Say d u lla m irzayev

Temurdek zotning-ku qaytmog 'i gumon,
Lekin ne bo ‘Isa ham izi qolibdi.
Qancha chevrilmasin ко ‘hna bu jahon,
Bog'i, imorati, so'zi qolibdi...
(«Temur b o g ‘lari»)
Abdulla Oripov she’riyati hayot bilan hamnafas, rostgo‘y, 
xalqchil va kurashchan she’riyatdir. Shoir dolzarb g‘oyalarni 
olg‘a surishda, ko‘pchilikni hayajonga soladigan katta fikrlarni, 
turfa tuyg‘ularni ifodalashda Q ur’oni Karim va hadisu Sharif 
ohanglaridan ham o'rinli foydalanadi. Shoirning «Haj daftari», 
«Hadis sadolari» she’riy to ‘plamlari buning dalilidir. Xususan, 
ellikta hadisona she’rida shoir diniy libosda namoyon bo‘lgan 
ezgu tuyg‘ularni, milliy qadriyatlarimizni ixlos bilan tasvirlab 
bergan.
Abdulla Oripov she’riyatida publitsistik va tanqidiy ruh 
kuchli. Shoir hayotni bo‘yab-bezab, ko‘klarga ko‘tarib maqtab 
o ‘tirmaydi. U bor gapni boricha lo‘nda va dangal qilib aytib 
q o ‘ya qoladi. Bu xususiyat shoirning m ustaqillik haqidagi 
sh e ’rla rid a , ay niqsa, ochiq k o ‘rin a d i. A b d u lla O ripov 
0 ‘zbekiston mustaqilligini dil-dildan qo'llab-quvvatlagani 
holda bu sohadagi guruhbozligu tarafkashlik, ish o ‘rniga gap 
sotish, bir-biriga tosh otish kabi nuqsonu illatlarni dangal ochib 
tashlaydi.
A bdulla O ripov she’riy atid a hajviyot ham k a tta o ‘rin 
egallaydi. Shoirning «Tulki falsafasi», «Yozg‘uvchilikka ariza», 
«Turg‘unboy», «Temir odam», «E ’tiqod» kabi she’rlarida,
389

---

«Ranjkom», «Jannatga уо‘1» dostonlarida hajviyot xususiyatlari 
yaqqol namoyon bo‘lgan. Bu asarlarda adolatsizlik va qalloblik, 
ayyorlik va k o ‘z b o ‘yam achilik, x iy o n at va vijdonsizlik, 
poraxo‘rlik va yolg‘onchilik, ikkiyuzlamachilik va ta ’magirlik 
singari illatlar turli shakllarda hajv ostiga olingan: