Сўз боши Қуюқ саломлашмоқ учун яралган дунё

-45-
яшайди, яъниким бутун бир жонли табиат нафас олиш ва нафас чиқариш ҳодисаси бўйича ти рик ва мавжуд бўлса, ушбу ҳол қуёшда ва қуё ш тизимининг ичида ҳам мавжуддир. Қуёшнинг нафас олиши унинг ўзини ташкил этган ва этса, унинг нафас чиқариши Қуёш тизимини пайдо қилган, шакллантирган ва ташкил этган. Қуёш ва Қуёш тизимининг олти ойлик нафас олиш ва яна олти ойлик нафас чиқариш ҳодисаси бизнинг вақт бўйича бир йил ўн икки ой га тенг.Ҳеч қандай шак-шубҳа йўқки ушбу ёруғ ва тирик оламнинг келиб чиқиш ва вужудга келиш ҳодисаси осмон жисмларининг келиб чиқиш, пайдо бўлиш ва шаклланиш қонуниятига бевосита боғлиқ бўлган буюк ва энг улуғ моҳият ва шу илк, асл ва туб, бош-бошланғич Моҳият ҳодисасининг ўзи ўзи-учун-ўзи мавжудликка келган бир тану бир жондир. Ушбу оламда оллоҳ таоланинг ҳақиқатан ҳам мавжудлигини илмий билмоқчи бўлган ҳар бир шахс, биз тамондан ёзилган уч минг бетлик (3000) ўзбек тилида ва икки ярим минг бетлик (2500) рус тилида амалда ёзилган Меники номли мустақил фикр фалсафаси қўлёзмасининг бошидан ихирагача илмий ўқиб тушуниб етса: бор экансаку оллоҳим, бор экансанку оллоҳим, бор экансанку оллоҳим, деб муаллиф тамонидан тўлиқ англаб етилган бош ғояни ва бош ғояни ва асосни ташкил этган асл ва туб, бош-бошланғич бош Моҳиятни ва унинг моҳиятлар мазмунини тубдан билиш ва тушуниш имконияти, айнан шу ёруғ оламнинг бошланиш нўқтасида мавжуд эканлигини илмий билиш ва тапн олиш, айнан шу осмон жисмларининг келиб чиқиш, пайдо бўлиш ва шаклланиш қонунияти асосида ётади. Яратганни ҳам, яралганни ҳам, оллоҳ таоланинрг ўзини ҳам, кўз билан кўриб ҳам¸ қўл билан ишлаб ҳам бўлмайди, уни фақат ва фақат, фалсафа илми тили ва диаликтикаси буйча айтганда, бош-бошланғич моҳият ҳодисаларининг келиб чиқиш, пайдо бўлиш ва шаклланиш қонун-қоидалари асосида у ҳар доим мавжуддир, у ҳар доим тирикдир ва шу тириклик мавжудлигини ташкил этган куч-қудрат унинг ўзига тегишўли ҳодисадир. Ҳар қандай тирикликда ва тирикликдаги мавжудликнинг ички моҳиятида ва моҳият асосида уч иттифоқ бирлиги ва бутунлиги куч ҳисобланиб, ушбу куч унинг ўзида ва ўзининг асосидагина мавжуддир. Бош-бошланғич бош Моҳият ва шу бош Моҳият асосида ҳеч қачон инкор этиб бўлмайдиган куч ва
-46
қудрат мавжуд, у ҳар доим ғужурда, ундовда ва у азалий ва абадий қистовда бўлганлиги учун, у бу оламдаги ҳар бир тирикликда ва тирикликнинг ички моҳиячтида яширин куч-қудрат сифатида мавжуддир ва шу мавжудликнинг ўзи яратган эгамга ва оллоҳга тегишли ноёб ҳодисадир. Биз сизга якунда шу нарсани таъкидлаб айтиб ўтамизки, ҳар доим тафаккурда бўлинг, ўқинг, ўқинг ва яна ўқинг, биз сизга оламни ва шу ёруғ оламнинг оллоҳини ва яратувчисини илмий билиш ва туниб етиш учун осмон жисмларининг келиб чиқиш, пайдо бўлиш, шаклланиш ва вужудга келиш концепсиясини муаммал тарзда фалсафа қилдик ва уларнинг асосини илмий англаб етилган фалсафа илмини ёзиб тугатдик, биз тамондан ишлаб чиқилган янги концепсиямиз асосини ва унингг илмийлигини, амалдаги моҳият, моҳиятлар асоси ва моҳият ҳодисаларининг ўзи тасдиқлайчи ва инсон онггини айнан шу моҳият ҳодисасига қаратиб, унинг ўзидан келиб чиққан моҳиятлар мазмунини ҳукмингизга ҳавола қилиб бўлдик. Инсонга ва инсониятга ҳамиша ҳамроҳлик қиладиган, унинг онг шуурига малҳам бўладиган, қалб бисотининг бебаҳо манавий бойлиги бўлган нарса - бу албатта асл ва туб, бош-бошланғич Моҳият ва шу моҳиятнинг моҳиятлар мазмуни, бу унинг ушбу олам мағзи, маёғи ва унинг доимий машъаласидир. Бизнинг бу ишимиз ва ушбу ишимизни заруран келтириб чиқарган ва ёзишга мажбур этган Меники номли мустақил фикр фалсафаси ва фалсафа илмининг эришган ютуғи ва ҳисил қилган асл ва туб моҳиятлар мазмуни, на илм-фанда ва на бошқа фалсафада ва ёки фалсафа илмида учраймайди. Яъниким ушбу асар: Меники – мустақил фикр фалсафаси осмон жисмларининг келиб чиқиш қонун-қоидаларини фалсафа қилган ва фалсафа илмининг олтин қонун-қоидаси бўйича ишлаб чиққан барча фикр мулоҳазалар ва тўлиқ англаб етилган моҳият ва шу моҳиятнинг ўзида ва унинг асоситда кузатилган ва аниқланган барча қонун-қоидалар бирламчи-биринчи ва у илм-фанда ягона асардир, у ишлаб чиққан, осмон жисмларининг келиб чиқиш концепсияси, унинг ўзидагина муаммал ва мужассамдир. Инсонирят тарихи тараққиёти давомида бунга ўхшаш асар ва ёки фалсафа ёзилмаган ва у кашф этган ўнлаб кашфиётлар ҳеч бир илм-фан нуқтаи назасри ва ёки назарияси билан ўлчаб ҳам, текшириб ҳам
-47-
бўлмас. Шу сабаб у кашф этган ҳар бир кашфиёт ҳар бир нарсанинг ва ёки ҳар бир моҳиятнинг ва ёки моҳият ҳодисасининг асосига нирсбатан таққосланиб, унинг илмийлиги ва ёки ноилмийлиги исботланади ва аниқланади. Ҳеч қандай шак –шубҳа йўқки, мустақил фикр фалсафаси тамонидапн тақдим қилинган асл ва туб моҳиятлар ҳам, осмон жисмларининг келиб чиқиш қонун қоидаси бўйича ишлаб чиққан концепсияси ҳам илмийдир ва илмий асосга эга бўлган мемуар асардир ва унинг ўзи ушбу оламнинг ва дунё нинг ўзига асосланган фалсафа ва у ягона ва соф фалсафа илми натижаси ва унинг тулиқ англаб етган фикрлар гулодастаси ва гултожисидир. Инсоният тарихида бундай асар умуман ёзилмаган ва бизнинг фикримизча ушбу ноёб асар Ўрта осиё мамлакатларида, хусусан ўзбекистонда тўғилиши ва ёзилиши, ушбу заминда яшаб ўтган буюк мутафаккирлар ва файласуфлар ва олимларнинг буюк илмий ишлари учун оллоҳ таола тамонидан буюрилган ва берилган буюк инъоми ва мукофати, деб биламиз, биз ушбу ишга асос бўлиб хизмат қилган Меники - мустақил фикр фалсафасини ва фалсафа илми асосларини. Бизнинг сизга дин аҳли учун ҳам ва илм аҳли учун ҳам бир нечта қимматли маслаҳатларимиз бор; яъни инсон соғлиғи ва унинг келажаги учун “ Рўза” тутиш амалини тубдан ўзгартириш, яъниким бугунги ва бундан кейин келадиган даврлар ва замонлар учун инсон ва ҳаттоки инсоният “Рўзани” овқатдан туйилиш учун эмас, балки инсон тан –вужудига зарарли бўлган ёмон одатлардан, хусусан сегарет чекиш, нос отиш, ароқ ичишдан тейилиш буюрилади, мустақил фикр фалсафаси тамонидан. Ҳа азизлар сизу-бизнинг бугунги аҳволимиз жуда жиддий ва хатарлидир. Шу сабаб дин пешволари ва илм аҳли билан биргаликда ушбу ёмон ва зарарли одатлардан ҳоли ва озод жамиятни йўлга қўйиш амлини ва амалиётини ишлаб чиқиши ва уни ҳаё тга тадбиқ қилиши шарт ва лозимдир. Илм аҳли учун жуда кўп қимматли ва фойдали маслаҳатларимиз жуда кўп ва улар жуда жиддий ва илмий асосларга асослангандир ва уларни бу ерда ифода этиш яна шунча ишни талаб қилади. Шу сабаб дин пешволари ҳам, илм аҳли ҳам. Давлат ва жамият қурилиши мутасаддилари ҳам, шахсан биз билан учрашиб¸

-48-
ҳар бир соҳа вакиллари ўзининг улишини, фалсафа асосларини, йўл-йўриқларини олиб кетиши мумкин. Бугунги кунда бизданда эркин ва илмий, бизданда юксак ва улуғ фикрлайдиган ва мустақил фикр ишлаб чиқара оладиган инсоннинг ўзи йўқ, бу дунёда. Биз ўзимизни кимлишгимизни, қандайлигимизни ва қандай куч-қудратга эга ва соҳиби эканлигимизни жуда яхши биламиз. Бизнинг дин пешвосига ҳам, илм аҳли учун ҳам, уларнинг қулоғига айтадиган ва огоҳлантирадиган гапимиз ҳам йўқ эмас.
Бизнинг сунги сўзимиз олам ва дунё буйича қўйидагича бўлади, яъни мен бу дунё га кеклганман яратганнинг ҳукми ила, мен Абдулло оллоҳ таолапнинг биринчи даражали қули ; умумий дунёқараш бў йича мен Абу Абдуллоҳ ибн Мухаммад бўламан, шу смабаб: Эй оллоҳим ушбу ёруғ оламни бир сўз билан йўқни болрга айлантьирган эй буюк зот, деб билиш ва иқрор ва таскинимизнинг сунги сўзини айтишга ва ёзишга ҳақлиман ваа шундай фалсафа ҳуқуқига эгаман, яъни олам ва дунё бў йича бизнинг сунги сўзимиз ушбуди р: