“Organik birikmalar
ning oksidlanishi haqida"
mavzusidagi magistrlik
va 1954-yilda
“Efir moylari haqida”
mavzusida
doktorlik dissertatsiyasini himoya qiladi va ilmiy
tadqiqotlarga sho'ng’ib ketadi. 1857-1858-yillarda
A.M. Butlerov Yevropaning bir qator yetakchi
olimiari bilan uchrashadi va Parijda Sh.Vyurs laboratoriyasida:
formaldegid polimeri - dioksimetilenni, 1859-yilda uning yordamida
urotropin - geksametilentetraminni va 1861-yilga kelib dioksimeti-
lendan birinchi qandsimon modda
“metilitan
”ni sintez qildi. Moleku-
ladagi atomlar orasida bog’larning xususiyatlarini tadqiq qilish 1860-
yilda A.M. Butlerov tomonidan kimyoviy tuzilish nazariyasining
yaratishiga olib keldi.
1861-yil 19-sentyabrda Shpeyerda nemis
shifokorlari
va
tabiatshunoslari
s'ezdida
A.M.
Butlerov
“M oddalaming kimyoviy tuzilishi”
ma'ruzasida o 'z nazariyaning
asosiy tushunchalaiini e'lon qildi:
-
organik birikmalar molekulasidagi hamma atomlar bir-biri
bilan ma'lum izchillikda bog’langan;
- moddalaming kimyoviy xossalari molekulaning tarkibi va
kimyoviy tuzilishiga bog’liq;
-
tarkibi va moiekulyar massasi bir xil, ammo tuzilishi har xil
bo 'Igan moddalar izomerlar deyiladi;
- reaksiyalarda molekulaning hamma qismi emas, та 'lum qismi
o'zgarganligi tufayli moddaning kimyoviy o'zgarishlarini o'rganish
bilan uning tuzilishini aniqlash mumkin;
- har xil atomlar va atom guruhlarining kimyoviy xossalari
molekuladagi boshqa atomlar va atom guruhlarining bo'lishiga,
ayniqsa bir-biri bilan bevosita bog’langan atomlar ta'siriga qarab
о 'zgaradi.
Ushbu nazariya asosida tayyorlangan organik kimyodan
“
Organik kimyoni to'liq o'rganishga kirish”
darsligi 1864-1866-
yillarda Qozon universitetida chop etildi va uning 2-nashri 1867-1868-
yiilarda nemis tiliga tarjima qilib, nashr etildi. F.F. Beylshteymming
349
1865-yilda A.M. Butlerovga yozgan xatida: “
Sizning kitobingizni
o'qish shu jihatdan menga qimmatliki, ilgari barcha tuzilish
formulalari menga yashirin qo'rqish tu g ’dirar edi. endi ularning
mohiyalini tushunganimdan men o'zimni baxtli his qilaman”,-
deydi.
“Endi kimyogarlar oldida yangi dunyo ochildiki, u haqdagi tiplar
nazariyasi
tarafdorlarining
shubhalari juda
o'rinsiz
ekanligi
isbotlandi”,- deb e'tirof etadi olim. A.M. Butlerov nazariyasida
tadqiqotlaming
aniq dasturi shakllangan
bo'lib, ular kimyoviy
tuzilish nazariyasining asosiy holatlarini tasdiqlaydi. Bu nazariyani
har xil olimlar turlicha nomlar bilan o'z tadqiqotlarida qo’lladilar,
uning
“ishlash qobiliyati”
va “
ishonchliligf
’ yana bir marta 1864-
yilda A.M. Butlerov tomonidan isbotlandi. Olim
uchlamchi-
butil
spirtini
sintez
qildi.
Izomeriya,
polimerlanish,
to'yinmagan
uglevodorodlar tuzilishi bu nazariya bilan tushuntirildi. 1867-yilda
A.M. Butlerov laboratoriyasida
uchlamchi-
butil spirtidan izobutan va
izobutilen sintez qilindi. 1861-yildagi dastlabki ma'ruzasida A.M.
Butlerov:
“Bir molekula ichidagi
bir-biri bilan kimyoviy o'zaro
bog’lanmagan
ikki atomlar o'zaro qanday ta'sir etadi”,-
degan
bo'Isa,
1864-yilga
kelib
“Izomeriya
hodisasining
turlicha
tushuntirilishi” nomli risolasida A.M. Butlerov: “
Molekula ichidagi
o'zaro bog’lanmagan atomlar bir-biri bilan bilvosita ta'sir eta d f\-
degan xulosaga keldi.
A.M. Butlerov 1868-yilda D.I. Mendeleyevning tavsiyasi va
qo'llab-quwatlashi natijasisda Peterburg universiteti professori
lavozimiga saylanadi. Ilmiy kengashda ovoz berishdan oldin D.I.
Mendeleyev: “A.M. Butlerov — ajoyib rus olimlarining biridir. Ilmiy
ta'limi, ilmiy ishlarining originalligi bilan ham u haqiqiy rus kishisi.
Kimyoda A.M. Butlerov maktabi va ilmiy yo'nalishi mavjud”,- deb
gapiradi. Ilgari D.I. Mendeleyev rahbarlik qilgan umumiy kimyo
kafedrasi ikkiga bo'lindi, noorganik kimyo kafedrasi rahbarligi D.I.
Mendeleyev zimmasida qolib, organik kimyo kafedrasi mudirligi
Butlerovga topshiriladi. 6 yildan keyin akademik N.N. Zininning
tavsiyasi bilan A.M. Butlerov Peterburg akademiyasi tanlovida
ishtirok etadi va akademiyaning haqiqiy a'zoligiga saylanadi.
XX
asr organik kimyo fanining asosiy belgisi eksperimental
sintez bo'Isa ham, zamonaviy tadqiqot usullari intensiv rivojlandi.
Amaliy kimyoning ehtiyojlari shu darajada katta bo'ldiki, polimerlar
va neft kimyosi o'zlari alohida sohani tashkil etdi, biologiya va
350
noorganik
kimyo bilan organik kimyo qayta birikib rivojlandi.
1914-1918
yy.
birinchi jahon
urushi
organik
kimyo
mahsulotlariga juda katta talab mavjudligini ko'rsatdi. Urush
oqibatida Germaniya davlati asosiy strategik xomashyolari: temir
mdasining 75%, toshko'miming 25%, po'lat qotishmalarining 35%
va sanoat ishlab chiqarishning 57% dan ajraldi. uning dushmanlari
osa Germaniya ishlab chiqaradigan mahsulotlaridan judo bo'ldilar.
Oqibatda barcha mamlakatlar olimlarining faoliyati laboratoriya
ishlarini sanoatda tezroq joriy qilish va zaruriy kimyoviy moddalami
sanoatda olishga qaratildi.
Polimerlar kimyosi rivojidan keyingi amaliy organik kimyoning
asosiy obyekti fiziologik faol moddalar bo'ldi. Bularga bir tomondan
vitaminlar,
gormonlar misol bo'lsa, ikkinchi tomondan antimeta-
bolitlar
(insektitsid,
fungitsid,
gerbitsidlar)
va
ayniqsa
biostimulyatorlar - o'stiravchi moddalarga e'tibor kuchavtirildi.
XX
asr amaliy organik kimyosining asosiy xususiyatlaridan biri
sanoatda geterogen-katalitik sintezning keng joriy qilinishi bo' ldi. Bu
sohadagi yangiliklar juda ko'p bo'lsa ham, ulardan eng muhimlari
vitamin va gormonlaming o'simlik va hayvonot dunyosidan emas,
balki sanoatda olinishi hisoblanadi.
Frans Fisher (1877-1947 yy.) va Gans Tropsh (1889-1935 yy.)
tomonidan yo'lga qo'yilgan katalitik sintezi (1926-3935 yy.) - is gazi
va suv bug’i aralashmasioan (CO+H
2
O, sintez gaz) uglevodorodlar,
sintetik benzin olinishi katta yutuq sanaladi: Fe - kat, 25-30atm., 230-
240°C=olefmlar+paratmlar+kislorodii birikmalar aralashmasi olinadi;
Co-kat, 30 atm., 170-250 °G = n-aikanlar aralashmasi hosil bo'ladi.
1935-yilga kelib Gennaniyada bu usul bilan “Rurxemi” firmasining 8
ta zavodi 600000 tonna benzin ishlab chiqardi. Bu usulda sintetik
yoqilg’i olish 1938-yikla Germaniyada 4,6 mln. tonnaga etkazildi.
Nemis kimyogarlari O. Dils (1876-1954 yy.) va K. Alder (1902-
1958 yy.) diyen sintezi borasidagi ishlari uchun 1950-yilning Nobel
mukofotigasazovorbo'lishgan. 1963-yilda
nemis olimi K. Sigler
(1898-1973 yy.) va italiyalik olim J. Natta (1903-1979 yy.)
1954-
yilda amalga oshirgan kashfiyotlari “Oddiy to'yinmagan uglevodo-
rodlardan katalitik polimerlanish natijasida organik makromolekuialar
sintezining fundamental usuli” uchun Nobel mukofoti sohibi bo'lishdi.
Ular yaratgan katalizator (TiCl
3
+Al(C
2
Hs)
2
Cl) awalgidek 200 atm.
351
emas, balki 20 atm. bosim ostida polietilen olish imkoniyatini yaraldi
Keyinchalik olimlar bu usul bilan stereoregulyar polimerlar olisli
mumkinligini isbodadilar va bu sintezni ham sanoat miqyosida amalga
oshirdilar.
Do'stlaringiz bilan baham: |