Say d u lla m irzayev

«Rustamjon,
...« S iz n in g m a sa la n g iz b o 'y ic h a o y o g 'im y e tg a n jo y g a c h a
boraman» debsan. K alta о ‘ylama, jon bolam! Fe ’lingni bilaman-
ku, Rustamjon! Arzim agan narsaga lovullab ketasan. Hech kimga
yalinma!
Shunday yuvvosh akangni qay kunlarga solmadi bular! Dadam
tinch bo ‘Isin, bir azobi ikki bo ‘Imasin, desang hech kimning eshigini
taqillatma! Hech kimga yalinma! Turgan-bitgani yolg ‘on-yashiqqa,
zo ‘ravonlikka qurilgan bu yurtda adolat degan narsaning о ‘zi yo ‘q,
ammo bu gapni aytolmaysan. G ‘iring desang urib belingni sindiradi!
Yoshim oltmishdan о 'tib ко ‘p narsani endi-endi tushunyapman,
xom sut emgan banda!.. A vvallari lagerdagi b a ’z i og'ziga kuchi
yetmaganlar, meni «bosmachi» desa, xafa bo ‘lardim. Endi parvo
403

---

qilmayman. Bosmachi him? Q aysi bostnachi qaysi yurtga bosib
boribdi? O 'z yurtini himoya qilgan 
odam 
bosmachi b o ‘ladimi?..
Yigirma-yigirma besh y il avval tug ‘ilmaganligimga afsuslanaman,
о ‘g ‘lim! Yigirma besh y il oldin, asr boshida tug ‘ilganimda edi,
«bosm achilar» qatorida turib haqiqiy bosmachilarning dodini
bergan bo'lardim...
Yana bir karra aytam an; Rustamjon, jo n bolam! M ilitsiya,
tergov, prokuratura degan idoralarning eshigiga y o ‘lay ко ‘rma!
G ‘ing deb ovozing chiqdim i m ilyon xil aybni bo ‘yningga shilq
etib iladi-da, K P Z g a tiqadi. K eyin dodingni xudoga aytasan.
Bularni qo ‘liga tushishni dushmanimga ham ravo ко ‘rmayman,