Сўз боши Қуюқ саломлашмоқ учун яралган дунё

Эй оллоҳим, Ушбу ёру- оламни бир сщз билан йщыни борга айлантирган эй буюк зот; Сен нечун бу оламда: бунчалар ёлғизсан, бунчалар ёлғиз...
Меники – мустақил фикр фалсафаси асарини ва Сен азизсан, Сен мутабарсан, Сен буюксан янги таот-ибодат иши муаллифи: Муҳаммадиев Абдулло. Дин, диний ва дунёвий таълимот бўйича Абу Абдуллоҳ ибн Муҳаммад.
Тошкент шаҳри, Сергели тумани,
Қуйлиқ -6 мавзуси. 1 3- ханадон.

илмий тан олинаган нўқтани нг нуфтасигача етиб бориши мумкин. Яъни демоқчимизки инсон зоти яратувчини ҳам, яратган эгамни ҳам ва оллоҳ таоланинг ўзини ҳам илмий билиш ва уни ич-ичингизда ҳис қилиш учун, осмон жисмларининг келиб чиқиш, пайдо бўлиш ва шаклланиш қонун-қоидаларини илмий ўрганиши ва мукааммал билиши лозим бўлади. Оллоҳнинг мавжудлиги оламнинг мавджудлигига ва ушбу ёруғ оламнинг мавжудлиги эса, айнан шу осмон жисмларининг келиб чиқиш қонияниятига боғлиқ ҳодиса эканлигини тўғри тушунган илк онг ва онгнинг ўзи яратганингга шукр, деб ҳис этган ва унга нисбатан шукроналар айтганлигининг сабаби ҳам шунда, сабаб шундаки, агар олам яралмаганида ва ёки бир моҳият иккинчи моҳиятга айланмаганида бошдаги моҳият намоёнлиги мавжудлик касб этмас, унинрг бош асоси вужудга келмас эди. Ҳамма нарсалар ваа ҳапмма нарсаларнинпг асоси, айнан шу бош моҳиятга ва бошў моҳиятнинг асосига боғлитқ бўлган моҳитят ҳодисаларини ташкил қилган ва улар бунёдлиткда ва намоёнликда мавжуддир.

ва у ҳар бир таот-ибодат қилувчидан талаб қилади. Бу дегани ҳар бир таот-ибодат қилувчи шахс тоат-ибодатдан сунг тақдим қилинаётган иқрор ва таскин таъкидини ва тасджиқловчи барча асосларини, ҳар бир намоздан сунг ўқиши лозим ва шартилилиги шундаки, уларнинг ҳаммаси ва ҳаммасининг асосий вазифас: оллоҳ таола билан боғланиш; яратганга тоат қилиш; яратганнинг ўзини ибодатлаш, яхши иш ва эзгуликлар билан ошно этишнинг ибодати ижабат бўлишлигини сўраш, бу ҳар бир намозхоннинг ҳар бир намоз ўқишининг асосида асос, айнан шу иқрор ва таскинларнинг таъкидида ва тасдиғмда ётган асос барча таот- ибодатларининг ҳам асоси ва унинг амалдаги тасдиғи ҳисобланади.


Ҳукмингизга тақдим қилинган иқрор ва таскитнларимизнинг асосида охирот ҳодисаси мвжудлиги ётади ва шу охирот ҳолдисаси мавжэудлигига нисмбатан инсон ва инсоният оламининг амалдаги моҳият ҳодисаларидан ўрганган, ўзлаштирган ва табиий равишда ортириб олган асл ва туб, бош-бошланғич Моҳият ва шу бош моҳиятнинг моҳиятлар музмуни, айнан шу уч иттифоқ бирлиги ва бутенлигини нг ўзида ҳам иқрор ва ҳамда абадий таскин топиш фалсафаси ўз ифодасинир топган.

-дан сўнг қўйидаги қўшимча фикрни ўқишимиз мумкин, яъни ... бизни бутунлай йўқдан борга айлантирган бутун бошли олам ноз нематлари ва барча нарсаларни инсон манфаатига хизмат қилдирган ва биз зотларни одам боласидан ҳазрати инсон даражасига етказган ва кўтара олган Ҳақга,Ҳақону-Ҳақга, яратган эгамга ҳамду санолар бўлсин. Бераётган шуур-шижоатингга, етказаётган ризқ-рўзингга ва ноз- неъматларингга шукр оллоҳим. Амин, деб тугаллаб кунлик ва кундалик ҳаётинггизда қадрдон бўлиб бораётган ишингизга, юмишингизга ва фаолиятингизга сингиб кетиб, бутун борлиғингиз билан, ўз саҳангизга сингиб кетинг ва албатта ушбу фалсафанинг амали ва амлиёти ҳам мавжуддирки, унга кўра барча мавжуд бўлган ва мавжудликда бўлган

-43-
барча моҳият ҳодисаси амалига амал қилинг ва қилган амалингиз ўзингизда қолиб, у ўз фарзандларингизнинг феъл атворида ва ақл заковатида ўз аксини ва ифодасини топади. Ана энди биз сизга тақдим қилинган, янги тоат-ибодатимиз, деб ҳисобланаётган ИҚРОР ва ТАСКИНларимизнинг келиб чиқиш асоси хусусида ва унга асос ҳисоблаган Меники мустақил фикр фалсафасининг ёзилиш тарихи хусусида фикр юритсак, юқорида билдирилган, ишлаб чиқилган ва ҳукмингизга тақдим қилинган янги тоат-ибодатимизнинг асоси ва унинг асосий мақсад-муддаоси нимага ва у нима учун ёзилганлик сабаби ва ёки сабабчиси аслида ким эканлигига ойдинлик киритилади. Яъниким муайян бирор бир асар сабабсиз ва ёки бирор- бир сабабчисиз ёзилмайди ва ёки дунёга келмайди. Шудай экан биринчи сабаб бу албатта сизу-бизнинг бу дунёга келишимиз бўлса, иккинчи сабаб бу албатта ана шу дунёга келишимизга сабабчи бўлган куч-қудрат - яъни у яратганнинг ўзи бош сабаб ва сабабчи асос эканлиги ўз-ўзидан аён; чунки, агар сиз билан биз бу дунёга келмаганимизда – бу олам ҳақида, ушбу оламнинг сир-синоатларини; ақлбовар қилмас мўжизаларини; мавжудликни; борлиқни ва унинг баҳорини, ёзини, кузини , қишини кўрмаган, билмаган ва унинг буюк ва улуғ кашфиёти бўлган онг ва онгли зотнинг иймон – эътиқод қуйиб шукроналар айтмаган, шеъру-дастонлар битмаган, у қандай бўлса, уни худди шундай севмаган ва севиб қолмаган бўлардик, биз уни. Ҳа азизлар ушбу ишимизга бош сабаб ва сабабчи яратган эгамнинг ўзи, ундан ортиқ ҳақнинг ҳам¸ҳақиқатнинг ҳам ўзи йўқ, бу оламда. Бу ёруғ оламда битта Ҳақ; битта ҳақиқат мавжуд: битта¸ ягона Ҳақ – бу яратган эгамнинг ўзидир, ҳақиқат эса айнан шу яратганнинг эгамнинг ушбу оламда мавжудлиги – тириклигидир. Файласуфлар ўртасида жуда кўп тортишувларга ва баҳс мнозарага сабабчи бўлган сабаб ҳам ва сабабият ҳам худди шу мавжудлик ва мавжудликдаги тириклик эгаси яратган эгам эканлиги тарихдан маълум. Бу борада бизнинг якдил фикримиз ягона, яъни ушбу оламнинг яратувчи ва яралувчи оллоҳи мавжуд эканлигини илмий исботлайдаган жуда кўп далилларимиз ва исботлайдиган илмий асосларимиз мавжуддирки - биз уни, бошдан, илк таасуратимизнинг ўзида яратган эгам, деб билиб, унинг бу мужизакор мавжудлиги ва тириклиги учун, биз унга нисбатан яратгаснингга шукр, деб шукроналар айтганмиз ва бу “эзгу сўз” – энг тўғри сўз эканлигини биз уни тўлиқ ва мукаммал тарзда исботлай олган ёзма фалсафа ишимиз Меники – мустақил фикр
-44-
фалсафаси ҳисобланади. Ва бу Меники номли мустақил фикр фалсафаси тўлиқ нашри нашрдан чиққандан сунг, ушбу оламнинг яратувчиси ҳасқиқатдан ҳам, бошда, бош-бошланғич моҳиятда ва шу асл ва туб, бош-бошланғич моҳиятлар ва моҳиятлитликлар асосида мавжуд эканлигига ўзингиз ўқиб билиб, тушуниб ва мустақил англаб етишингиз мумкин бўлади. Лекин бизнинг ўқимасдан туриб ҳам: билишимиз, тушунишимиз ва тубдан англаб етган ва етишимиз мумкин бўлган мавжудликнинг моҳиятлари ва шу асл ва туб, бош-бошланғич моҳиятлар мазмуни мавжуддирки, бу бизнинг ушбу оламдаги тириклигимиз ва ушбу тирикликдан ўзлаштираётган ва ортириб олаётган ҳаётимиз ва Ҳаёт мазмунимизнинг ўзидир. Шундай экан азизлар ушбу ҳаётнинг ва амалдаги ҳаётимизнинг қадр-қиймати шунчалар азиз, мутабар , буюк ва улуғ моҳият ва моҳият ҳодисасидирки, биз унинг туловини ҳеч бир тулов билан тўлай олмасмиз. Лекин, аммо, бироқ, сизу-бизнинг фақат ва фақат биргина имкониятимиз бор - у ҳам бўлса: сўзлаганда ва сўз танлаганда “эзгу сўз” - тўғри сўзни, фикрлашда ва фикр юритганда “эзгу ният” - тўғри фикрни ва нуқтаи-назарда бўлишда “эзгу амал” - тўғри ғояни танлай олиш имконияти қолган халос. Бу йўлда биз сизга энг “эзгу сўз” – тўғри сўзни ҳам, энг тўғри “эзгу ният” – тўғри фикрларни ҳам ва ҳатто энг тўғри “эзгу амал” - тўғри ғоя ва ғояларнинг ҳаммасини ҳукмингизга ҳавола қилиб бўлдик. Ҳукмингизга ҳавола қилинган барча сўз, фикр ва ғояларнинг фалсафа асослари ва шу асосларнинг моҳият асослари Меники номли мустақил фикр фалсафаси қўлёзмасида муаммал ва мужассамдир. Ва албатта ҳар бир сўзнинг, фикрларнинг ва тўлиқ англаб етилган ва етилаётган ғояларнинг моҳият асослари асосий бош асаримизда мукаммал бўлса, уинг ва уларнинг мантиқ тугкан мазмуни, яъни моҳият мазмуни ва унинг онгда туйган ва тугкан асл ва туб, бош-бошланғич моҳият мазмуни ҳукмингизда турибди. Уларни қаерда ва қачон ишлатиш ва қаерда ва ёки қачон ўқиш вақтнинг ўзига ҳавола. Бизнинг фикримизча мустақил фикр фалсафаси тамонидан тақдим қилинган янги, туғрироғи ва аслиси сунги давр ва энг сунги замоннинг тоат-ибодати, деб тақдим қилинган фалсафа ва фалсафий иш, аслида у намоз ҳам эмас ва ҳаттоки тоат-ибодат ҳам эмас, у ўзининг келиб чиқиш ва унинг онгда ва онрггимизда пайдо бўлганлик аломати жиҳатидан, у асл ва туб бош-бошланғич онг учун ихтиёрий ИҚРОР ва ТАСКИН ҳисобланиб, унинг ўзи ўзи-учун-ўзи билган, таниб олган ва англаб етиш
-45-
орқали ишлаб чиққан фалсафаси бўлиб, уни ўқиш даври – даврийликнинг энг сунгиси, ўз исботини, тасдиғини якуний хулоса ҳодисаси юз бераётган куннинг мазмун моҳияти эканлигини биз уни унинг ўзидан, кетма-кет келган уч иттифоқ бирлиги ва бутунлигининг мазмун моҳиятидан билиб олишимиз мумкин бўлади. Ёдингизга солиб ўтайликки, ушбу ишда ҳар бир сўзнинг, ҳар бир фикрнинг ва илгари сурилаётган ғоянинг моҳият асоси бўлиб, барча илм ва билим айнан шу моҳиятнинг асосидагина мавжуддир, ундан ташқаридаги билим ҳам , илм ҳам сохтадир. Чунки сиз билан биз, айнан шу асл ва туб, бош-бошланғич Моҳият ва шу моҳият ҳодисасининг ичида яшаяпмиз. Сизга маълумки сиз билан биз яшаётган олам Ҳам илоҳий ва ҳамда самовий моҳият ҳодисаси ҳисобланади. Айнан шу самовий моҳият ҳодисасининг ички тизимида биз мавжудмиз ва мавжудликда бормиз, тирикмиз. Барча мавжудликлар ичида энг улуғи ва буюги – бу албатта тириклик ва шу тирикликнинг ушбу заминда мавжудлигидир. Ҳар қандай фалсафанинг ва фалсафа илмининг бош масаласи Борлиқ бўлса, унинг ички тизимида, айнан шу бош-бошланғич моҳият ва шу моҳият ҳодисасининг мавжудлиги ётади. Борлиқ билан мавжудлик худди эгизак моҳиятлар каби бир хил англашилсада уларнинг мазмун моҳияти жиҳатидан фарқланади, яъни Борлиқ пайдо бўлмасдан мавжудлик моҳияти юз кўрсатмас. Мавжудлик борлиқнинг ҳам моҳияти ва унинг ҳодисасидир. Биз яна фалсафа илмига берилиб кетиб, яъни ўз-ўзимизни бошқа мавзу билан чалғитиб, энг асосийси инсонни ва инсон онггини асраб-авайлаб ва унинг келажак тақдири ва унинг эртанги қисмати нима билан тугаши мумкинлиги тўғрисидаги асосдан ва шу асосга нисбатан ишлаб чиқилган ИҚРАР ва ТАСКИНимизнинг асл мазмуни нима эканлигини ва унинг илмий асосини сизга етказолмай авворамиз. Сиз бизни тўғри тушунинг азизлар, инсон онгги шунчалар мукааммал тузилганки, у ўзига керакли нарсаларнигина ўзига қабул қилади, ўзига қарши бўлган нарсаку- нарса, ҳатто у сўз ва фикрларни учириб, ётдан чиқариб ташлаш қобилиятига эгадир. Шу сабаб бўлдими ва ёки бизнинг ўзимиз инсонни аядикми, сунги сўзимиздан олдин ёзилиши кекрак бўлган:

-46-