Sharq filologiyasi va falsafa fakulteti turkiy tillar kafedrasi

II BOB.  ABDULLA ORIPOV ShE

’RLARI TURK TILIDA 

 

She

’rni  she’r  qilgan,  unga  ruh,  ma’no  va  mazmun  big’ishlagan  eng  asosiy 

unsurlardan  biri  muhabbat  bo

’lsa,  boshqasi  esa  iztirobdir.  Chunki  muhabbat 

dunyoga  kelgan  har bir  mavjudotda  eng asosiy  bir  xususiyat,  eng  porloq  bir nur, 

eng  buyuk  bir  qudratdir.  Muhabbat  paydo  bo

’lishi  bilan,  avvalo,  har  bir  ruhni 

yuksaltiradi  va  undan  ham  yuksaklarga  parvoz  qilishga  chorlaydi.  Keyin  esa  bu 

sevgi bilan oshno bo

’lgan ruhlar so’ngsizlikka qarab his etilayotgan barcha hislarni 

ko

’ngillarga hokim qilib chorlaydi. Ular bu yo’lda o’lib-o’lib tiriladi.  

Ruhlar sevmagan insonni samolarga olib chiqmaydi. Ular yuz  yildan oshiq 

yashasalar  ham  hech  qachon  komil  bo

’lmaydilar.  Manmanlikni  qorong’ulikdan 

hech  qachon  chiqa  olmaganidek,  sevgidan  yiroq  ko

’ngillar  ham  hech  kimni 

sevmagan,  sevgisini  sezmagan  va  borliqning  qalbidagi  muhabbatdan  habarsiz 

holda qorong

’uda ketadilar.  

Holbuki,  shoirlar  o

’zgalar  uchun  yashagan  va  yana  insonlar  orasida 

muhabbatning  tarqalishida  eng  buyuk  hizmat  qilgan  shaxslardir.  Shu  sababli, 

muhabbatsiz  she

’r  bo’lmagani  kabi,  sevmagan  shoir  ham  bo’lmaydi.  Shunday 

ekan,  Abdulla  Oripov  O

’zbekistonning  milliy  shoiri  o’laroq,  o’z  ilhomini 

ishonchida,  koinotning  sevgisidan  topadi  va  o

’z  xalqiga, hatto  butun  insoniyatga 

ham muhabbatga va go

’zallikka chorlaydi.