Стопка книг и будильник

Юсуф Хос Ҳожиб

• Жамият жуда кўп одамлардан ташкил топади. Уларнинг барчасида билим бор. Лекин бу билимлар ақл-заковат, ўқув ва идрокка қараб турли даражададир. Ушбу даражаларга қараб одамлар жамиятда ўз ўринларига эга бўладилар. Яъни, чуқур билимли одамлар “бек” – бошқарувчи - раҳбар, саёз билимлилар эса бошқарилувчи - фуқародирлар.
• Жамият ана шу билим, ақл-заковат, ўқув-идрок даражасига асосланган бошқарув тизимига эга бўлса, у албатта ривожланувчан ва фаровон жамият бўлади. Одамлар баҳамжиҳат яшаса, фаровон ҳаёт кечирса ва бу фаровонлик ривожланиш сари етакласа, бу сиёсий тузум, уни бошқарувчи раҳбар ва раҳбарият яхшидир. Бу тузум, давлат узоқ яшайди. Агар фуқаролар пароканда, ноаҳил, қўрқиб яшаса, бу тузум, раҳбар ва раҳбарият ёвуз-ёмондир. Тезда фуқаролар ҳам ёвузлашади ва давлатга барҳам беради

Оддий раҳбар ёки лидернинг суперлидерга айланиши бир неча босқичларда кечади

I – ўзи учун лидер бўлиш, яъни шахсий мақсад ва маслаклар, ўзини ўзи кузатиш, ўзини ўзи рағбатлантириш, ҳаёлий репитициялар ва когнитив таҳлиллар орқали ўзининг мустақил инсон, шахс эканлигини, ўзида бошқаларга ўрнак бўлувчи сифатлар борлигини англаш;

II – компетенлик - юқорида қайд этилган сифатларнинг афзалликларини ўзгаларга намойиш этиб, унинг афзалликларига ишонтира олиш;

III – ходимларига ўзларида ташаббус ва ўзига ишончни намоён этиш учун шароит яратиш;

IV - ўз-ўзини бошқаришга асосланган ижтимоий фаолиятни ташкил этиш ва ишларга хадеб аралашаверишдан ўзини тийиш.

БУГУНГИ ЗАМОНАВИЙ РАҲБАРЛАРГА ҚЎЙИЛАЁТГАН ТАЛАБЛАР: (Ш.М.Мирзиёевнинг чиқишлари асосида)

• Танқидий таҳлил;
• Қатъий тартиб-интизом;
• Шахсий жавобгарлик;
• Янгича фикрлаш;
• Ташаббускорлик;
• Ҳалоллик;
• Илғор бошқарув усулларини қўллаш;
• Самарадорлик.

Раҳбар маънавий қиёфасига зид иллатлар:

• Ҳаётдан узилганлик;
• Бефарқлик;
• Масъулиятсизлик;
• Сансоларлик;
• Компаниябозлик;
• Хўжакўрсинлик;
• Таъмагирлик;
• Нўноқлик;
• Қатиққўллик;