq immunitet konsepsiyasi quyidagilardan
kelib ehiqadi:
a) chet el davlatiga nisbatan da’volar, ulaming roziligisiz boshqa
davlatlaming sudida ko‘rib chiqilishi mumkin emas;
b) da’voni ta’minlash maqsadida u yoki bu davlatning mulkiga
nisbatan boshqa biron bir davlat majburiy chora ko‘ra olmaydi;
v) davlatning roziligisiz uning mulkiga nisbatan majburan
qo'llanuvchi choralar ko‘rilishi mumkin emas.
Shunga ko‘ra, odatda, daxlsizlik huquqining quyidagi turlari
farqlanadi: sudlovdan daxlsizlik, oldindan da’voni ta’minlashga daxlsizlik,
qaromi majburiy ijro etishga daxlsizlik.
290
Sudga daxlsizlik shundan iboratki, davlat boshqa davlatlaming
sudloviga tegishli emas (bir davlat ikkinchi davlatning sudi tomonidan
sudlana olmaydi). Bir davlat ikkinchi davlatning sudi tomonidan javobgar
sifatida jalb etilmaydi, davlat tomonidan bunga aniq-ravshan rozilik
berilgan hollar bundan mustasno.
Oldindan da’voni ta’minlashga daxlsizlik shundan iboratki, davlat
mulki da’voni ta’minlash predmeti bo‘la olmaydi.
Qaromi ijro etishga daxlsizlikka ko‘ra, davlatning ixtiyorisiz
(roziligisiz) davlatga qarshi chiqarilgan qaromi majburiy ijro etishni
amalga oshirish mumkin emas.
Yana tarixiy rakursga qaytamiz. Bu haqda shuni aytsa bo'ladiki,
mutlaq immunitet doktrinasi birinchi Jahon urushiga qadar amalda
bo‘lgan. Davlat iqtisodiy jarayonlarda faol qatnashayotganligi sababli (bu
holat keskin ravishda birinchi Jahon urushi davrida rivojlana boshladi)
mutlaq immunitet doktrinasi asta-sekin parchalana boshladi. Ayniqsa,
Evropa kontinental mamlakatlarida (Belgiya, Germaniya) mutlaq
immunitetning o ‘miga nisbiy, sektoral immunitetni vujudga keltirgan
doktrina paydo bo‘ldi. Shundan keyin, Oliy hokimiyat aktlari (acta jure
imperii) va iqtisodiy (xo'jalik) oboroti doirasidagi harakatlar (acta jure
qestions) farqlana boshladi. Hozirgi vaqtda, hech qanday shak-shubhasiz,
belgilanadiki, mutlaq davlat immunitetining eski doktrinasi butunlay
engilgandir. Bu holat, muhim ahamiyatga egadir, chunki bir vaqtda u shuni
ko'rsatadiki, milliy qonunda chet el davlati immunitetiga chek qo‘ygan
milliy qonun chiqaruvchi xalqaro huquqqa zid emasdir.
Ushbu rivojlanish ma’lum bir vaqtda turli xil elementlar yordamida
amalga oshirildi. Uning echimi sud qarorlari asosida boshlandi.
Keyinchalik, birinchi xalqaro hujjat, ya’ni 1972-yil 16-may “Davlatlar
immuniteti to‘g‘risida”gi Bazel Evropa kelishuvi vujudga keldi. Shu bilan
birga, birinchi qonunlar qabul qilindi: G ‘oreign Sovereign Immunities Act
(AQSH, 1976-yil), State Immunity Act (Buyuk Britaniya, 1978-yil).
Davlatlar uyushmasi “Xalqaro davlatlar immuniteti Konvensiyasi”ni ishlab
chiqishga tayyorlana boshladilar.
Cheklangan immunitet konsepsiyasiga binoan, chet el davlatlari,
uning organlari va mulki immunitet huquqi bilan faqatgina davlatlar
suveren vazifalarini, ya’ni jure imperii harakatlarini amalga oshirganda
foydalanadilar. Agar davlat, tijorat xarakteridagi (tashqi savdo bitimlar
tuzish, konsessiya va boshqa bitimlar va h.k.) (jure gestiones) harakatlami
amalga oshirsa, u immunitet huquqidan foydalanmaydi. Boshqacha qilib
aytganda,
cheklangan
immunitet
konsepsiyasi
tarafdorlari
shuni
291
ta’kidlashadiki, agar davlat o ‘zini xususiy shaxs holatiga qo‘ysa, unga
nisbatan da’vo qo‘zg‘atish va uning mulkiga nisbatan majburiy choralar
ko'rish mumkindir.
Yigirmanchi asming ikkinchi yarmidan boshlab cheklangan
immunitet konsepsiyasi turli xil mamlakatlaming qonunchilik, sud va
shartnomaviy amaliyotida keng tarqaldi. Bu esa davlatning iqtisodiy
faoliyatida qatnashish doirasi kengayganidan dalolatdir.
Natijada chet el davlati immunitetini cheklovchi shartnomaviy va
xalqaro huquqiy normalami tatbiq qilish doirasi tobora kengaymoqda. Shu
bilan birga, davlatning mutlaq immunitetiga tegishli xalqaro huquqiy
normalami tatbiq qilish doirasi esa torayib bormoqda. Ma’lum bir ishlarga
nisbatan mutlaq immunitet konsepsiya tarafdorlari bo‘lgan davlatlar undan
voz kechayotgan hollari tez-tez uchrab turibdi. Bu hoi ular tomonidan
qabul qilingan qonunlarda o ‘z aksini topayapti. Masalan, yuqorida
ko'rsatilgan immunitet to ‘g ‘risidagi qonunlardan tashqari, AQSH (1976),
Buyuk Britaniya (1978), shunday qonunlar Avstriya (1979), Kanada
(1981), Pokiston (1981) va boshqalarda qabul qilingan.
Ba’zi bir MDH davlatlarining fuqarolik prosessual kodekslarida
qaysi chet el mamlakatida davlat immuniteti taqdim etilmasa, unga
javoban choralar ko'rilishi ko'zda tutilgan holatlar biriktirilgan bo‘lsa-da
(masalan, Ukraina FPKning 425-moddasi), bu imkoniyatning belgilanishi
o'zarolik prinsipini qo'llashga olib kelmaydi va amaliyotda o ‘z samarasini
yo'qotadi, degan fikrga qo‘shilish mumkin. Hech bo‘lmaganda, bu holat
immunitetni cheklaydigan qonunlar (yuqorida aytilganidek) qabul qilgan
yoki sud amaliyoti cheklangan immunitet konsepsiyasi tarafdori boigan
(Germaniya, Avstriya, Fransiya, Belgiya, Shveysariya, Italiya, Daniya,
Finlyandiya, Gresiya, Norvegiya va boshq.) mamlakatlarga nisbatan
taalluqlidir.
Shunday qilib, u yoki bu MDH davlatining qonunchiligida chet el
davlatining mutlaq immuniteti mustahkamlangan bo‘lsada, bu chet el
davlati sudlarida ham MDH davlatlarining immuniteti avtomatik ravishda
tan olinadi degani emasdir. Chet el sudlari har bir konkret vaziyatda,
boshqa davlat va uning organlari immunitet huquqidan foydalanish -
foydalanmasligini o ‘z milliy qonuni asosida o ‘zlari hal qiladilar va bu
ma’lum bir vaziyatda har qanday davlat chet el sudi yurisdiksiyasiga
bo‘ysunishi imkoniyatiga olib keladi.
Shuni ta’kidlash joizki, 0 ‘zbekiston Respublikasida “Davlat
immuniteti to‘g ‘risida”gi qonun ustida izlanish ishlari olib borilmoqda.
Uning maqsadi 0 ‘zbekiston Respublikasi sud ishlarini ko‘rib chiqish,
292
0 ‘zbekiston Respublikasining chet el davlatlariga nisbatan da’vo
qo‘zg‘atishi va chet el davlatlarining 0 ‘zbekiston Respublikasiga nisbatan
da’vo qo‘zg‘atishi, mazkur da’volar bo'yicha sud qarorlarini bajarish
hamda ulaming vakillarining immunitet va imtiyozlariga tegishli qoida va
tartiblarini o ‘matishga qaratilishi lozim.
Ushbu qonunni ishlab chiqish va uni qabul qilish sud amaliyotining
tajribasi etarli bo‘lmagan mamlakatlarga foydasi ko‘proq tegadi. Shunday
mamlakatlarga MDH davlatlari ham kiradi, lekin asosiysi, albatta, bu
borada yangi mustaqil davlatlaming xalqaro iqtisodiy va madaniy
hamkorligi rivojlanishini immunitet, chet el investisiyalari barqaror
huquqiy muhit yaratishni o ‘z oldiga maqsad qilgan va, boshqa tomondan,
milliy korxona va tashkilotlarining huquq va manfaatlarini himoya
qiluvchi huquqiy tartibga solishni barpo etishdir.
Shunday qilib, 0 ‘zbekiston Respublikasining “Davlat immuniteti
to ‘g ‘risida”gi qonun qabul qilinishi 0 ‘zbekistonning Jahon Savdo
Tashkiloti (WTO) da qatnashishlikka undaydi va chet el investisiyalarini
jalb etishga ko‘mak beradi.
Do'stlaringiz bilan baham: |