Sine ira et studio

facere laudanda prijzenswaardige dingen doen enerzijds en laudari geprezen worden anderzijds.

967


^ Plinius bedoelt dat het patronus-clienssysteem grote waarde had dus alle lof verdiende, maar dat men in zijn tijd al zo ver ging dat alle lof krijgen als iets negatiefs, iets doms beschouwd werd. Sjonge, jonge, veel gekker moest het niet worden.

968


^ voor het geval Cornelius Priscus het niet vraagt roert Plinius zelf maar even aan welke verzen van Martialis zo positief voor hem waren geweest. Een soort van quasi bescheidenheid. Ehm, even kijken of ik het nog weet hoor. Lang geleden, ehm, wat was het ook alweer? O ja. Ik schrijf die verzen wel even uit, want ik beschik nog niet over een kopieermachine. Die wordt pas over eeuwen uitgevonden.

969


^ de CON is van de afhankelijke vraag. Maak indruk en je noemt hem met een strak gezicht CON obliquus.

970


^ dat dank betuigen aan Martialis kwam dus neer op het verstrekken van reisgeld (prosecutus eram viatico) toen de dichter terugkeerde naar Spanje. Dat hebben we in het begin van Plinius’ brief kunnen lezen.

971


^ en dit is een CON irrealis in het wild.

972


^ tuurlijk herinnert Plinius zich niet alles wat Martialis gedicht heeft. Maar wat hij in positieve bewoordingen over Plinius geschreven heeft, dáár heeft hij zeer zeker actieve herinnering aan! Selectief geheugen, zo noemden wij dat vroeger. De ijdeltuit!

973


^ gewoon IND FUT EX. Kijk maar, in de HZ staat ontegenzeglijk een IND FUT