Sanoat ishlab chiqarishini tashkil etish

Model quyidagi asosiy taxminlarga yo‘l qo‘yadi:

• 
  barcha tashqi aksiyalar ovoz berish huquqiga ega emas;
  
• 
  tashqi mulk egalari faqat pul oqimlari yoki boylikning o‘sishi orqali mulkdan foyda oladi (ya’ni, sof foyda olmaydi);
  
• 
  menejerning ish haqi qat’iy belgilab qo‘yilgan bo‘ladi;
  
• 
  modelning dinamik jihatlari tahlildan chiqarib tashlanadi.
  

Qo‘shimcha taxminlar (keyinchalik susaytiriladi):

• 
  firma hajmi qat’iy belgilanadi;
  
• 
  monitoring va o‘zini-o‘zi cheklash uchun imkoniyat yo‘q;
  
• 
  qarz olish uchun imkoniyat yo‘q;
  
• 
  risk va diversifikatsiya zarurati e’tiborga olinmaydi.
  

Natijada quyidagi xulosalar kelib chiqadi:

• 
  Agar menejer firma kapitalining 100% egasi bo‘lsa, u eng yuqori xarajatlar va eng yuqori foyda tengligidan kelib chiqib (“jamoat uchun eng qulay variant”), qo‘llanadigan harakatlar optimal hajmini tanlaydi.
  
• 
  Agar menejer firmaning to‘laqonli egasi hisoblanmasa, qo‘llanadigan harakatlar darajasi jamoat uchun eng qulay variantdan past bo‘ladi va firmaning qimmati pasayib ketadi.
  
• 
  mulk egasi tomonidan nazorat qilish imkoniyati firma qiymatini oshiradi va nazorat bo‘lmagan vaziyatga nisbatan xususiy foyda iste’-molini kamaytirishga imkon beradi.
  

Agentlik nazariyasida boshqa modellar ham foydalaniladi. Masalan, kapital strukturasi modellari. Ulardan birining asosida yotadigan Modilyani - Miller teoremasiga ko‘ra, qarz va mulk o‘rtasida tanlov firmaning qiymatiga ta’sir etmaydi. Bu fikr faqat moliya bozorlari mukammal bo‘lgan hollarda to‘g‘ri bo‘ladi. Biroq, Ensen va Meklingga ko‘ra, qarz agentlik xarajatlari bilan ham bog‘liq bo‘ladi. Menejer riski yuqori investitsiyalarni amalga oshirib, riskni kreditorlarga o‘tkazadi:

• 
  Loyiha muvaffaqiyatli amalga oshirilgan hollarda menejer daromadning ko‘proq qismini oladi, chunki qarz bo‘yicha to‘lovlar qat’iy belgilab qo‘yilgan bo‘ladi.
  
• 
  Biroq muvaffaqiyatsizlik hollarida kreditorlar asosiy yo‘qotishlarga duch keladi, chunki defolt holatida menejerning javobgarligi uning kapitaldagi ishtiroki bilan cheklanadi.