Say d u lla m irzayev

ming nima bo ‘p ti? K erak bo ‘Isa, yan a y u z m ingini qam oqqa
406

---

tiqamiz! Millionini qirib tashlaymiz. Bosmachilar! Eshshaklar!»
— deb baqiradi.
Dramada millatchi Myasnikov obraziga qarama-qarshi holda 
o ‘zbek xonadonida tarbiyalanib o ‘sgan pok vijdonli va adolatli 
inson Valentin Aleksandrovich obrazi yaratilgan. Valentin «urush 
yillari 0 ‘zbekistonga olib kelingan ikki yuz ming yetim bolaning 
biri». U Jumanovlar oilasida yetimlik nima ekanini bilmay, mehr- 
o q ib a t k o ‘rib o ‘sgan. V alentin nokas shaxs M yasnikov 
dag‘dag‘alariga qarshi: 
«M en Leningrad blokadasidan chiqib
kelganimda sen onangni qornidayam у о 'q eding. Shu odamlar, у a ’ni
o 'zb e k la r m eni b a g ‘riga oldi. O chlikdan sillam qurib, o'lim
to ‘shagida yotganimda, shular mening jonim ga or о kirdi. Shular
mening boshimni siladi! Oxirgi burda nonini shular mening og ‘zimga
tutdi. Endi shu xalqqa nonko ‘rlik qilaymi, nomard!»
— deydi. 
Valentin Hanifaning: 
«Qandoq kunlarga qoldik, akajon
/» — degan 
nolasiga javoban: 
«X afa bo 'Ima kelin. M en senlarni xo ‘rlatib
qo'ym aym an»,
— deb mehribonlik qiladi. Valentin obrazida 
mardlik, tantilik, insoniylik sifatlari namoyon bo‘ladi.
Valentin o ‘zbek xalqining ilm-fan, m adaniyat sohasidagi 
qadimiy yutuqlariga tan beradi. Bu hoi asarda quyidagi dialog 
aks etgan:
M yasnikov: 
«N im a, b iz y o rd a m b erm a b m izm i? M a n a vi
yovvoyilar yurtiga ilm-fanni, m adaniyatni kim olib keldi?
Valentin: 
Sen о ‘zingni ular bilan tenglashtirma! Ular fa n olib
kelgan bo ‘Isa, sen о ‘lim olib kelding! Qolaversa, senga о ‘xshaganlar