Шапка комедия Қатнашувчилар

С о д и қ. (хурсанд бўлиб) Йўғ-э.
К и м с а н б о е в. Отангиз қассоб бўлишига қарамай жуда зиёли инсон эди. Қаерда ишини битирса шапкаси билан битирган.
Содиқ. Тушунмадим.
К и м с а н б о е в. Тушунишингиз учун. Сиз уйингизга бориб отангиздан сизга мерос бўлиб қолган сандиқларда беркиниб ётган шапкани топиб келсангиз сиз билан тил топишиб кетармидик.
Содиқ. (ҳайрон бўлиб) Тушунмадим.
К и м с а н б о е в. (жаҳли чиқиб) Сизга иш керакми?
Содиқ. Ҳа.
К и м с а н б о е в. Менга эса шапка. Энди сизга руҳсат. Йўлда Барнохонни кўрсангиз айтиб қўйинг, чой олиб келсин.
Чироқлар ўчади.
Содиқнинг уйи. Тушлик вақти. Содиқ уйига ҳовлиқиб келади. Унинг оиласи супа устида тушлик қилиб ўтиришарди.
Содиқ. Она, отамнинг шапкаси қаерда?
Гулзор. Қанақа шапка?
Санам. (Содиқнинг хотини ўрнидан туриб) Қайси шапка, дадажониси?
Содиқ. Оддий шапкани айтаяпман.
Оролбой. Менга шапка олиб келдингизми, дада?
Содиқ. Ўтир овқатингни егин. Шапка қаерда, она?
Санам. Шапка молхонанинг олдида турибди. Шуни олиб устига қўйиб ул бул жойини михлаб қўйсангиз бўлди. Ўзим ёрдам бераман.
Содиқ. Эй томи кетган товуқ мийа, мен отамдан қолган шапкани айтаяпман.
Гулзор. Отангдан қолган шапка энди керак бўлиб қолдими сенга?
Содиқ. Қўйсангизчи, она. Билсангиз айтинг.
Гулзор. Қаерга қўйганим ёдимда йўқ.
Санам. У шапкани нима қиласиз ўзи?
Содиқ. (эсанкираб) Қайси шапка?
Оролбой. Мени шапкам – да, дада.
Содиқ. Қайси шапканг.
Оролбой. Олиб бермоқчи бўлган шапкангизда, дада.
Санам (қайнонасининг қулоғига пичирлаб, йиғлаб) ўғлингиз жинни бўлиб қолибди , ойижон.
Гулзор. Войдод, мусулмонлар ўғлим жинни бўлиб қолди.