S h a n t a r a m

“Kızımı kalbine yakın ve benden uzak tut, oğlum,
dedi.”
“Büyük sorumluluk,” dedi Didier yarı alayla.
“Çok da zor,” dedim. “Diva ele avuca sığmayan bir kız. Onu şehirden çı­
karmalısın.”
“Katılıyorum,” diye atladı Didier. “Elini çabuk tut.”
“Gitmez ki. Diva’yı tanıyorum. Onu havaalanına götürürsem orayı başı­
mıza yıkar.”
“Pekâlâ. O zaman benim dediğimi yapın. Bombay’ın en zengin kızını kenar 
mahallelerde aramak kimsenin aklına gelmez. Daha iyi bir fikrin var mı?” 
“Yok.”
“Benim de yok,” dedi Didier.
“Diva şimdi nerede?” diye sordum.
“President’ta haftada bir, birkaç arkadaşıyla buluşuyor. Orada.”
“Ne yapıyorlar orada?” diye sordu Didier.
“Diva Kızlan Gıybet Kulübü Zirvesi,” dedi Naveen. “Diva öyle diyor.” 
Didier bir kahkaha attı. “Bombaymış.”
“Haftada bir, şehirde bunlardan olmayan ne kadar kız varsa, hepsini yerin 
dibine batırıyorlar.”
“Bir tanesine beni de davet eder mi dersin?” dedi Didier.
Naveen ona cevap vermek yerine, “Onda işi biter,” dedi. “Onu almaya bir­
likte gidelim mi?”
Didier yataktan fırlayıp ayakkabılarını giymeye koyuldu. “Ben gelirim.” 
“İkinize de ihtiyacım var zaten,” dedi Naveen. “Diva’yı Mahesh’teki süiti 
boşaltıp varoşa taşınmaya ikna etmek hiç kolay olmayacak. Belki ben bu fikri 
aklına sokmaya çalışırken siz kollarını tutarsınız.”
“Bunu şimdi yapmak istediğinden emin misin?” diye sordum.
“Şimdi kadar iyi bir zaman yoktur,” dedi genç dedektif gülümseyerek. Ama 
gözleri hâlâ endişeliydi. “Saat geç oldu. Etraf sakindir. Diva’yı dediğin mahal­
leye gizlice yerleştirebiliriz.”
“Didier emrinizde. Gıybet kulübü bizi bekler!”

---

KIRK YEDİNCİ BÖLÜM
D iva’yı President Otel’in lobisinde bulduk. Yanında bir grup şamatacı kız 
vardı. Bizi önceden çalışılmış bir dehşetle süzdüler.
Didier beyaz, buruşuk bir ceketle, soluk mavi bir kadife pantolon giymişti. 
Bende siyah kot, siyah botlar, bir tişört ve kolsuz yelek vardı. Naveen gri bir 
asker tulumunun üzerine kahverengi, süet bir gömlek geçirmişti. Sırtında ko­
caman bir çanta vardı.
Divanın güzel arkadaşları, her bakışlarıyla bize pek de güzel görünmediği­
mizi hatırlatıyorlardı.
“Bu, o mu?” diye sordu kızlardan biri takma tırnağıyla Naveen’i göstererek.
“Ta kendisi,” diye tısladı Diva bizi arkadaşlarıyla tanıştırma gereği duymadan.
“Öteki de motor manyağı,” dedi kız beni bir kalemde silip atarak.
“Ve sefil zampara,” dedi başka bir kız. “Emekli kadın avcısı da olabilir.”
“Pardon, matmazel,” diye araya girdi Didier. “Ben kadınlarla ilgilenmiyo­
rum. Hâlâ çalışan erkek avcısı olabilir ama.”
“Emekli erkek avcısı,” diye dudak büktü kız.
“Bu da Beyaz Atsız Prensimiz,” dedi Diva, Naveen i göstererek.
Kızlar kıkırdadı.
“Çanta ne iş?” diye sordu Diva. “Himalayalar’a tatile mi gidiyoruz? Ya da 
daha güzeli, sen tek başına mı gidiyorsun?”
“Nerede bende o şans?” diye homurdandı Naveen.
“U-uuu!” diye bağrıştı kızlar. “Bizim minik tekirin tırnakları da varmış.”
“Hadi, Diva,” dedi Naveen. “Gitmemiz gerek.”
“Sen git ve bir daha gelme,” diye tısladı Diva.
Kızlar yine kıkırdadı.
Naveen’in sabrı taşmak üzereydi çünkü gerçekten endişeleniyordu. Kızın 
babasının peşinde bunca adam varken Presidenten aydınlık lobisinde kabak 
gibi durmamız hiç akıl kârı değildi zaten. Naveen’in aklından geçenleri az çok

---

tahmin edebiliyordum. Gangsterlerin her an silahlarla burayı basmasını ve 
Diva’yı kaçırmasını bekliyordu.
Naveen daha gencecik ve güçlü bir adamdı ama kalabalık bir gruba karşı 
savunmasız kalacağının farkındaydı. Ve onu tanıdığım kadarıyla, bu hiç alışık 
olmadığı his onu fazlasıyla rahatsız ediyordu.
Didier kızlara kibarca selam vererek sessizliği bozdu.
“Kendimi tanıtayım,” dedi onlara kartvizit dağıtarak. “Bendeniz, Didier 
Levy. Fransız vatandaşıyım ama yıllardır güzel şehrinizde ikamet ediyorum. 
Ortağım, meşhur dedektif Naveen Adair’le Kayıp Sevgililer Bürosunun sahip­
leriyiz ve daima hizmetinizdeyiz.”
“Vay canına,” dedi kızlardan biri.
“Kayıp Sevgililer Bürosunun çözemeyeceği bir gizem yoktur,” diye böbür­
lendi Didier.
“Gitmeliyiz,” dedi Naveen.
Diva arkadaşlarıyla vedalaştı ve dışarı çıktık. Otelin girişinden sokağa kadar 
yürüdük.
Naveen birden durup bana baktı. Didier’nin yanımızda olmadığını o an 
fark ettim. Otele geri döndüğümde, onu kızların yanında buldum.
“Gelecek sah görüşürüz!” diye bağırdı onu kapıya doğru çekiştirirken. 
“Meşhurlar hakkında öyle dedikodular biliyorum ki, orgazma tercih edersiniz.” 
Kızlar bağrıştı.
Naveen’le Diva dışarıda bizi bekliyordu.
“Kartvizit mi bastırdın?” diye sordum Didier’ye.
“Göster bakayım.”
“Ben de bakacağım,” dedi Naveen.
“Ben de, ben de!” diye atıldı Diva.
Didier gönülsüzce kartları elimize tutuşturdu. Sokak lambasının ışığında 
üzerinde yazanları okuduk.