Тасодифий қидирув ва мослашувчанликка асосланган генетик алгоритм

Худди шунингдек, баҳоларни ҳисоблаш алгоритмлари асосида юқорида баён этилган ишни амалга ошириш талаб этилсин. Албатта, барча ҳолатларда ҳам асосий масала бўлиб, (1) орқали ифодаланган тўпламдан векторни тўғри танлашдан иборат бўлади. Яъни вектор шундай танланиш лозимки, хатолик қиймати нолга интилсин.

Ушбу мақолада информатив векторни танлашнинг тасодифий танловгв асосланган генетик алгоритми баён қилинган.

Бу алгоритмни “А” алгоритм деб белгилайлик. Бу “А” алгоритмни ишлаши учун мезон аниқланади, одатда бу мезон сифат мезони бўлиб, тўпламдан танланган векторни муҳимлик даражасини аниқлаб беради.

Одатда, қуйидаги кўринишдаги оптимизация масаласи тадқиқ этилади

(2).

Демак, (2) масалани ечиш талаб этилади. Бу оптимизация масаласини ечишнинг кўплаб усул ва алгоритмлари ишлаб чиқилган. Айниқса, мезон Фишер типидаги мезон бўлса, уҳолда жуда мукаммал алгоритмлар таклиф этилган.

 

Ҳозирги тадқиқотларда катта ҳажмдаги ўқув танланмалар билан боғлиқ бўлган муаммолар ва мезон бир жинсли бўлмаган ҳолатлар учун (2) масалани ечишнинг эволюцион алгоритмларига алоҳида эътибор қаратилмоқда. Шунинг учун ҳам мақолада (2) масалани ечимини топишнинг эҳтимолликка асосланган генетик, яъни эволюцион алгоритми таклиф этилмоқда.

• Ҳозирги тадқиқотларда катта ҳажмдаги ўқув танланмалар билан боғлиқ бўлган муаммолар ва мезон бир жинсли бўлмаган ҳолатлар учун (2) масалани ечишнинг эволюцион алгоритмларига алоҳида эътибор қаратилмоқда. Шунинг учун ҳам мақолада (2) масалани ечимини топишнинг эҳтимолликка асосланган генетик, яъни эволюцион алгоритми таклиф этилмоқда.
• Бу алгоритмда дастлаб, эҳтимоллик вектори берилган. Бу ерда, эҳтимоллик векторининг индексидаги сони, – эҳтимоллик вектори эканлигини билдиради. Одатда, бу индекс эҳтимоллик векторини танлаш билан боғлиқ бўлади. Биринчи танловда бўлиб, деб олинади.

•  

Алгоритм

• Алгоритм
• 1-қадам. Берилган ўқув танланманинг барча белгилари кесимида “А” алгоритм ишлатилади. Натижага кўра хатолик коэффициенти аниқланади. Одатда, хатолик коэффициентини аниқлаш учун хато аниқланган объектлар сони умумий объектлар сонига бўлинади.
• 2-қадам. Тасодифан, эҳтимоллик билан та белгилар ичидан битта белги танланади ва у мажмуадан чиқазиб ташланади. Сўнгра, та белгилар кесимида алгоритм “А” ишга туширилади. Натижада та белгилар учун хатолик коэффициенти аниқланади.
• 3-қадам. Агар бўлса, у ҳолда 2-қадамга ўтилади. Бу жараён марта қайтарилади. Агар жараённинг қайтарилиши тенглик бажарилса ҳам кейинги қадамга ўтилади. Худди шунингдек, тенглик бажарилмаса, у ҳолда барча белгилар бирма-бир кўриб чиқулгунга қадар жараён давом этади. Барча белгилар қўриб чиқилгандан кейин эса, кейинги қадамга ўтилади.
• 4-қадам. Фараз қилайлик бўлсин, у ҳолда эҳтимоллик билан та белгилар ичидан битта белги танланади ва у мажмуадан чиқазиб ташланади. Худди иккинчи қадамдагидек жараён қайтарилади, фақатгина тасодифан танланиши лозим бўлган олдин танланиб тизимда қолган ва тизимда қолмаган белгилар аро эҳтимолликлар бир биридан фарқ қилади. Сўнгра, та белгилар кесимида алгоритм “А” ишга туширилади. Натижада та белгилар учун хатолик коэффициенти аниқланади.

•